بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿سبإ، 0﴾
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَکِیمُ الْخَبِیرُ (1)
سپاس خدایى را که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آنِ اوست ، و در آخرت [ نیز ] سپاس از آنِ اوست ، و هم اوست سنجیدهکارِ آگاه .
﴿سبإ، 1﴾
یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَ مَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا یَعْرُجُ فِیهَا وَ هُوَ الرَّحِیمُ الْغَفُورُ (2)
آنچه در زمین فرو مىرود و آنچه از آن بر مىآید و آنچه از آسمان فرو مىشود و آنچه در آن بالا مىرود [ همه را ] مىداند ، و اوست مهربان آمرزنده .
﴿سبإ، 2﴾
وَ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لاَ تَأْتِینَا السَّاعَةُ قُلْ بَلَى وَ رَبِّی لَتَأْتِیَنَّکُمْ عَالِمِ الْغَیْبِ لاَ یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ لاَ فِی الْأَرْضِ وَ لاَ أَصْغَرُ مِنْ ذٰلِکَ وَ لاَ أَکْبَرُ إِلاَّ فِی کِتَابٍ مُبِینٍ (3)
و کسانى که کافر شدند ، گفتند : « رستاخیز براى ما نخواهد آمد . » بگو : « چرا ، سوگند به پروردگارم که حتماً براى شما خواهد آمد . [ همان ] داناى نهان [ ها ] که هموزن ذرهاى ، نه در آسمانها و نه در زمین ، از وى پوشیده نیست ، و نه کوچکتر از آن و نه بزرگتر از آن است مگر اینکه در کتابى روشن [ درج شده ] است . »
﴿سبإ، 3﴾
لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولٰئِکَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ (4)
تا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند به پاداش رساند ; آنانند که آمرزش و روزىِ خوش برایشان خواهد بود .
﴿سبإ، 4﴾
وَ الَّذِینَ سَعَوْا فِی آیَاتِنَا مُعَاجِزِینَ أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِیمٌ (5)
و کسانى که در [ ابطال ] آیات ما کوشش مىورزند که ما را درمانده کنند ، برایشان عذابى از بلایى دردناک باشد .
﴿سبإ، 5﴾
وَ یَرَى الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِی أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ هُوَ الْحَقَّ وَ یَهْدِی إِلَى صِرَاطِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ (6)
و کسانى که از دانش بهره یافتهاند ، مىدانند که آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده ، حق است و به راه آن عزیزِ ستوده [ صفات ] راهبرى مىکند .
﴿سبإ، 6﴾
وَ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا هَلْ نَدُلُّکُمْ عَلَى رَجُلٍ یُنَبِّئُکُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّکُمْ لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ (7)
و کسانى که کفر ورزیدند ، گفتند : « آیا مردى را به شما نشان دهیم که شما را خبر مىدهد که چون کاملا متلاشى شدید ، [ باز ] قطعاً در آفرینشى جدید خواهید بود ؟
﴿سبإ، 7﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿فاطر، 0﴾
الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلاَئِکَةِ رُسُلاً أُولِی أَجْنِحَةٍ مَثْنَى وَ ثُلاَثَ وَ رُبَاعَ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (1)
سپاس خداى را که پدیدآورنده آسمان و زمین است [ و ] فرشتگان را که داراى بالهاى دوگانه و سهگانه و چهارگانهاند پیامآورنده قرار داده است . در آفرینش ، هر چه بخواهد مىافزاید ، زیرا خدا بر هر چیزى تواناست .
﴿فاطر، 1﴾
مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلاَ مُمْسِکَ لَهَا وَ مَا یُمْسِکْ فَلاَ مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (2)
هر رحمتى را که خدا براى مردم گشاید ، بازدارندهاى براى آن نیست ، و آنچه را که باز دارد ، پس از [ باز گرفتن ] گشایندهاى ندارد ، و اوست همان شکستناپذیرِ سنجیدهکار .
﴿فاطر، 2﴾
یَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ (3)
اى مردم ، نعمتِ خدا را بر خود یاد کنید . آیا غیر از خدا آفریدگارى است که شما را از آسمان و زمین روزى دهد ؟ خدایى جز او نیست . پس چگونه [ از حق ] انحراف مىیابید ؟
﴿فاطر، 3﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿یس، 0﴾
یس (1)
یس [ یاسین ]
﴿یس، 1﴾
وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ (2)
سوگند به قرآن حکمتآموز ،
﴿یس، 2﴾
إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ (3)
که قطعاً تو از [ جمله ] پیامبرانى ،
﴿یس، 3﴾
عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ (4)
بر راهى راست .
﴿یس، 4﴾
تَنْزِیلَ الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ (5)
[ و کتابت ] از جانب آن عزیزِ مهربان نازل شده است ،
﴿یس، 5﴾
لِتُنْذِرَ قَوْماً مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6)
تا قومى را که پدرانشان بیمداده نشدند و در غفلت ماندند ، بیم دهى .
﴿یس، 6﴾
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَکْثَرِهِمْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ (7)
آرى ، گفته [ خدا ] در باره بیشترشان محقّق گردیده است ، در نتیجه آنها نخواهند گروید .
﴿یس، 7﴾
إِنَّا جَعَلْنَا فِی أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِیَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (8)
ما در گردنهاى آنان ، تا چانههایشان ، غُلهایى نهادهایم ، به طورى که سرهایشان را بالا نگاه داشته و دیده فرو هشتهاند .
﴿یس، 8﴾
وَ جَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ (9)
و [ ما ] فراروى آنها سدّى و پشت سرشان سدّى نهاده و پردهاى بر [ چشمان ] آنان فرو گستردهایم ، در نتیجه نمىتوانند ببینند .
﴿یس، 9﴾
وَ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ (10)
و آنان را چه بیم دهى [ و ] چه بیم ندهى ، به حالشان تفاوت نمىکند : نخواهند گروید .
﴿یس، 10﴾
إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ (11)
بیم دادن تو ، تنها کسى را [ سودمند ] است که کتاب حقّ را پیروى کند و از [ خداىِ ] رحمان در نهان بترسد . [ چنین کسى را ] به آمرزش و پاداشى پر ارزش مژده ده .
﴿یس، 11﴾
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَى وَ نَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَ آثَارَهُمْ وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ (12)
آرى ! ماییم که مردگان را زنده مىسازیم و آنچه را از پیش فرستادهاند ، با آثار [ و اعمال ] شان درج مىکنیم ، و هر چیزى را در کارنامهاى روشن برشمردهایم .
﴿یس، 12﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿ص، 0﴾
ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ (1)
صاد . سوگند به قرآن پراندرز .
﴿ص، 1﴾
بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَ شِقَاقٍ (2)
آرى ، آنان که کفر ورزیدند در سرکشى و ستیزهاند .
﴿ص، 2﴾
کَمْ أَهْلَکْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَ لاَتَ حِینَ مَنَاصٍ (3)
چه بسیار نسلها که پیش از ایشان هلاک کردیم که [ ما را ] به فریاد خواندند ، و [ لى ] دیگر مجال گریز نبود .
﴿ص، 3﴾
وَ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ وَ قَالَ الْکَافِرُونَ هٰذَا سَاحِرٌ کَذَّابٌ (4)
و از اینکه هشداردهندهاى از خودشان برایشان آمده درشگفتند ، و کافران مى گویند : « این ، ساحرى شیّاد است .
﴿ص، 4﴾
أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلٰهاً وَاحِداً إِنَّ هٰذَا لَشَیْءٌ عُجَابٌ (5)
آیا خدایان [ متعدّد ] را خداى واحدى قرار داده ؟ این واقعاً چیز عجیبى است . »
﴿ص، 5﴾
وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِکُمْ إِنَّ هٰذَا لَشَیْءٌ یُرَادُ (6)
و بزرگانشان روان شدند [ و گفتند : ] « بروید و بر خدایان خود ایستادگى نمایید که این امر قطعاً هدف [ ما ] ست .
﴿ص، 6﴾
مَا سَمِعْنَا بِهٰذَا فِی الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هٰذَا إِلاَّ اخْتِلاَقٌ (7)
[ از طرفى ] این [ مطلب ] را در آیین اخیر [ عیسوى هم ] نشنیدهایم ; این [ ادّعا ] جز دروغبافى نیست .
﴿ص، 7﴾
أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ مِنْ بَیْنِنَا بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِنْ ذِکْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذَابِ (8)
آیا از میان ما قرآن بر او نازل شده است ؟ » [ نه ! ] بلکه آنان در باره قرآنِ من دودلند . [ نه ، ] بلکه هنوز عذاب [ مرا ] نچشیدهاند .
﴿ص، 8﴾
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّکَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ (9)
آیا گنجینههاى رحمت پروردگار ارجمندِ بسیار بخشنده تو نزد ایشان است ؟
﴿ص، 9﴾
أَمْ لَهُمْ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبَابِ (10)
آیا فرمانروایى آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است از آنِ ایشان است ؟ [ اگر چنین است ] پس [ با چنگ زدن ] در آن اسباب به بالا روند .
﴿ص، 10﴾
جُنْدٌ مَا هُنَالِکَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ (11)
این سپاهکِ دستههاى دشمن در آنجا [ بَدْر ] درهم شکستنىاند .
﴿ص، 11﴾
کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ (12)
پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعونِ صاحب [ عمارت و ] خرگاهها تکذیب کردند .
﴿ص، 12﴾
وَ ثَمُودُ وَ قَوْمُ لُوطٍ وَ أَصْحَابُ الْأَیْکَةِ أُولٰئِکَ الْأَحْزَابُ (13)
و ثمود و قوم لوط و اصحاب اَیْکَه [ نیز به تکذیب پرداختند ] آنها دستههاى مخالف بودند .
﴿ص، 13﴾
إِنْ کُلٌّ إِلاَّ کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ (14)
هیچ کدام نبودند که پیامبران [ ما ] را تکذیب نکنند ، پس عقوبت [ من بر آنان ] سزاوار آمد .
﴿ص، 14﴾
وَ مَا یَنْظُرُ هٰؤُلاَءِ إِلاَّ صَیْحَةً وَاحِدَةً مَا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ (15)
و اینان جز یک فریاد را انتظار نمىبرند که هیچ [ مجال ] سر خاراندنى در آن نیست .
﴿ص، 15﴾
وَ قَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ (16)
و گفتند : « پروردگارا ، پیش از [ رسیدنِ ] روز حساب ، بهره ما را [ از عذاب ] به شتاب به ما بده . »
﴿ص، 16﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الزمر، 0﴾
تَنْزِیلُ الْکِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ (1)
نازل شدن [ این کتاب ] از جانب خداىِ شکستناپذیرِ سنجیدهکار است .
﴿الزمر، 1﴾
إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصاً لَهُ الدِّینَ (2)
ما [ این ] کتاب را به حقّ به سوى تو فرود آوردیم ، پس خدا را در حالى که اعتقاد [ خود ] را براى او خالصکنندهاى عبادت کن .
﴿الزمر، 2﴾
أَلاَ لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلاَّ لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فِی مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لاَ یَهْدِی مَنْ هُوَ کَاذِبٌ کَفَّارٌ (3)
آگاه باشید : آیینِ پاک از آنِ خداست ، و کسانى که به جاى او دوستانى براى خود گرفتهاند [ به این بهانه که : ] ما آنها را جز براى اینکه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیک گردانند ، نمىپرستیم ، البتّه خدا میان آنان در باره آنچه که بر سر آن اختلاف دارند ، داورى خواهد کرد . در حقیقت ، خدا آن کسى را که دروغپردازِ ناسپاس است هدایت نمىکند .
﴿الزمر، 3﴾
لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَداً لاَصْطَفَى مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (4)
اگر خدا مىخواست براى خود فرزندى بگیرد ، قطعاً از [ میان ] آنچه خلق مىکند ، آنچه را مىخواست برمىگزید . منزّه است او ، اوست خداى یگانه قهار .
﴿الزمر، 4﴾
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهَارِ وَ یُکَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّیْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُسَمًّى أَلاَ هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ (5)
آسمانها و زمین را به حقّ آفرید . شب را به روز درمىپیچد ، و روز را به شب درمىپیچد و آفتاب و ماه را تسخیر کرد . هر کدام تا مدّتى معیّن روانند . آگاه باش که او همان شکستناپذیر آمرزنده است .
﴿الزمر، 5﴾