SURA 69. Haqqa, or the Sure Reality - سوره حاقه - سورة الحاقة

﴿ سورة الحاقة - سورة ٦٩ - تعداد آیات ٥٢ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

الْحَاقَّةُ ﴿١﴾ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٢﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٣﴾

 کَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿٤﴾ فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِکُوا بِالطَّاغِیَةِ ﴿٥﴾

 وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِکُوا بِرِیحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ﴿٦﴾

 سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَثَمَانِیَةَ أَیَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِیهَا صَرْعَى کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ﴿٧﴾ فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِیَةٍ ﴿٨﴾

 وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِکَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿٩﴾

 فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِیَةً ﴿١٠﴾

إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاکُمْ فِی الْجَارِیَةِ ﴿١١﴾

 لِنَجْعَلَهَا لَکُمْ تَذْکِرَةً وَتَعِیَهَا أُذُنٌ وَاعِیَةٌ ﴿١٢﴾

 فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿١٣﴾

 وَحُمِلَتِ الأرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُکَّتَا دَکَّةً وَاحِدَةً ﴿١٤﴾

فَیَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١٥﴾ وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِیَ یَوْمَئِذٍ وَاهِیَةٌ

 ﴿١٦﴾ وَالْمَلَکُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّکَ فَوْقَهُمْ یَوْمَئِذٍ ثَمَانِیَةٌ

﴿١٧﴾ یَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لا تَخْفَى مِنْکُمْ خَافِیَةٌ ﴿١٨﴾

 فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا کِتَابِیَهْ ﴿١٩﴾

 إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلاقٍ حِسَابِیَهْ ﴿٢٠﴾ فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿٢١﴾

 فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿٢٢﴾ قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ ﴿٢٣﴾

 کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الأیَّامِ الْخَالِیَةِ ﴿٢٤﴾

 وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَیَقُولُ یَا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتَابِیَهْ ﴿٢٥﴾

وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ ﴿٢٦﴾ یَا لَیْتَهَا کَانَتِ الْقَاضِیَةَ ﴿٢٧﴾

 مَا أَغْنَى عَنِّی مَالِیَهْ ﴿٢٨﴾ هَلَکَ عَنِّی سُلْطَانِیَهْ ﴿٢٩﴾

خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ﴿٣٠﴾ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ ﴿٣١﴾

 ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُکُوهُ ﴿٣٢﴾

 إِنَّهُ کَانَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ ﴿٣٣﴾ وَلا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ

 ﴿٣٤﴾ فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هَا هُنَا حَمِیمٌ ﴿٣٥﴾ وَلا طَعَامٌ إِلا مِنْ غِسْلِینٍ

 ﴿٣٦﴾ لا یَأْکُلُهُ إِلا الْخَاطِئُونَ ﴿٣٧﴾ فَلا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ

 ﴿٣٨﴾ وَمَا لا تُبْصِرُونَ ﴿٣٩﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿٤٠﴾

 وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾

 وَلا بِقَوْلِ کَاهِنٍ قَلِیلا مَا تَذَکَّرُونَ ﴿٤٢﴾ تَنْزِیلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ

﴿٤٣﴾ وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الأقَاوِیلِ ﴿٤٤﴾ لأخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِینِ

 ﴿٤٥﴾ ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِینَ ﴿٤٦﴾ فَمَا مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِینَ

 ﴿٤٧﴾ وَإِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ ﴿٤٨﴾ وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْکُمْ مُکَذِّبِینَ ﴿٤٩﴾

 وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْکَافِرِینَ ﴿٥٠﴾ وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ ﴿٥١﴾

 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ ﴿٥٢﴾  

سورة القلمسورة الحاقة

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

(روز رستاخیز) روزی است که مسلما واقع می‏شود! (1)

چه روز واقع شدنی! (2)

و تو چه می‏دانی آن روز واقع شدنی چیست؟! (3)

قوم «ثمود» و «عاد» عذاب کوبنده الهی را انکار کردند (و نتیجه شومش را دیدند)! (4)

اما قوم «ثمود» با عذابی سرکش هلاک شدند! (5)

و اما قوم «عاد» با تندبادی طغیانگر و سرد و پرصدا به هلاکت رسیدند، (6)

(خداوند) این تندباد بنیان‏کن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنها مسلط ساخت، (و اگر آنجا بودی) می‏دیدی که آن قوم همچون تنه‏های پوسیده و تو خالی درختان نخل در میان این تند باد روی زمین افتاده و هلاک شده‏اند! (7)

آیا کسی از آنها را باقی می‏بینی؟! (8)

و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهای زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند، (9)

و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند; و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت! (10)

و هنگامی که آب طغیان کرد، ما شما را سوار بر کشتی کردیم، (11)

تا آن را وسیله تذکری برای شما قرار دهیم و گوشهای شنوا آن را دریابد و بفهمد. (12)

به محض اینکه یک بار در «صور» دمیده شود، (13)

و زمین و کوه‏ها از جا برداشته شوند و یکباره در هم کوبیده و متلاشی گردند، (14)

در آن روز «واقعه عظیم‏» روی می‏دهد، (15)

و آسمان از هم می‏شکافد و سست می‏گردد و فرومی‏ریزد! (16)

فرشتگان در اطراف آسمان قرارمی‏گیرند (و برای انجام ماموریتها آماده می‏شوند); و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل می‏کنند! (17)

در آن روز همگی به پیشگاه خدا عرضه می‏شوید و چیزی از کارهای شما پنهان نمی‏ماند! (18)

پس کسی که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادی و مباهات) فریاد می‏زند که: «(ای اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! (19)

من یقین داشتم که (قیامتی در کار است و) به حساب اعمالم می‏رسم!» (20)

او در یک زندگی (کاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت، (21)

در بهشتی عالی، (22)

که میوه هایش در دسترس است! (23)

(و به آنان گفته می‏شود:) بخورید و بیاشامید گوارا در برابر اعمالی که در ایام گذشته انجام دادید! (24)

اما کسی که نامه اعمالش را به دست چپش بدهند می‏گوید: «ای کاش هرگز نامه اعمالم را به من نمی‏دادند. (25)

و نمی‏دانستم حساب من چیست! (26)

ای کاش مرگم فرا می‏رسید! (27)

مال و ثروتم هرگز مرا بی‏نیاز نکرد، (28)

قدرت من نیز از دست رفت!» (29)

او را بگیرید و دربند و زنجیرش کنید! (30)

سپس او را در دوزخ بیفکنید! (31)

بعد او را به زنجیری که هفتاد ذراع است ببندید; (32)

چرا که او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمی‏آورد، (33)

و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏نمود; (34)

از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانی ندارد، (35)

و نه طعامی، جز از چرک و خون! (36)

غذایی که جز خطاکاران آن را نمی‏خورند! (37)

سوگند به آنچه می‏بینید، (38)

و آنچه نمی‏بینید، (39)

که این قرآن گفتار رسول بزرگواری است، (40)

و گفته شاعری نیست، اما کمتر ایمان می‏آورید! (41)

و نه گفته کاهنی، هر چند کمتر متذکر می‏شوید! (42)

کلامی است که از سوی پروردگار عالمیان نازل شده است! (43)

اگر او سخنی دروغ بر ما می‏بست، (44)

ما او را با قدرت می‏گرفتیم، (45)

سپس رگ قلبش را قطع می‏کردیم، (46)

و هیچ کس از شما نمی‏توانست از (مجازات) او مانع شود! (47)

و آن مسلما تذکری برای پرهیزگاران است! (48)

و ما می‏دانیم که بعضی از شما (آن را) تکذیب می‏کنید! (49)

و آن مایه حسرت کافران است! (50)

و آن یقین خالص است! (51)

حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی! (52)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

ن، سوگند به قلم و آنچه مینویسند، (1)

که به نعمت پروردگارت تو مجنون نیستی، (2)

و برای تو پاداشی عظیم و همیشگی است! (3)

و تو اخلاق عظیم و برجسته‏ای داری! (4)

و بزودی تو می‏بینی و آنان نیز می‏بینند، (5)

که کدام یک از شما مجنونند! (6)

پروردگارت بهتر از هر کس می‏داند چه کسی از راه او گمراه شده، و هدایت‏یافتگان را نیز بهتر می‏شناسد! (7)

حال که چنین است از تکذیب‏کنندگان اطاعت مکن! (8)

آنها دوست دارند نرمش نشان دهی تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشی توام با انحراف از مسیر حق)! (9)

و از کسی که بسیار سوگند یاد می‏کند و پست است اطاعت مکن، (10)

کسی که بسیار عیبجوست و به سخن چینی آمد و شد می‏کند، (11)

و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است; (12)

علاوه بر اینها کینه توز و پرخور و خشن و بدنام است! (13)

مبادا بخاطر اینکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پیروی کنی)! (14)

هنگامی که آیات ما بر او خوانده می‏شود می‏گوید: «اینها افسانه‏های خرافی پیشینیان است! س‏ذللّه (15)

(ولی) ما بزودی بر بینی او علامت و داغ ننگ می‏نهیم! (16)

ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ‏» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوه‏های باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. (17)

و هیچ از آن استثنا نکنند; (18)

اما عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، (19)

و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانی شد! (20)

صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، (21)

که بسوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوه‏ها را دارید! (22)

آنها حرکت کردند در حالی که آهسته با هم می‏گفتند:» (23)

«مواظب باشید امروز حتی یک فقیر وارد بر شما نشود!» (24)

(آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند. (25)

هنگامی که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقا» ما گمراهیم! (26)

(آری، همه چیز از دست ما رفته) بلکه ما محرومیم!» (27)

یکی از آنها که از همه عاقلتر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمی‏گویید؟! (28)

گفتند: «منزه است پروردگار ما، مسلما ما ظالم بودیم!» (29)

سپس روبه یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند، (30)

(و فریادشان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم! (31)

امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقه‏مندیم!» (32)

این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر می‏دانستند! (33)

مسلما برای پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهای پر نعمت بهشت است! (34)

آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار می‏دهیم؟! (35)

شما را چه می‏شود؟! چگونه داوری می‏کنید؟! (36)

آیا کتابی دارید که از آن درس می‏خوانید... (37)

که آنچه را شما انتخاب می‏کنید از آن شماست؟! (38)

یا اینکه عهد و پیمان مؤکد و مستمری تا روز قیامت بر ما دارید که هر چه را حکم کنید برای شما باشد؟! (39)

از آنها بپرس کدام یک از آنان چنین چیزی را تضمین می‏کند؟! (40)

یا اینکه معبودانی دارند که آنها را شریک خدا قرار داده‏اند (و برای آنان شفاعت می‏کنند)؟! اگر راست می‏گویند معبودان خود را بیاورند! (41)

(به خاطر بیاورید) روزی را که ساق پاها (از وحشت) برهنه می‏گردد و دعوت به سجود می‏شوند، اما نمی‏توانند (سجود کنند). (42)

این در حالی است که چشمهایشان (از شدت شرمساری) به زیر افتاده، و ذلت و خواری وجودشان را فراگرفته; آنها پیش از این دعوت به سجود می‏شدند در حالی که سالم بودند (ولی امروز دیگر توانایی آن را ندارند)! (43)

اکنون مرا با آنها که این سخن را تکذیب می‏کنند واگذار! ما آنان را از آنجا که نمی‏دانند به تدریج به سوی عذاب پیش می‏بریم. (44)

و به آنها مهلت (بازگشت) می‏دهم; چرا که نقشه‏های من محکم و دقیق است! (45)

یا اینکه تو از آنها مزدی می‏طلبی که پرداختش برای آنها سنگین است؟! (46)

یا اسرار غیب نزد آنهاست و آن را می‏نویسند (و به یکدیگر می‏دهند)؟! (47)

اکنون که چنین است صبر کن و منتظر فرمان پروردگارت باش، و مانند صاحب ماهی ( یونس) مباش (که در تقاضای مجازات قومش عجله کرد و گرفتار مجازات ترک اولی شد) در آن زمان که با نهایت اندوه خدا را خواند. (48)

و اگر رحمت خدا به یاریش نیامده بود، (از شکم ماهی) بیرون افکنده می‏شد در حالی که نکوهیده بود! (49)

ولی پروردگارش او را برگزید و از صالحان قرار داد! (50)

نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را می‏شنوند با چشم‏زخم خود تو را از بین ببرند، و می‏گویند: «او دیوانه است!» (51)

در حالی که این (قرآن) جز مایه بیداری برای جهانیان نیست! (52)

SURA 69. Haqqa, or the Sure Reality

1. The Sure Reality!

2. What is the Sure Reality?

3. And what will make thee realise what the Sure Reality is?

4. The Thamud and the 'Ad People [branded] as false the Stunning Calamity!

5. But the Thamud,- they were destroyed by a terrible Storm of thunder and

lightning!

6. And the 'Ad, they were destroyed by a furious Wind, exceedingly violent;

7. He made it rage against them seven nights and eight days in succession: so

that thou couldst see the [whole] people lying prostrate in its [path], as they

had been roots of hollow palm-trees tumbled down!

8. Then seest thou any of them left surviving?

9. And Pharaoh, and those before him, and the Cities Overthrown, committed

habitual Sin.

10. And disobeyed [each] the messenger of their Lord; so He punished them with

an abundant Penalty.

11. We, when the water [of Noah's Flood] overflowed beyond its limits, carried

you [mankind], in the floating [Ark],

12. That We might make it a Message unto you, and that ears [that should hear

the tale and] retain its memory should bear its [lessons] in remembrance.

13. Then, when one blast is sounded on the Trumpet,

14. And the earth is moved, and its mountains, and they are crushed to powder at

one stroke,-

15. On that Day shall the [Great] Event come to pass.

295

16. And the sky will be rent asunder, for it will that Day be flimsy,

17. And the angels will be on its sides, and eight will, that Day, bear the

Throne of thy Lord above them.

18. That Day shall ye be brought to Judgment: not an act of yours that ye hide

will be hidden.

19. Then he that will be given his Record in his right hand will say: "Ah here!

Read ye my Record!

20. "I did really understand that my Account would [One Day] reach me!"

21. And he will be in a life of Bliss,

22. In a Garden on high,

23. The Fruits whereof [will hang in bunches] low and near.

24. "Eat ye and drink ye, with full satisfaction; because of the [good] that ye

sent before you, in the days that are gone!"

25. And he that will be given his Record in his left hand, will say: "Ah! Would

that my Record had not been given to me!

26. "And that I had never realised how my account [stood]!

27. "Ah! Would that [Death] had made an end of me!

28. "Of no profit to me has been my wealth!

29. "My power has perished from me!"...

30. [The stern command will say]: "Seize ye him, and bind ye him,

31. "And burn ye him in the Blazing Fire.

32. "Further, make him march in a chain, whereof the length is seventy cubits!

33. "This was he that would not believe in Allah Most High.

34. "And would not encourage the feeding of the indigent!

35. "So no friend hath he here this Day.

36. "Nor hath he any food except the corruption from the washing of wounds,

37. "Which none do eat but those in sin."

38. So I do call to witness what ye see,

39. And what ye see not,

40. That this is verily the word of an honoured messenger;

41. It is not the word of a poet: little it is ye believe!

42. Nor is it the word of a soothsayer: little admonition it is ye receive.

43. [This is] a Message sent down from the Lord of the Worlds.

44. And if the messenger were to invent any sayings in Our name,

45. We should certainly seize him by his right hand,

46. And We should certainly then cut off the artery of his heart:

47. Nor could any of you withhold him [from Our wrath].

48. But verily this is a Message for the Allah-fearing.

49. And We certainly know that there are amongst you those that reject [it].

50. But truly [Revelation] is a cause of sorrow for the Unbelievers.

51. But verily it is Truth of assured certainty.

52. So glorify the name of thy Lord Most High.

SURA 70. Maarij, or the Ways of Ascent سوره معارج - سورة المعارج

﴿ سورة المعارج - سورة ٧٠ - تعداد آیات ٤٤ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿١﴾ لِلْکَافِرینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿٢﴾

مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعَارِجِ ﴿٣﴾

تَعْرُجُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ

 ﴿٤﴾ فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِیلا ﴿٥﴾ إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا ﴿٦﴾

وَنَرَاهُ قَرِیبًا ﴿٧﴾ یَوْمَ تَکُونُ السَّمَاءُ کَالْمُهْلِ ﴿٨﴾

وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ ﴿٩﴾ وَلا یَسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیمًا ﴿١٠﴾

یُبَصَّرُونَهُمْ یَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ یَفْتَدِی مِنْ عَذَابِ یَوْمِئِذٍ بِبَنِیهِ

﴿١١﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِیهِ ﴿١٢﴾ وَفَصِیلَتِهِ الَّتِی تُؤْوِیهِ ﴿١٣﴾

 وَمَنْ فِی الأرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ یُنْجِیهِ ﴿١٤﴾ کَلا إِنَّهَا لَظَى

﴿١٥﴾ نَزَّاعَةً لِلشَّوَى ﴿١٦﴾ تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿١٧﴾

وَجَمَعَ فَأَوْعَى ﴿١٨﴾ إِنَّ الإنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾

إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾ وَإِذَا مَسَّهُ الْخَیْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾

 إِلا الْمُصَلِّینَ ﴿٢٢﴾ الَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿٢٣﴾

 وَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ ﴿٢٤﴾ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿٢٥﴾

وَالَّذِینَ یُصَدِّقُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿٢٦﴾ وَالَّذِینَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ

 ﴿٢٧﴾ إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَیْرُ مَأْمُونٍ ﴿٢٨﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ

﴿٢٩﴾ إِلا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ

 ﴿٣٠﴾ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٣١﴾

 وَالَّذِینَ هُمْ لأمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿٣٢﴾

وَالَّذِینَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ﴿٣٣﴾ وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلاتِهِمْ یُحَافِظُونَ

 ﴿٣٤﴾ أُولَئِکَ فِی جَنَّاتٍ مُکْرَمُونَ ﴿٣٥﴾ فَمَالِ الَّذِینَ کَفَرُوا قِبَلَکَ مُهْطِعِینَ

 ﴿٣٦﴾ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِینَ ﴿٣٧﴾

 أَیَطْمَعُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیمٍ ﴿٣٨﴾

 کَلا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا یَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾

 فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ﴿٤٠﴾

عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ خَیْرًا مِنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿٤١﴾

 فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ

﴿٤٢﴾ یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الأجْدَاثِ سِرَاعًا کَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ یُوفِضُونَ

﴿٤٣﴾ خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِکَ الْیَوْمُ الَّذِی کَانُوا یُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾

سورة المعارج

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

تقاضاکننده‏ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد! (1)

این عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمی‏تواند آن را دفع کند، (2)

از سوی خداوند ذی المعارج ( خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج می‏کنند)! (3)

فرشتگان و روح ( فرشته مقرب خداوند) بسوی او عروج می‏کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است! (4)

پس صبر جمیل پیشه کن، (5)

زیرا آنها آن روز را دور می‏بینند، (6)

و ما آن را نزدیک می‏بینیم! (7)

همان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‏شود، (8)

و کوه‏ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود، (9)

و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‏گیرد! (10)

آنها را نشانشان می‏دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است)، چنان است که گنهکار دوست می‏دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند، (11)

و همسر و برادرش را، (12)

و قبیله‏اش را که همیشه از او حمایت می‏کرد، (13)

و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند; (14)

اما هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‏های سوزان آتش است، (15)

دست و پاو پوست سر را می‏کند و می‏برد! (16)

و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‏زند، (17)

و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند! (18)

به یقین انسان حریص و کم‏طاقت آفریده شده است، (19)

هنگامی که بدی به او رسد بیتابی می‏کند، (20)

و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران می‏شود (و بخل می‏ورزد)، (21)

مگر نمازگزاران، (22)

آنها که نمازها را پیوسته بجا می‏آورند، (23)

و آنها که در اموالشان حق معلومی است... (24)

برای تقاضاکننده و محروم، (25)

و آنها که به روز جزا ایمان دارند، (26)

و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند، (27)

چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست، (28)

و آنها که دامان خویش را (از بی‏عفتی) حفظ می‏کنند، (29)

جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهره‏گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود! (30)

و هر کس جز اینها را طلب کند، متجاوز است! (31)

و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می‏کنند، (32)

و آنها که با ادای شهادتشان قیام می‏نمایند، (33)

و آنها که بر نماز مواظبت دارند، (34)

آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می‏شوند. (35)

این کافران را چه می‏شود که با سرعت نزد تو می‏آیند... (36)

از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوی بهشت دارند)! (37)

آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟! (38)

هرگز چنین نیست; ما آنها را از آنچه خودشان می‏دانند آفریده‏ایم! (39)

سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم... (40)

که جای آنان را به کسانی بدهیم که از آنها بهترند; و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد! (41)

آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازی کنند تا زمانی که روز موعود خود را ملاقات نمایند! (42)

همان روز که از قبرها بسرعت خارج می‏شوند، گویی به سوی بتها می‏دوند... (43)

در حالی که چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پرده‏ای از ذلت و خواری آنها را پوشانده است! این همان روزی است که به آنها وعده داده می‏شد! (44)

SURA 70. Maarij, or the Ways of Ascent

1. A questioner asked about a Penalty to befall-

2. The Unbelievers, the which there is none to ward off,-

3. [A Penalty] from Allah, Lord of the Ways of Ascent.

4. The angels and the spirit ascend unto him in a Day the measure whereof is

[as] fifty thousand years:

5. Therefore do thou hold Patience,- a Patience of beautiful [contentment].

6. They see the [Day] indeed as a far-off [event]:

7. But We see it [quite] near.

8. The Day that the sky will be like molten brass,

9. And the mountains will be like wool,

10. And no friend will ask after a friend,

11. Though they will be put in sight of each other,- the sinner's desire will

be: Would that he could redeem himself from the Penalty of that Day by

[sacrificing] his children,

12. His wife and his brother,

13. His kindred who sheltered him,

14. And all, all that is on earth,- so it could deliver him:

15. By no means! for it would be the Fire of Hell!-

16. Plucking out [his being] right to the skull!-

17. Inviting [all] such as turn their backs and turn away their faces [from the

Right].

18. And collect [wealth] and hide it [from use]!

19. Truly man was created very impatient;-

20. Fretful when evil touches him;

21. And niggardly when good reaches him;-

22. Not so those devoted to Prayer;-

23. Those who remain steadfast to their prayer;

24. And those in whose wealth is a recognised right.

25. For the [needy] who asks and him who is prevented [for some reason from

asking];

26. And those who hold to the truth of the Day of Judgment;

27. And those who fear the displeasure of their Lord,-

28. For their Lord's displeasure is the opposite of Peace and Tranquillity;-

29. And those who guard their chastity,

30. Except with their wives and the [captives] whom their right hands possess,-

for [then] they are not to be blamed,

31. But those who trespass beyond this are transgressors;-

32. And those who respect their trusts and covenants;

33. And those who stand firm in their testimonies;

34. And those who guard [the sacredness] of their worship;-

35. Such will be the honoured ones in the Gardens [of Bliss].

36. Now what is the matter with the Unbelievers that they rush madly before

thee-

37. From the right and from the left, in crowds?

38. Does every man of them long to enter the Garden of Bliss?

39. By no means! For We have created them out of the [base matter] they know!

40. Now I do call to witness the Lord of all points in the East and the West

that We can certainly-

41. Substitute for them better [men] than they; And We are not to be defeated

[in Our Plan].

42. So leave them to plunge in vain talk and play about, until they encounter

that Day of theirs which they have been promised!-

43. The Day whereon they will issue from their sepulchres in sudden haste as if

they were rushing to a goal-post [fixed for them],-

44. Their eyes lowered in dejection,- ignominy covering them [all over]! such is

the Day the which they are promised!

سورة نوح - سوره نوح SURA 71. Nuh, or Noah

﴿ سورة نوح - سورة ٧١ - تعداد آیات ٢٨ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿١﴾

 قَالَ یَا قَوْمِ إِنِّی لَکُمْ نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿٢﴾ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِیعُونِ ﴿٣﴾

 یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَیُؤَخِّرْکُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لا یُؤَخَّرُ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾ قَالَ رَبِّ إِنِّی دَعَوْتُ قَوْمِی لَیْلا وَنَهَارًا ﴿٥﴾

 فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعَائِی إِلا فِرَارًا ﴿٦﴾

 وَإِنِّی کُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِی آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِیَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَکْبَرُوا اسْتِکْبَارًا ﴿٧﴾ ثُمَّ إِنِّی دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ﴿٨﴾

ثُمَّ إِنِّی أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا ﴿٩﴾

 فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّارًا ﴿١٠﴾ یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَارًا

 ﴿١١﴾ وَیُمْدِدْکُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَیَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَیَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهَارًا

﴿١٢﴾ مَا لَکُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا ﴿١٣﴾ وَقَدْ خَلَقَکُمْ أَطْوَارًا ﴿١٤﴾

أَلَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ﴿١٥﴾

 وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ﴿١٦﴾

 وَاللَّهُ أَنْبَتَکُمْ مِنَ الأرْضِ نَبَاتًا ﴿١٧﴾ ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَیُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجًا

 ﴿١٨﴾ وَاللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الأرْضَ بِسَاطًا ﴿١٩﴾ لِتَسْلُکُوا مِنْهَا سُبُلا فِجَاجًا

 ﴿٢٠﴾ قَالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِی وَاتَّبَعُوا مَنْ لَمْ یَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلا خَسَارًا

 ﴿٢١﴾ وَمَکَرُوا مَکْرًا کُبَّارًا ﴿٢٢﴾

 وَقَالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَلا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلا سُوَاعًا وَلا یَغُوثَ وَیَعُوقَ وَنَسْرًا

 ﴿٢٣﴾ وَقَدْ أَضَلُّوا کَثِیرًا وَلا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلا ضَلالا ﴿٢٤﴾

مِمَّا خَطِیئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ یَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصَارًا

 ﴿٢٥﴾ وَقَالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الأرْضِ مِنَ الْکَافِرِینَ دَیَّارًا

﴿٢٦﴾ إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبَادَکَ وَلا یَلِدُوا إِلا فَاجِرًا کَفَّارًا

﴿٢٧﴾ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلا تَبَارًا ﴿٢٨﴾

سورة نوح

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

ما نوح را به سوی قومش فرستادیم و گفتیم: «قوم خود را انذار کن پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید!» (1)

گفت: «ای قوم! من برای شما بیم‏دهنده آشکاری هستم، (2)

که خدا را پرستش کنید و از مخالفت او بپرهیزید و مرا اطاعت نمایید! (3)

اگر چنین کنید، خدا گناهانتان را می‏آمرزد و تا زمان معینی شما را عمر می‏دهد; زیرا هنگامی که اجل الهی فرا رسد، تاخیری نخواهد داشت اگر می‏دانستید!» (4)

(نوح) گفت: «پروردگارا! من قوم خود را شب و روز (بسوی تو) دعوت کردم، (5)

اما دعوت من چیزی جز فرار از حق بر آنان نیفزود! (6)

و من هر زمان آنها را دعوت کردم که (ایمان بیاورند و) تو آنها را بیامرزی، انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار داده و لباسهایشان را بر خود پیچیدند، و در مخالفت اصرار ورزیدند و به شدت استکبار کردند! (7)

سپس من آنها را با صدای بلند (به اطاعت فرمان تو) دعوت کردم، (8)

سپس آشکارا و نهان (حقیقت توحید و ایمان را) برای آنان بیان داشتم! (9)

به آنها گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بطلبید که او بسیار آمرزنده است... (10)

تا بارانهای پربرکت آسمان را پی در پی بر شما فرستد، (11)

و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغهای سرسبز و نهرهای جاری در اختیارتان قرار دهد! (12)

چرا شما برای خدا عظمت قائل نیستید؟! (13)

در حالی که شما را در مراحل مختلف آفرید (تا از نطفه به انسان کامل رسیدید)! (14)

آیا نمی‏دانید چگونه خداوند هفت آسمان را یکی بالای دیگری آفریده است، (15)

و ماه را در میان آسمانها مایه روشنایی، و خورشید را چراغ فروزانی قرار داده است؟! (16)

و خداوند شما را همچون گیاهی از زمین رویانید، (17)

سپس شما را به همان زمین بازمی‏گرداند، و بار دیگر شما را خارج می‏سازد! (18)

و خداوند زمین را برای شما فرش گسترده‏ای قرار داد... (19)

تا از راههای وسیع و دره‏های آن بگذرید (و به هر جا می‏خواهید بروید)!» (20)

نوح (بعد از نومیدی از هدایت آنان) گفت: «پروردگارا! آنها نافرمانی من کردند و از کسانی پیروی نمودند که اموال و فرزندانشان چیزی جز زیانکاری بر آنها نیفزوده است! (21)

و (این رهبران گمراه) مکر عظیمی به کار بردند... (22)

و گفتند: دست از خدایان و بتهای خود برندارید (به خصوص) بتهای «ود»، «سواع‏»، «یغوث‏»، س‏خ‏للّهیعوق‏» و «نسر» را رها نکنید! (23)

و آنها گروه بسیاری را گمراه کردند! خداوندا، ظالمان را جز ضلالت میفزا!» (24)

(آری، سرانجام) همگی بخاطر گناهانشان غرق شدند و در آتش دوزخ وارد گشتند، و جز خدا یاورانی برای خود نیافتند! (25)

نوح گفت: «پروردگارا! هیچ یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار! (26)

چرا که اگر آنها را باقی بگذاری، بندگانت را گمراه می‏کنند و جز نسلی فاجر و کافر به وجود نمی‏آورند! (27)

پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان باایمان را بیامرز; و ظالمان را جز هلاکت میفزا!» (28)

SURA 71. Nuh, or Noah

1. We sent Noah to his People [with the Command]: "Do thou warn thy People

before there comes to them a grievous Penalty."

2. He said: "O my People! I am to you a Warner, clear and open:

3. "That ye should worship Allah, fear Him and obey me:

4. "So He may forgive you your sins and give you respite for a stated Term: for

when the Term given by Allah is accomplished, it cannot be put forward: if ye

only knew."

5. He said: "O my Lord! I have called to my People night and day:

6. "But my call only increases [their] flight [from the Right].

7. "And every time I have called to them, that Thou mightest forgive them, they

have [only] thrust their fingers into their ears, covered themselves up with

their garments, grown obstinate, and given themselves up to arrogance.

8. "So I have called to them aloud;

9. "Further I have spoken to them in public and secretly in private,

10. "Saying, 'Ask forgiveness from your Lord; for He is Oft-Forgiving;

11. "'He will send rain to you in abundance;

12. "'Give you increase in wealth and sons; and bestow on you gardens and bestow

on you rivers [of flowing water].

13. "'What is the matter with you, that ye place not your hope for kindness and

long-suffering in Allah,-

14. "'Seeing that it is He that has created you in diverse stages?

15. "'See ye not how Allah has created the seven heavens one above another,

16. "'And made the moon a light in their midst, and made the sun as a [Glorious]

Lamp?

17. "'And Allah has produced you from the earth growing [gradually],

18. "'And in the End He will return you into the [earth], and raise you forth

[again at the Resurrection]?

19. "'And Allah has made the earth for you as a carpet [spread out],

20. "'That ye may go about therein, in spacious roads.'"

21. Noah said: "O my Lord! They have disobeyed me, but they follow [men] whose

wealth and children give them no increase but only Loss.

22. "And they have devised a tremendous Plot.

23. "And they have said [to each other], 'Abandon not your gods: Abandon neither

Wadd nor Suwa', neither Yaguth nor Ya'uq, nor Nasr';-

24. "They have already misled many; and grant Thou no increase to the wrongdoers

but in straying [from their mark]."

25. Because of their sins they were drowned [in the flood], and were made to

enter the Fire [of Punishment]: and they found- in lieu of Allah- none to help

them.

26. And Noah, said: "O my Lord! Leave not of the Unbelievers, a single one on

earth!

27. "For, if Thou dost leave [any of] them, they will but mislead Thy devotees,

and they will breed none but wicked ungrateful ones.

28. "O my Lord! Forgive me, my parents, all who enter my house in Faith, and

[all] believing men and believing women: and to the wrong-doers grant Thou no

increase but in perdition!"

سوره جن -سورة الجن SURA 72. Jinn, or the Spirits

﴿ سورة الجن - سورة ٧٢ - تعداد آیات ٢٨ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا ﴿١﴾

 یَهْدِی إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَنْ نُشْرِکَ بِرَبِّنَا أَحَدًا ﴿٢﴾

 وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلا وَلَدًا ﴿٣﴾

 وَأَنَّهُ کَانَ یَقُولُ سَفِیهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا ﴿٤﴾

 وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الإنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ کَذِبًا ﴿٥﴾

 وَأَنَّهُ کَانَ رِجَالٌ مِنَ الإنْسِ یَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا ﴿٦﴾

وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا کَمَا ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ یَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا ﴿٧﴾

 وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِیدًا وَشُهُبًا ﴿٨﴾

 وَأَنَّا کُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَنْ یَسْتَمِعِ الآنَ یَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَصَدًا ﴿٩﴾

وَأَنَّا لا نَدْرِی أَشَرٌّ أُرِیدَ بِمَنْ فِی الأرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا ﴿١٠﴾

 وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِکَ کُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا ﴿١١﴾

 وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعجِزَ اللَّهَ فِی الأرْضِ وَلَنْ نُعْجِزَهُ هَرَبًا ﴿١٢﴾

وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَنْ یُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلا یَخَافُ بَخْسًا وَلا رَهَقًا

 ﴿١٣﴾ وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَئِکَ تَحَرَّوْا رَشَدًا

 ﴿١٤﴾ وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا ﴿١٥﴾

 وَأَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لأسْقَیْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا ﴿١٦﴾

لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَمَنْ یُعْرِضْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِ یَسْلُکْهُ عَذَابًا صَعَدًا ﴿١٧﴾

 وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا ﴿١٨﴾

 وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ یَدْعُوهُ کَادُوا یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَدًا ﴿١٩﴾

 قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّی وَلا أُشْرِکُ بِهِ أَحَدًا ﴿٢٠﴾

 قُلْ إِنِّی لا أَمْلِکُ لَکُمْ ضَرًّا وَلا رَشَدًا ﴿٢١﴾

قُلْ إِنِّی لَنْ یُجِیرَنِی مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا ﴿٢٢﴾

إِلا بَلاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالاتِهِ وَمَنْ یَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا ﴿٢٣﴾ حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا یُوعَدُونَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا

﴿٢٤﴾ قُلْ إِنْ أَدْرِی أَقَرِیبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ یَجْعَلُ لَهُ رَبِّی أَمَدًا ﴿٢٥﴾

 عَالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلَى غَیْبِهِ أَحَدًا ﴿٢٦﴾

 إِلا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا

 ﴿٢٧﴾ لِیَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَیْهِمْ وَأَحْصَى کُلَّ شَیْءٍ عَدَدًا

 ﴿٢٨﴾

سورة الجن

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

بگو: به من وحی شده است که جمعی از جن به سخنانم گوش فراداده‏اند، سپس گفته‏اند: «ما قرآن عجیبی شنیده‏ایم... (1)

که به راه راست هدایت می‏کند، پس ما به آن ایمان آورده‏ایم و هرگز کسی را شریک پروردگارمان قرارنمی‏دهیم! (2)

و اینکه بلند است مقام باعظمت پروردگار ما، و او هرگز برای خود همسر و فرزندی انتخاب نکرده است! (3)

و اینکه سفیه ما (ابلیس) درباره خداوند سخنان ناروا می‏گفت! (4)

و اینکه ما گمان می‏کردیم که انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمی‏بندند! (5)

و اینکه مردانی از بشر به مردانی از جن پناه می‏بردند، و آنها سبب افزایش گمراهی و طغیانشان می‏شدند! (6)

و اینکه آنها گمان کردند -همان‏گونه که شما گمان می‏کردید- که خداوند هرگز کسی را (به نبوت )مبعوث نمی‏کند! (7)

و اینکه ما آسمان را جستجو کردیم و همه را پر از محافظان قوی و تیرهای شهاب یافتیم! (8)

و اینکه ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها می‏نشستیم; اما اکنون هر کس بخواهد استراق سمع کند، شهابی را در کمین خود می‏یابد! (9)

و اینکه (با این اوضاع) ما نمی‏دانیم آیا اراده شری درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان خواسته است آنان را هدایت کند؟! (10)

و اینکه در میان ما، افرادی صالح و افرادی غیر صالحند; و ما گروه‏های متفاوتی هستیم! (11)

و اینکه ما یقین داریم هرگز نمی‏توانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم و نمی‏توانیم از (پنجه قدرت) او بگریزیم! (12)

و اینکه ما هنگامی که هدایت قرآن را شنیدیم به آن ایمان آوردیم; و هر کس به پروردگارش ایمان بیاورد، نه از نقصان می‏ترسد و نه از ظلم! (13)

و اینکه گروهی از ما مسلمان و گروهی ظالمند; هر کس اسلام را اختیار کند راه راست را برگزیده است، (14)

و اما ظالمان آتشگیره و هیزم دوزخند! (15)

و اینکه اگر آنها ( جن و انس) در راه (ایمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان می‏کنیم! (16)

هدف این است که ما آنها را با این نعمت فراوان بیازماییم; و هر کس از یاد پروردگارش روی گرداند، او را به عذاب شدید و فزاینده‏ای گرفتار می‏سازد! (17)

و اینکه مساجد از آن خداست، پس هیچ کس را با خدا نخوانید! (18)

و اینکه هنگامی که بنده خدا ( محمد (ص)) به عبادت برمی‏خاست و او را می‏خواند، گروهی پیرامون او بشدت ازدحام می‏کردند!» (19)

بگو: «من تنها پروردگارم را می‏خوانم و هیچ کس را شریک او قرار نمی‏دهم!» (20)

بگو: «من مالک زیان و هدایتی برای شما نیستم!» (21)

بگو: «(اگر من نیز بر خلاف فرمانش رفتار کنم) هیچ کس مرا در برابر او حمایت نمی‏کند و پناهگاهی جز او نمی‏یابم; (22)

تنها وظیفه من ابلاغ از سوی خدا و رساندن رسالات اوست; و هر کس نافرمانی خدا و رسولش کند، آتش دوزخ از آن اوست و جاودانه در آن می‏مانند! (23)

(این کار شکنی کفار همچنان ادامه می‏یابد) تا آنچه را به آنها وعده داده شده ببینند; آنگاه می‏دانند چه کسی یاورش ضعیفتر و جمعیتش کمتر است! (24)

بگو: «من نمی‏دانم آنچه به شما وعده داده شده نزدیک است یا پروردگارم زمانی برای آن قرارمی‏دهد؟! (25)

دانای غیب اوست و هیچ کس را بر اسرار غیبش آگاه نمی‏سازد، (26)

مگر رسولانی که آنان را برگزیده و مراقبینی از پیش رو و پشت سر برای آنها قرار می‏دهد... (27)

تا بداند پیامبرانش رسالتهای پروردگارشان را ابلاغ کرده‏اند; و او به آنچه نزد آنهاست احاطه دارد و همه چیز را احصار کرده است!» (28)

SURA 72. Jinn, or the Spirits

1. Say: It has been revealed to me that a company of Jinns listened [to the

Qur'an]. They said, 'We have really heard a wonderful Recital!

2. 'It gives guidance to the Right, and we have believed therein: we shall not

join [in worship] any [gods] with our Lord.

3. 'And Exalted is the Majesty of our Lord: He has taken neither a wife nor a

son.

4. 'There were some foolish ones among us, who used to utter extravagant lies

against Allah;

5. 'But we do think that no man or spirit should say aught that untrue against

Allah.

6. 'True, there were persons among mankind who took shelter with persons among

the Jinns, but they increased them in folly.

7. 'And they [came to] think as ye thought, that Allah would not raise up any

one [to Judgment].

8. 'And we pried into the secrets of heaven; but we found it filled with stern

guards and flaming fires.

9. 'We used, indeed, to sit there in [hidden] stations, to [steal] a hearing;

but any who listen now will find a flaming fire watching him in ambush.

10. 'And we understand not whether ill is intended to those on earth, or whether

their Lord [really] intends to guide them to right conduct.

11. 'There are among us some that are righteous, and some the contrary: we

follow divergent paths.

12. 'But we think that we can by no means frustrate Allah throughout the earth,

nor can we frustrate Him by flight.

13. 'And as for us, since we have listened to the Guidance, we have accepted it:

and any who believes in his Lord has no fear, either of a short [account] or of

any injustice.

14. 'Amongst us are some that submit their wills [to Allah], and some that

swerve from justice. Now those who submit their wills - they have sought out

[the path] of right conduct:

15. 'But those who swerve,- they are [but] fuel for Hell-fire'-

16. [And Allah's Message is]: "If they [the Pagans] had [only] remained on the

[right] Way, We should certainly have bestowed on them Rain in abundance.

17. "That We might try them by that [means]. But if any turns away from the

remembrance of his Lord, He will cause him to undergo a severe Penalty.

18. "And the places of worship are for Allah [alone]: So invoke not any one

along with Allah;

19. "Yet when the Devotee of Allah stands forth to invoke Him, they just make

round him a dense crowd."

20. Say: "I do no more than invoke my Lord, and I join not with Him any [false

god]."

21. Say: "It is not in my power to cause you harm, or to bring you to right

conduct."

22. Say: "No one can deliver me from Allah [If I were to disobey Him], nor

should I find refuge except in Him,

23. "Unless I proclaim what I receive from Allah and His Messages: for any that

disobey Allah and His Messenger,- for them is Hell: they shall dwell therein for

ever."

24. At length, when they see [with their own eyes] that which they are

promised,- then will they know who it is that is weakest in [his] helper and

least important in point of numbers.

25. Say: "I know not whether the [Punishment] which ye are promised is near, or

whether my Lord will appoint for it a distant term.

26. "He [alone] knows the Unseen, nor does He make any one acquainted with His

Mysteries,-

27. "Except a messenger whom He has chosen: and then He makes a band of watchers

march before him and behind him,

28. "That He may know that they have [truly] brought and delivered the Messages

of their Lord: and He surrounds [all the mysteries] that are with them, and

takes account of every single thing."

سوره مزمل -سورة المزمل SURA 73. Muzzammil, or Folded in Garments

﴿ سورة المزمل - سورة ٧٣ - تعداد آیات ٢٠ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

یَا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ ﴿١﴾ قُمِ اللَّیْلَ إِلا قَلِیلا ﴿٢﴾ نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِیلا ﴿٣﴾

 أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلا ﴿٤﴾ إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلا ثَقِیلا ﴿٥﴾

إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلا ﴿٦﴾ إِنَّ لَکَ فِی اَلنَّهَارِ سَبْحًا طَوِیلا

 ﴿٧﴾ وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَتَبَتَّلْ إِلَیْهِ تَبْتِیلا ﴿٨﴾

رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لا إِلَهَ إِلا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکِیلا ﴿٩﴾

وَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلا ﴿١٠﴾

 وَذَرْنِی وَالْمُکَذِّبِینَ أُولِی النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِیلا ﴿١١﴾ إِنَّ لَدَیْنَا أَنْکَالا وَجَحِیمًا

﴿١٢﴾ وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِیمًا ﴿١٣﴾

 یَوْمَ تَرْجُفُ الأرْضُ وَالْجِبَالُ وَکَانَتِ الْجِبَالُ کَثِیبًا مَهِیلا ﴿١٤﴾

إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَیْکُمْ رَسُولا شَاهِدًا عَلَیْکُمْ کَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولا

 ﴿١٥﴾ فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِیلا ﴿١٦﴾

 فَکَیْفَ تَتَّقُونَ إِنْ کَفَرْتُمْ یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا ﴿١٧﴾

السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ کَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولا ﴿١٨﴾

إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلا ﴿١٩﴾

إِنَّ رَبَّکَ یَعْلَمُ أَنَّکَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِینَ مَعَکَ وَاللَّهُ یُقَدِّرُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَیْکُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَیَکُونُ مِنْکُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ یَضْرِبُونَ فِی الأرْضِ یَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّکَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لأنْفُسِکُمْ مِنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَیْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿٢٠﴾

سورة المزمل

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

ای جامه به خود پیچیده! (1)

شب را، جز کمی، بپاخیز! (2)

نیمی از شب را، یا کمی از آن کم کن، (3)

یا بر نصف آن بیفزا، و قرآن را با دقت و تامل بخوان; (4)

چرا که ما بزودی سخنی سنگین به تو القا خواهیم کرد! (5)

مسلما نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‏تر است! (6)

و تو در روز تلاش مستمر و طولانی خواهی داشت! (7)

و نام پروردگارت را یاد کن و تنها به او دل ببند! (8)

همان پروردگار شرق و غرب که معبودی جز او نیست، او را نگاهبان و وکیل خود انتخاب کن، (9)

و در برابر آنچه (دشمنان) می‏گویند شکیبا باش و بطرزی شایسته از آنان دوری گزین! (10)

و مرا با تکذیب‏کنندگان صاحب نعمت واگذار، و آنها را کمی مهلت ده، (11)

که نزد ما غل و زنجیرها و (آتش) دوزخ است، (12)

و غذایی گلوگیر، و عذابی دردناک، (13)

در آن روز که زمین و کوه‏ها سخت به لرزه درمی‏آید، و کوه‏ها (چنان درهم کوبیده می‏شود که) به شکل توده‏هایی از شن نرم درمی‏آید! (14)

ما پیامبری به سوی شما فرستادیم که گواه بر شماست، همان گونه که به سوی فرعون رسولی فرستادیم! (15)

(ولی) فرعون به مخالفت و نافرمانی آن رسول برخاست، و ما او را سخت مجازات کردیم! (16)

شما (نیز) اگر کافر شوید، چگونه خود را (از عذاب الهی) بر کنار می‏دارید؟! در آن روز که کودکان را پیر می‏کند، (17)

و آسمان از هم شکافته می‏شود، و وعده او شدنی و حتمی است. (18)

این هشدار و تذکری است، پس هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‏گزیند! (19)

پروردگارت می‏داند که تو و گروهی از آنها که با تو هستند نزدیک دو سوم از شب یا نصف یا ثلث آن را به پا می‏خیزند; خداوند شب و روز را اندازه‏گیری می‏کند; او می‏داند که شما نمی‏توانید مقدار آن را (به دقت) اندازه‏گیری کنید (برای عبادت کردن)، پس شما را بخشید; اکنون آنچه برای شما میسر است قرآن بخوانید او می‏داند بزودی گروهی از شما بیمار می‏شوند، و گروهی دیگر برای به دست آوردن فضل الهی (و کسب روزی) به سفر می‏روند، و گروهی دیگر در راه خدا جهاد می‏کنند (و از تلاوت قرآن بازمی‏مانند)، پس به اندازه‏ای که برای شما ممکن است از آن تلاوت کنید و نماز را بر پا دارید و زکات بپردازید و به خدا «قرض الحسنه‏» دهید ( در راه او انفاق نمایید) و (بدانید) آنچه را از کارهای نیک برای خود از پیش می‏فرستید نزد خدا به بهترین وجه و بزرگترین پاداش خواهید یافت; و از خدا آمرزش بطلبید که خداوند آمرزنده و مهربان است! (20)

SURA 73. Muzzammil, or Folded in Garments

1. O thou folded in garments!

2. Stand [to prayer] by night, but not all night,-

3. Half of it,- or a little less,

4. Or a little more; and recite the Qur'an in slow, measured rhythmic tones.

5. Soon shall We send down to thee a weighty Message.

6. Truly the rising by night is most potent for governing [the soul], and most

suitable for [framing] the Word [of Prayer and Praise].

7. True, there is for thee by day prolonged occupation with ordinary duties:

8. But keep in remembrance the name of thy Lord and devote thyself to Him wholeheartedly.

9. [He is] Lord of the East and the West: there is no god but He: take Him

therefore for [thy] Disposer of Affairs.

10. And have patience with what they say, and leave them with noble [dignity].

11. And leave Me [alone to deal with] those in possession of the good things of

life, who [yet] deny the Truth; and bear with them for a little while.

12. With Us are Fetters [to bind them], and a Fire [to burn them],

13. And a Food that chokes, and a Penalty Grievous.

14. One Day the earth and the mountains will be in violent commotion. And the

mountains will be as a heap of sand poured out and flowing down.

15. We have sent to you, [O men!] a messenger, to be a witness concerning you,

even as We sent a messenger to Pharaoh.

16. But Pharaoh disobeyed the messenger; so We seized him with a heavy

Punishment.

17. Then how shall ye, if ye deny [Allah], guard yourselves against a Day that

will make children hoary-headed?-

18. Whereon the sky will be cleft asunder? His Promise needs must be

accomplished.

19. Verily this is an Admonition: therefore, whoso will, let him take a

[straight] path to his Lord!

20. Thy Lord doth know that thou standest forth [to prayer] nigh two-thirds of

the night, or half the night, or a third of the night, and so doth a party of

those with thee. But Allah doth appoint night and day in due measure He knoweth

that ye are unable to keep count thereof. So He hath turned to you [in mercy]:

read ye, therefore, of the Qur'an as much as may be easy for you. He knoweth

that there may be [some] among you in ill-health; others travelling through the

land, seeking of Allah's bounty; yet others fighting in Allah's Cause, read ye,

therefore, as much of the Qur'an as may be easy [for you]; and establish regular

Prayer and give regular Charity; and loan to Allah a Beautiful Loan. And

whatever good ye send forth for your souls ye shall find it in Allah's

Presence,- yea, better and greater, in Reward and seek ye the Grace of Allah:

for Allah is Oft-Forgiving, Most Merciful.

سوره مدثر -سورة المدثر SURA 74. Muddaththir, or One Wrapped Up

﴿ سورة المدثر - سورة ٧٤ - تعداد آیات ٥٦ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

یَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿١﴾ قُمْ فَأَنْذِرْ ﴿٢﴾ وَرَبَّکَ فَکَبِّرْ ﴿٣﴾ وَثِیَابَکَ فَطَهِّرْ ﴿٤﴾

 وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿٥﴾ وَلا تَمْنُنْ تَسْتَکْثِرُ ﴿٦﴾ وَلِرَبِّکَ فَاصْبِرْ ﴿٧﴾

فَإِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُورِ ﴿٨﴾ فَذَلِکَ یَوْمَئِذٍ یَوْمٌ عَسِیرٌ ﴿٩﴾

عَلَى الْکَافِرِینَ غَیْرُ یَسِیرٍ ﴿١٠﴾ ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیدًا ﴿١١﴾

وَجَعَلْتُ لَهُ مَالا مَمْدُودًا ﴿١٢﴾ وَبَنِینَ شُهُودًا ﴿١٣﴾ وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِیدًا ﴿١٤﴾

ثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ ﴿١٥﴾ کَلا إِنَّهُ کَانَ لآیَاتِنَا عَنِیدًا ﴿١٦﴾

 سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا ﴿١٧﴾ إِنَّهُ فَکَّرَ وَقَدَّرَ ﴿١٨﴾ فَقُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿١٩﴾

 ثُمَّ قُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ﴿٢٠﴾ ثُمَّ نَظَرَ ﴿٢١﴾ ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿٢٢﴾

ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَکْبَرَ ﴿٢٣﴾ فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلا سِحْرٌ یُؤْثَرُ ﴿٢٤﴾

 إِنْ هَذَا إِلا قَوْلُ الْبَشَرِ ﴿٢٥﴾ سَأُصْلِیهِ سَقَرَ ﴿٢٦﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا سَقَرُ ﴿٢٧﴾

لا تُبْقِی وَلا تَذَرُ ﴿٢٨﴾ لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ ﴿٢٩﴾ عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿٣٠﴾

 وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلا مَلائِکَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلا فِتْنَةً لِلَّذِینَ کَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَیَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا وَلا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْکَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلا کَذَلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی مَنْ یَشَاءُ وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّکَ إِلا هُوَ وَمَا هِیَ إِلا ذِکْرَى لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾

 کَلا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾ وَاللَّیْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾

 إِنَّهَا لإحْدَى الْکُبَرِ ﴿٣٥﴾ نَذِیرًا لِلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾ لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَتَقَدَّمَ أَوْ یَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾

 کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ ﴿٣٨﴾ إِلا أَصْحَابَ الْیَمِینِ ﴿٣٩﴾

 فِی جَنَّاتٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿٤٠﴾ عَنِ الْمُجْرِمِینَ ﴿٤١﴾ مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ ﴿٤٢﴾

 قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ ﴿٤٣﴾ وَلَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ ﴿٤٤﴾

 وَکُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ ﴿٤٥﴾ وَکُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿٤٦﴾

 حَتَّى أَتَانَا الْیَقِینُ ﴿٤٧﴾ فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِینَ ﴿٤٨﴾

 فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ ﴿٤٩﴾ کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ ﴿٥٠﴾

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ﴿٥١﴾ بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُؤْتَى صُحُفًا مُنَشَّرَةً ﴿٥٢﴾

 کَلا بَلْ لا یَخَافُونَ الآخِرَةَ ﴿٥٣﴾ کَلا إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ ﴿٥٤﴾ فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿٥٥﴾

 وَمَا یَذْکُرُونَ إِلا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ﴿٥٦﴾  

سورة المدثر

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

ای جامه خواب به خود پیچیده (و در بستر آرمیده)! (1)

برخیز و انذار کن (و عالمیان را بیم ده)، (2)

و پروردگارت را بزرگ بشمار، (3)

و لباست را پاک کن، (4)

و از پلیدی دوری کن، (5)

و منت مگذار و فزونی مطلب، (6)

و بخاطر پروردگارت شکیبایی کن! (7)

هنگامی که در «صور» دمیده شود، (8)

آن روز، روز سختی است، (9)

و برای کافران آسان نیست! (10)

مرا با کسی که او را خود به تنهایی آفریده‏ام واگذار! (11)

همان کسی که برای او مال گسترده‏ای قرار دادم، (12)

و فرزندانی که همواره نزد او (و در خدمت او) هستند، (13)

و وسایل زندگی را از هر نظر برای وی فراهم ساختم! (14)

باز هم طمع دارد که بر او بیفزایم! (15)

هرگز چنین نخواهد شد; چرا که او نسبت به آیات ما دشمنی می‏ورزد! (16)

و بزودی او را مجبور می‏کنم که از قله زندگی بالا رود (سپس او را به زیر می‏افکنم)! (17)

او (برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت! (18)

مرگ بر او باد! چگونه (برای مبارزه با حق) مطلب را آماده کرد! (19)

باز هم مرگ بر او، چگونه مطلب (و نقشه شیطانی خود را) آماده نمود! (20)

سپس نگاهی افکند، (21)

بعد چهره درهم کشید و عجولانه دست به کار شد; (22)

سپس پشت (به حق) کرد و تکبر ورزید، (23)

و سرانجام گفت: «این (قرآن) چیزی جز افسون و سحری همچون سحرهای پیشینیان نیست! (24)

این فقط سخن انسان است (نه گفتار خدا)!» (25)

(اما) بزودی او را وارد سقر ( دوزخ) می‏کنم! (26)

و تو نمی‏دانی «سقر» چیست! (27)

(آتشی است که) نه چیزی را باقی می‏گذارد و نه چیزی را رها می‏سازد! (28)

پوست تن را بکلی دگرگون می‏کند! (29)

نوزده نفر (از فرشتگان عذاب) بر آن گمارده شده‏اند! (30)

ماموران دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار دادیم، و تعداد آنها را جز برای آزمایش کافران معین نکردیم تا اهل کتاب ( یهود و نصاری) یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان (در حقانیت این کتاب آسمانی) تردید به خود راه ندهند، و بیماردلان و کافران بگویند: «خدا از این توصیف چه منظوری دارد؟!» (آری) این گونه خداوند هر کس را بخواهد گمراه می‏سازد و هر کس را بخواهد هدایت می‏کند! و لشکریان پروردگارت را جز او کسی نمی‏داند، و این جز هشدار و تذکری برای انسانها نیست! (31)

اینچنین نیست که آنها تصور می‏کنند سوگند به ماه، (32)

و به شب، هنگامی که (دامن برچیند و) پشت کند، (33)

و به صبح هنگامی که چهره بگشاید، (34)

که آن (حوادث هولناک قیامت) از مسائل مهم است! (35)

هشدار و انذاری است برای همه انسانها، (36)

برای کسانی از شما که می‏خواهند پیش افتند یا عقب بمانند ( بسوی هدایت و نیکی پیش روند یا نروند)! (37)

(آری) هر کس در گرو اعمال خویش است، (38)

مگر «اصحاب یمین‏» (که نامه اعمالشان را به نشانه ایمان و تقوایشان به دست راستشان می‏دهند)! (39)

آنها در باغهای بهشتند، و سؤال می‏کنند... (40)

از مجرمان: (41)

چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» (42)

می‏گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم، (43)

و اطعام مستمند نمی‏کردیم، (44)

و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم، (45)

و همواره روز جزا را انکار می‏کردیم، (46)

تا زمانی که مرگ ما فرا رسید!» (47)

از این رو شفاعت شفاعت‏کنندگان به حال آنها سودی نمی‏بخشد. (48)

چرا آنها از تذکر روی گردانند؟! (49)

گویی گورخرانی رمیده‏اند، (50)

که از (مقابل) شیری فرار کرده‏اند! (51)

بلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‏ای (از سوی خدا) برای او فرستاده شود! (52)

چنین نیست که آنان می‏گویند، بلکه آنها از آخرت نمی‏ترسند! (53)

چنین نیست که آنها می‏گویند، آن (قرآن) یک تذکر و یادآوری است! (54)

هر کس بخواهد از آن پند می‏گیرد; (55)

و هیچ کس پند نمی‏گیرد مگر اینکه خدا بخواهد; او اهل تقوا و اهل آمرزش است! (56)

SURA 74. Muddaththir, or One Wrapped Up

1. O thou wrapped up [in the mantle]!

2. Arise and deliver thy warning!

3. And thy Lord do thou magnify!

4. And thy garments keep free from stain!

5. And all abomination shun!

6. Nor expect, in giving, any increase [for thyself]!

7. But, for thy Lord's [Cause], be patient and constant!

8. Finally, when the Trumpet is sounded,

9. That will be- that Day - a Day of Distress,-

10. Far from easy for those without Faith.

11. Leave Me alone, [to deal] with the [creature] whom I created [bare and]

alone!-

12. To whom I granted resources in abundance,

13. And sons to be by his side!-

14. To whom I made [life] smooth and comfortable!

15. Yet is he greedy-that I should add [yet more];-

16. By no means! For to Our Signs he has been refractory!

17. Soon will I visit him with a mount of calamities!

18. For he thought and he plotted;-

19. And woe to him! How he plotted!-

20. Yea, Woe to him; How he plotted!-

21. Then he looked round;

22. Then he frowned and he scowled;

23. Then he turned back and was haughty;

24. Then said he: "This is nothing but magic, derived from of old;

25. "This is nothing but the word of a mortal!"

26. Soon will I cast him into Hell-Fire!

27. And what will explain to thee what Hell-Fire is?

28. Naught doth it permit to endure, and naught doth it leave alone!-

29. Darkening and changing the colour of man!

30. Over it are Nineteen.

31. And We have set none but angels as Guardians of the Fire; and We have fixed

their number only as a trial for Unbelievers,- in order that the People of the

Book may arrive at certainty, and the Believers may increase in Faith,- and that

no doubts may be left for the People of the Book and the Believers, and that

those in whose hearts is a disease and the Unbelievers may say, "What symbol

doth Allah intend by this?" Thus doth Allah leave to stray whom He pleaseth, and

guide whom He pleaseth: and none can know the forces of thy Lord, except He and

this is no other than a warning to mankind.

32. Nay, verily: By the Moon,

33. And by the Night as it retreateth,

34. And by the Dawn as it shineth forth,-

35. This is but one of the mighty [portents],

36. A warning to mankind,-

37. To any of you that chooses to press forward, or to follow behind;-

38. Every soul will be [held] in pledge for its deeds.

39. Except the Companions of the Right Hand.

40. [They will be] in Gardens [of Delight]: they will question each other,

41. And [ask] of the Sinners:

42. "What led you into Hell Fire?"

43. They will say: "We were not of those who prayed;

44. "Nor were we of those who fed the indigent;

45. "But we used to talk vanities with vain talkers;

46. "And we used to deny the Day of Judgment,

47. "Until there came to us [the Hour] that is certain."

48. Then will no intercession of [any] intercessors profit them.

49. Then what is the matter with them that they turn away from admonition?-

50. As if they were affrighted asses,

51. Fleeing from a lion!

52. Forsooth, each one of them wants to be given scrolls [of revelation] spread

out!

53. By no means! But they fear not the Hereafter,

54. Nay, this surely is an admonition:

55. Let any who will, keep it in remembrance!

56. But none will keep it in remembrance except as Allah wills: He is the Lord

of Righteousness, and the Lord of Forgiveness.

SURA 75. Qiyamat, or the Resurrection سوره قیامت - سورة القیامة

﴿ سورة القیامة - سورة ٧٥ - تعداد آیات ٤٠ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

لا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ ﴿١﴾ وَلا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿٢﴾

 أَیَحْسَبُ الإنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿٣﴾ بَلَى قَادِرِینَ عَلَى أَنْ نُسَوِّیَ بَنَانَهُ ﴿٤﴾

 بَلْ یُرِیدُ الإنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿٥﴾ یَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ ﴿٦﴾ فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿٧﴾ وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿٨﴾ وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿٩﴾ یَقُولُ الإنْسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ

 ﴿١٠﴾ کَلا لا وَزَرَ ﴿١١﴾ إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿١٢﴾

 یُنَبَّأُ الإنْسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿١٣﴾ بَلِ الإنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ

﴿١٤﴾ وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِیرَهُ ﴿١٥﴾ لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ

﴿١٦﴾ إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿١٧﴾ فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿١٨﴾

 ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ ﴿١٩﴾ کَلا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﴿٢٠﴾ وَتَذَرُونَ الآخِرَةَ ﴿٢١﴾

 وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ ﴿٢٢﴾ إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ﴿٢٣﴾ وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ

﴿٢٤﴾ تَظُنُّ أَنْ یُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ﴿٢٥﴾ کَلا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِیَ ﴿٢٦﴾

 وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ ﴿٢٧﴾ وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ﴿٢٨﴾ وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ﴿٢٩﴾

 إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ﴿٣٠﴾ فَلا صَدَّقَ وَلا صَلَّى ﴿٣١﴾ وَلَکِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى

﴿٣٢﴾ ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ یَتَمَطَّى ﴿٣٣﴾ أَوْلَى لَکَ فَأَوْلَى ﴿٣٤﴾

 ثُمَّ أَوْلَى لَکَ فَأَوْلَى ﴿٣٥﴾ أَیَحْسَبُ الإنْسَانُ أَنْ یُتْرَکَ سُدًى ﴿٣٦﴾

 أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِنْ مَنِیٍّ یُمْنَى ﴿٣٧﴾ ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى ﴿٣٨﴾

 فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالأنْثَى ﴿٣٩﴾

أَلَیْسَ ذَلِکَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ یُحْیِیَ الْمَوْتَى ﴿٤٠﴾

سورة القیامة

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به روز قیامت، (1)

و سوگند به (نفس لوامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حق است)! (2)

آیا انسان می‏پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟! (3)

آری قادریم که (حتی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب کنیم! (4)

(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‏خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند! (5)

(از این رو) می‏پرسد: «قیامت کی خواهد بود»! (6)

(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدت وحشت به گردش درآید، (7)

و ماه بی‏نور گردد، (8)

و خورشید و ماه یک جا جمع شوند، (9)

آن روز انسان می‏گوید: «راه فرار کجاست؟!» (10)

هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد! (11)

آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است; (12)

و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‏کنند! (13)

بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است، (14)

هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد! (15)

زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن ( قرآن) حرکت مده، (16)

چرا که جمع‏کردن و خواندن آن بر عهده ماست! (17)

پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن! (18)

سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست! (19)

چنین نیست که شما می‏پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‏دانید); بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‏قید و شرط را)! (20)

و آخرت را رها می‏کنید! (21)

(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است، (22)

و به پروردگارش می‏نگرد! (23)

و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است، (24)

زیرا می‏داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‏شکند! (25)

چنین نیست (که انسان می‏پندارد! او ایمان نمی‏آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد، (26)

و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!» (27)

و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند، (28)

و ساق پاها (از سختی جان‏دادن) به هم بپیچد! (29)

(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (30)

(در آن روز گفته می‏شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، (31)

بلکه تکذیب کرد و روی‏گردان شد، (32)

سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبرانه قدم برمی‏داشت! (33)

(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‏تر است، شایسته‏تر! (34)

سپس عذاب الهی برای تو شایسته‏تر است، شایسته‏تر! (35)

آیا انسان گمان می‏کند بی‏هدف رها می‏شود؟! (36)

آیا او نطفه‏ای از منی که در رحم ریخته می‏شود نبود؟! (37)

سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، (38)

و از او دو زوج مرد و زن آفرید! (39)

آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! (40)

SURA 75. Qiyamat, or the Resurrection

1. I do call to witness the Resurrection Day;

2. And I do call to witness the self-reproaching spirit: [Eschew Evil].

3. Does man think that We cannot assemble his bones?

4. Nay, We are able to put together in perfect order the very tips of his

fingers.

5. But man wishes to do wrong [even] in the time in front of him.

6. He questions: "When is the Day of Resurrection?"

7. At length, when the sight is dazed,

8. And the moon is buried in darkness.

9. And the sun and moon are joined together,-

10. That Day will Man say: "Where is the refuge?"

11. By no means! No place of safety!

12. Before thy Lord [alone], that Day will be the place of rest.

13. That Day will Man be told [all] that he put forward, and all that he put

back.

14. Nay, man will be evidence against himself,

15. Even though he were to put up his excuses.

16. Move not thy tongue concerning the [Qur'an] to make haste therewith.

17. It is for Us to collect it and to promulgate it:

18. But when We have promulgated it, follow thou its recital [as promulgated]:

19. Nay more, it is for Us to explain it [and make it clear]:

20. Nay, [ye men!] but ye love the fleeting life,

21. And leave alone the Hereafter.

22. Some faces, that Day, will beam [in brightness and beauty];-

23. Looking towards their Lord;

24. And some faces, that Day, will be sad and dismal,

25. In the thought that some back-breaking calamity was about to be inflicted on

them;

26. Yea, when [the soul] reaches to the collar-bone [in its exit],

27. And there will be a cry, "Who is a magician [to restore him]?"

28. And he will conclude that it was [the Time] of Parting;

29. And one leg will be joined with another:

30. That Day the Drive will be [all] to thy Lord!

31. So he gave nothing in charity, nor did he pray!-

32. But on the contrary, he rejected Truth and turned away!

33. Then did he stalk to his family in full conceit!

34. Woe to thee, [O men!], yea, woe!

35. Again, Woe to thee, [O men!], yea, woe!

36. Does man think that he will be left uncontrolled, [without purpose]?

37. Was he not a drop of sperm emitted [in lowly form]?

38. Then did he become a leech-like clot; then did [Allah] make and fashion

[him] in due proportion.

39. And of him He made two sexes, male and female.

40. Has not He, [the same], the power to give life to the dead?

سوره انسان -سورة الإنسان SURA 76. Dahr, or Time: or Insan, or Man

﴿ 76- سورة الإنسان - تعداد آیات ٣١ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

هَلْ أَتَى عَلَى الإنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُنْ شَیْئًا مَذْکُورًا ﴿١﴾

 إِنَّا خَلَقْنَا الإنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعًا بَصِیرًا ﴿٢﴾

 إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا ﴿٣﴾

إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَلاسِلا وَأَغْلالا وَسَعِیرًا ﴿٤﴾

 إِنَّ الأبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا ﴿٥﴾

 عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا ﴿٦﴾

 یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا ﴿٧﴾

 وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا ﴿٨﴾

 إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلا شُکُورًا ﴿٩﴾

 إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا ﴿١٠﴾

 فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿١١﴾

 وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیرًا ﴿١٢﴾

 مُتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الأرَائِکِ لا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلا زَمْهَرِیرًا ﴿١٣﴾

وَدَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلا ﴿١٤﴾

 وَیُطَافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَکْوَابٍ کَانَتْ قَوَارِیرَا ﴿١٥﴾

 قَوَارِیرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا ﴿١٦﴾

 وَیُسْقَوْنَ فِیهَا کَأْسًا کَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِیلا ﴿١٧﴾

 عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلا ﴿١٨﴾

 وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا ﴿١٩﴾

 وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْکًا کَبِیرًا ﴿٢٠﴾

 عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿٢١﴾ إِنَّ هَذَا کَانَ لَکُمْ جَزَاءً وَکَانَ سَعْیُکُمْ مَشْکُورًا ﴿٢٢﴾

 إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلا ﴿٢٣﴾

 فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا ﴿٢٤﴾

 وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلا ﴿٢٥﴾

 وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلا طَوِیلا ﴿٢٦﴾

 إِنَّ هَؤُلاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلا ﴿٢٧﴾

 نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلا ﴿٢٨﴾

 إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلا ﴿٢٩﴾

وَمَا تَشَاءُونَ إِلا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿٣٠﴾

 یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿٣١﴾

سورة الانسان

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

آیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟! (1)

ما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم، و او را می‏آزماییم; (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم! (2)

ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس! (3)

ما برای کافران، زنجیرها و غلها و شعله‏های سوزان آتش آماده کرده‏ایم! (4)

به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می‏نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، (5)

از چشمه‏ای که بندگان خاص خدا از آن می‏نوشند، و از هر جا بخواهند آن را جاری می‏سازند! (6)

آنها به نذر خود وفا می‏کنند، و از روزی که شر و عذابش گسترده است می‏ترسند، (7)

و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین‏» و «یتیم‏» و «اسیر» می‏دهند! (8)

(و می‏گویند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام می‏کنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمی‏خواهیم! (9)

ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزی که عبوس و سخت است! (10)

(بخاطر این عقیده و عمل) خداوند آنان را از شر آن روز نگه می‏دارد و آنها را می‏پذیرد در حالی که غرق شادی و سرورند! (11)

و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش می‏دهد! (12)

این در حالی است که در بهشت بر تختهای زیبا تکیه کرده‏اند، نه آفتاب را در آنجا می‏بینند و نه سرما را! (13)

و در حالی است که سایه‏های درختان بهشتی بر آنها فرو افتاده و چیدن میوه‏هایش بسیار آسان است! (14)

و در گرداگرد آنها ظرفهایی سیمین و قدحهایی بلورین می‏گردانند (پر از بهترین غذاها و نوشیدنی‏ها)، (15)

ظرفهای بلورینی از نقره، که آنها را به اندازه مناسب آماده کرده‏اند! (16)

و در آنجا از جامهایی سیراب می‏شوند که لبریز از شراب طهوری آمیخته با زنجبیل است، (17)

از چشمه‏ای در بهشت که نامش سلسبیل است! (18)

و بر گردشان (برای پذیرایی) نوجوانانی جاودانی می‏گردند که هرگاه آنها را ببینی گمان می‏کنی مروارید پراکنده‏اند! (19)

و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را می‏بینی! (20)

بر اندام آنها ( بهشتیان) لباسهایی است از حریر نازک سبزرنگ، و از دیبای ضخیم، و با دستبندهایی از نقره آراسته‏اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان می‏نوشاند! (21)

این پاداش شماست، و سعی و تلاش شما مورد قدردانی است! (22)

مسلما ما قرآن را بر تو نازل کردیم! (23)

پس در (تبلیغ و اجرای) حکم پروردگارت شکیبا (و با استقامت) باش، و از هیچ گنهکار یا کافری از آنان اطاعت مکن! (24)

و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور! (25)

و در شبانگاه برای او سجده کن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی! (26)

آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند، در حالی که روز سختی را پشت سر خود رها می‏کنند! (27)

ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری می‏دهیم! (28)

این یک تذکر و یادآوری است، و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش برمی‏گزیند! (29)

و شما هیچ چیز را نمی‏خواهید مگر اینکه خدا بخواهد، خداوند دانا و حکیم بوده و هست! (30)

و هر کس را بخواهد (و شایسته بداند) در رحمت (وسیع) خود وارد می‏کند، و برای ظالمان عذاب دردناکی آماده ساخته است! (31)

SURA 76. Dahr, or Time: or Insan, or Man

1. Has there not been over Man a long period of Time, when he was nothing - [not

even] mentioned?

2. Verily We created Man from a drop of mingled sperm, in order to try him: So

We gave him [the gifts], of Hearing and Sight.

3. We showed him the Way: whether he be grateful or ungrateful [rests on his

will].

4. For the Rejecters we have prepared chains, yokes, and a blazing Fire.

5. As to the Righteous, they shall drink of a Cup [of Wine] mixed with Kafur,-

6. A Fountain where the Devotees of Allah do drink, making it flow in unstinted

abundance.

7. They perform [their] vows, and they fear a Day whose evil flies far and wide.

8. And they feed, for the love of Allah, the indigent, the orphan, and the

captive,-

9. [Saying],"We feed you for the sake of Allah alone: no reward do we desire

from you, nor thanks.

10. "We only fear a Day of distressful Wrath from the side of our Lord."

11. But Allah will deliver them from the evil of that Day, and will shed over

them a Light of Beauty and [blissful] Joy.

12. And because they were patient and constant, He will reward them with a

Garden and [garments of] silk.

13. Reclining in the [Garden] on raised thrones, they will see there neither the

sun's [excessive heat] nor [the moon's] excessive cold.

14. And the shades of the [Garden] will come low over them, and the bunches [of

fruit], there, will hang low in humility.

15. And amongst them will be passed round vessels of silver and goblets of

crystal,-

16. Crystal-clear, made of silver: they will determine the measure thereof

[according to their wishes].

17. And they will be given to drink there of a Cup [of Wine] mixed with

Zanjabil,-

18. A fountain there, called Salsabil.

19. And round about them will [serve] youths of perpetual [freshness]: If thou

seest them, thou wouldst think them scattered Pearls.

20. And when thou lookest, it is there thou wilt see a Bliss and a Realm

Magnificent.

21. Upon them will be green Garments of fine silk and heavy brocade, and they

will be adorned with Bracelets of silver; and their Lord will give to them to

drink of a Wine Pure and Holy.

22. "Verily this is a Reward for you, and your Endeavour is accepted and

recognised."

23. It is We Who have sent down the Qur'an to thee by stages.

24. Therefore be patient with constancy to the Command of thy Lord, and hearken

not to the sinner or the ingrate among them.

25. And celebrate the name or thy Lord morning and evening,

26. And part of the night, prostrate thyself to Him; and glorify Him a long

night through.

27. As to these, they love the fleeting life, and put away behind them a Day

[that will be] hard.

28. It is We Who created them, and We have made their joints strong; but, when

We will, We can substitute the like of them by a complete change.

29. This is an admonition: Whosoever will, let him take a [straight] Path to his

Lord.

30. But ye will not, except as Allah wills; for Allah is full of Knowledge and

Wisdom.

31. He will admit to His Mercy whom He will; But the wrong-doers,- for them has

He prepared a grievous Penalty.

سوره مرسلات - سورة المرسلات SURA 77. Mursalat, or Those Sent Forth

﴿ سورة المرسلات - سورة ٧٧ - تعداد آیات ٥٠ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالْمُرْسَلاتِ عُرْفًا ﴿١﴾ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿٢﴾ وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿٣﴾

 فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿٤﴾ فَالْمُلْقِیَاتِ ذِکْرًا ﴿٥﴾ عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿٦﴾

 إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿٧﴾ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿٨﴾ وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿٩﴾

 وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿١٠﴾ وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿١١﴾ لأیِّ یَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿١٢﴾

 لِیَوْمِ الْفَصْلِ ﴿١٣﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الْفَصْلِ ﴿١٤﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿١٥﴾

 أَلَمْ نُهْلِکِ الأوَّلِینَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الآخِرِینَ ﴿١٧﴾

کَذَلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ ﴿١٨﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿١٩﴾

 أَلَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿٢٠﴾ فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿٢١﴾

 إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿٢٢﴾ فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿٢٣﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٢٤﴾

 أَلَمْ نَجْعَلِ الأرْضَ کِفَاتًا ﴿٢٥﴾ أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿٢٦﴾

 وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿٢٧﴾

 وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٢٨﴾ انْطَلِقُوا إِلَى مَا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿٢٩﴾

 انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِی ثَلاثِ شُعَبٍ ﴿٣٠﴾ لا ظَلِیلٍ وَلا یُغْنِی مِنَ اللَّهَبِ ﴿٣١﴾

 إِنَّهَا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ ﴿٣٢﴾ کَأَنَّهُ جِمَالَةٌ صُفْرٌ ﴿٣٣﴾

وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٣٤﴾ هَذَا یَوْمُ لا یَنْطِقُونَ ﴿٣٥﴾

وَلا یُؤْذَنُ لَهُمْ فَیَعْتَذِرُونَ ﴿٣٦﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٣٧﴾

 هَذَا یَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاکُمْ وَالأوَّلِینَ ﴿٣٨﴾ فَإِنْ کَانَ لَکُمْ کَیْدٌ فَکِیدُونِ ﴿٣٩﴾

 وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٤٠﴾ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلالٍ وَعُیُونٍ ﴿٤١﴾

وَفَوَاکِهَ مِمَّا یَشْتَهُونَ ﴿٤٢﴾ کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾

 إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿٤٤﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٤٥﴾

کُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِیلا إِنَّکُمْ مُجْرِمُونَ ﴿٤٦﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٤٧﴾

 وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لا یَرْکَعُونَ ﴿٤٨﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿٤٩﴾

 فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ ﴿٥٠﴾

سورة المرسلات

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به فرشتگانی که پی در پی فرستاده می‏شوند، (1)

و آنها که همچون تند باد حرکت می‏کنند، (2)

و سوگند به آنها که (ابرها را) می‏گسترانند، (3)

و آنها که جدا می‏کنند، (4)

و سوگند به آنها که آیات بیدارگر (الهی) را (به انبیا) القا می‏نمایند، (5)

برای اتمام حجت یا برای انذار، (6)

که آنچه به شما (درباره قیامت) وعده داده می‏شود، یقینا واقع‏شدنی است! (7)

در آن هنگام که ستارگان محو و تاریک شوند، (8)

و (کرات) آسمان از هم بشکافند، (9)

و در آن زمان که کوه‏ها از جا کنده شوند، (10)

و در آن هنگام که برای پیامبران (بمنظور ادای شهادت) تعیین وقت شود! (11)

(این امر) برای چه روزی به تاخیر افتاده؟ (12)

برای روز جدایی (حق از باطل)! (13)

تو چه می‏دانی روز جدایی چیست! (14)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (15)

آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم؟! (16)

سپس دیگر (مجرمان) را به دنبال آنها می‏فرستیم! (17)

(آری) این گونه با مجرمان رفتار می‏کنیم! (18)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (19)

آیا شما را از آبی پست و ناچیز نیافریدیم، (20)

سپس آن را در قرارگاهی محفوظ و آماده قرار دادیم، (21)

تا مدتی معین؟! (22)

ما قدرت بر این کار داشتیم، پس ما قدرتمند خوبی هستیم (و امر معاد برای ما آسان است)! (23)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (24)

آیا زمین را مرکز اجتماع انسانها قرار ندادیم، (25)

هم در حال حیاتشان و هم مرگشان؟! (26)

و در آن کوه‏های استوار و بلندی قرار دادیم، و آبی گوارا به شما نوشاندیم! (27)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (28)

(در آن روز به آنها گفته می‏شود:) بی‏درنگ، به سوی همان چیزی که پیوسته آن را تکذیب می‏کردید بروید! (29)

بروید به سوی سایه سه شاخه (دودهای خفقان‏بار و آتش‏زا)! (30)

سایه‏ای که نه آرامبخش است و نه از شعله‏های آتش جلوگیری می‏کند! (31)

شراره‏هایی از خود پرتاب می‏کند مانند یک کاخ! (32)

گویی (در سرعت و کثرت) همچون شتران زردرنگی هستند (که به هر سو پراکنده می‏شوند)! (33)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (34)

امروز روزی است که سخن نمی‏گویند (و قادر بر دفاع از خویشتن نیستند)، (35)

و به آنها اجازه داده نمی‏شود که عذرخواهی کنند! (36)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (37)

(و به آنها گفته می‏شود:) امروز همان روز جدایی (حق از باطل) است که شما و پیشینیان را در آن جمع کرده‏ایم! (38)

اگر چاره‏ای در برابر من (برای فرار از چنگال مجازات) دارید انجام دهید! (39)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (40)

(در آن روز) پرهیزگاران در سایه‏های (درختان بهشتی) و در میان چشمه‏ها قرار دارند، (41)

و میوه‏هایی از آنچه مایل باشند! (42)

بخورید و بنوشید گوارا، اینها در برابر اعمالی است که انجام می‏دادید! (43)

ما این گونه نیکوکاران را پاداش می‏دهیم! (44)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (45)

(و به مجرمان بگو:) بخورید و بهره گیرید در این مدت کم (از زندگی دنیا، ولی بدانید عذاب الهی در انتظار شماست) چرا که شما مجرمید! (46)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (47)

و هنگامی که به آنها گفته شود رکوع کنید رکوع نمی‏کنند! (48)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (49)

(و اگر آنها به این قرآن ایمان نمی‏آورند) پس به کدام سخن بعد از آن ایمان می‏آورند؟! (50)

SURA 77. Mursalat, or Those Sent Forth

1. By the [Winds] sent forth one after another [to man's profit];

2. Which then blow violently in tempestuous Gusts,

3. And scatter [things] far and wide;

4. Then separate them, one from another,

5. Then spread abroad a Message,

6. Whether of Justification or of Warning;-

7. Assuredly, what ye are promised must come to pass.

8. Then when the stars become dim;

9. When the heaven is cleft asunder;

10. When the mountains are scattered [to the winds] as dust;

11. And when the messengers are [all] appointed a time [to collect];-

12. For what Day are these [portents] deferred?

13. For the Day of Sorting out.

14. And what will explain to thee what is the Day of Sorting out?

15. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

16. Did We not destroy the men of old [for their evil]?

17. So shall We make later [generations] follow them.

18. Thus do We deal with men of sin.

19. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

20. Have We not created you from a fluid [held] despicable?-

21. The which We placed in a place of rest, firmly fixed,

22. For a period [of gestation], determined [according to need]?

23. For We do determine [according to need]; for We are the best to determine

[things].

24. Ah woe, that Day! to the Rejecters of Truth!

25. Have We not made the earth [as a place] to draw together.

26. The living and the dead,

27. And made therein mountains standing firm, lofty [in stature]; and provided

for you water sweet [and wholesome]?

28. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

29. [It will be said:] "Depart ye to that which ye used to reject as false!

30. "Depart ye to a Shadow [of smoke ascending] in three columns,

31. "[Which yields] no shade of coolness, and is of no use against the fierce

Blaze.

32. "Indeed it throws about sparks [huge] as Forts,

33. "As if there were [a string of] yellow camels [marching swiftly]."

34. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

35. That will be a Day when they shall not be able to speak.

36. Nor will it be open to them to put forth pleas.

37. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

38. That will be a Day of Sorting out! We shall gather you together and those

before [you]!

39. Now, if ye have a trick [or plot], use it against Me!

40. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

41. As to the Righteous, they shall be amidst [cool] shades and springs [of

water].

42. And [they shall have] fruits,- all they desire.

43. "Eat ye and drink ye to your heart's content: for that ye worked

[Righteousness].

44. Thus do We certainly reward the Doers of Good.

45. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

46. [O ye unjust!] Eat ye and enjoy yourselves [but] a little while, for that ye

are Sinners.

47. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

48. And when it is said to them, "Prostrate yourselves!" they do not so.

49. Ah woe, that Day, to the Rejecters of Truth!

50. Then what Message, after that, will they believe in?

سوره نبا - سورة النبأ SURA 78. Nabaa, or The (Great) News

الجزء ٣٠

﴿ سورة النبأ - سورة ٧٨ - تعداد آیات ٤٠ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ ﴿١﴾ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ ﴿٢﴾ الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿٣﴾

کَلا سَیَعْلَمُونَ ﴿٤﴾ ثُمَّ کَلا سَیَعْلَمُونَ ﴿٥﴾ أَلَمْ نَجْعَلِ الأرْضَ مِهَادًا ﴿٦﴾

 وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿٧﴾ وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا ﴿٨﴾ وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا ﴿٩﴾

 وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا ﴿١٠﴾ وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿١١﴾

 وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿١٢﴾ وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿١٣﴾

 وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿١٤﴾ لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿١٥﴾

 وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿١٦﴾ إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا ﴿١٧﴾

 یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿١٨﴾ وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ أَبْوَابًا ﴿١٩﴾

 وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا ﴿٢٠﴾ إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا ﴿٢١﴾

 لِلطَّاغِینَ مَآبًا ﴿٢٢﴾ لابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ﴿٢٣﴾

لا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلا شَرَابًا ﴿٢٤﴾ إِلا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا ﴿٢٥﴾

جَزَاءً وِفَاقًا ﴿٢٦﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا لا یَرْجُونَ حِسَابًا ﴿٢٧﴾ وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا ﴿٢٨﴾

 وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا ﴿٢٩﴾ فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِیدَکُمْ إِلا عَذَابًا ﴿٣٠﴾

 إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا ﴿٣١﴾ حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿٣٢﴾ وَکَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿٣٣﴾

 وَکَأْسًا دِهَاقًا ﴿٣٤﴾ لا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلا کِذَّابًا ﴿٣٥﴾

 جَزَاءً مِنْ رَبِّکَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿٣٦﴾

رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿٣٧﴾

 یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلائِکَةُ صَفًّا لا یَتَکَلَّمُونَ إِلا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿٣٨﴾ ذَلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿٣٩﴾

 إِنَّا أَنْذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ تُرَابًا ﴿٤٠﴾

سورة النباء

به نام خداوند بخشنده مهربان

آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‏کنند؟! (1)

از خبر بزرگ و پراهمیت (رستاخیز)! (2)

همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند! (3)

چنین نیست که آنها فکر می‏کنند، و بزودی می‏فهمند! (4)

باز هم چنین نیست که آنها می‏پندارند، و بزودی می‏فهمند (که قیامت حق است)! (5)

آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟! (6)

و کوه‏ها را میخهای زمین؟! (7)

و شما را بصورت زوجها آفریدیم! (8)

و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم، (9)

و شب را پوششی (برای شما)، (10)

و روز را وسیله‏ای برای زندگی و معاش! (11)

و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم! (12)

و چراغی روشن و حرارت‏بخش آفریدیم! (13)

و از ابرهای باران‏زا آبی فراوان نازل کردیم، (14)

تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم، (15)

و باغهایی پردرخت! (16)

(آری) روز جدایی، میعاد همگان است! (17)

روزی که در «صور» دمیده می‏شود و شما فوج فوج (به محشر) می‏آیید! (18)

و آسمان گشوده می‏شود و بصورت درهای متعددی درمی‏آید! (19)

و کوه‏ها به حرکت درمی‏آید و بصورت سرابی می‏شود! (20)

مسلما (در آن روز) جهنم کمینگاهی است بزرگ، (21)

و محل بازگشتی برای طغیانگران! (22)

مدتهای طولانی در آن می‏مانند! (23)

در آنجا نه چیز خنکی می‏چشند و نه نوشیدنی گوارایی، (24)

جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون! (25)

این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)! (26)

چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند، (27)

و آیات ما را بکلی تکذیب کردند! (28)

و ما همه چیز را شمارش و ثبت کرده‏ایم! (29)

پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمی‏افزاییم! (30)

مسلما برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است: (31)

باغهایی سرسبز، و انواع انگورها، (32)

و حوریانی بسیار جوان و هم‏سن و سال، (33)

و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)! (34)

در آنجا نه سخن لغو و بیهوده‏ای می‏شنوند و نه دروغی! (35)

این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیه‏ای است کافی! (36)

همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)! (37)

« روزی که «روح‏» و «ملائکه‏» در یک صف می‏ایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمی‏گویند، و (آنگاه که می‏گویند) درست می‏گویند! (38)

آن روز حق است; هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‏گزیند! (39)

و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده می‏بیند، و کافر می‏گوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمی‏شدم)!» (40)

SURA 78. Nabaa, or The (Great) News

1. Concerning what are they disputing?

2. Concerning the Great News,

3. About which they cannot agree.

4. Verily, they shall soon [come to] know!

5. Verily, verily they shall soon [come to] know!

6. Have We not made the earth as a wide expanse,

7. And the mountains as pegs?

8. And [have We not] created you in pairs,

9. And made your sleep for rest,

10. And made the night as a covering,

11. And made the day as a means of subsistence?

12. And [have We not] built over you the seven firmaments,

13. And placed [therein] a Light of Splendour?

14. And do We not send down from the clouds water in abundance,

15. That We may produce therewith corn and vegetables,

16. And gardens of luxurious growth?

17. Verily the Day of Sorting out is a thing appointed,

18. The Day that the Trumpet shall be sounded, and ye shall come forth in

crowds;

19. And the heavens shall be opened as if there were doors,

20. And the mountains shall vanish, as if they were a mirage.

21. Truly Hell is as a place of ambush,

22. For the transgressors a place of destination:

23. They will dwell therein for ages.

24. Nothing cool shall they taste therein, nor any drink,

25. Save a boiling fluid and a fluid, dark, murky, intensely cold,

26. A fitting recompense [for them].

27. For that they used not to fear any account [for their deeds],

28. But they [impudently] treated Our Signs as false.

29. And all things have We preserved on record.

30. "So taste ye [the fruits of your deeds]; for no increase shall We grant you,

except in Punishment."

31. Verily for the Righteous there will be a fulfilment of [the heart's]

desires;

32. Gardens enclosed, and grapevines;

33. And voluptuous women of equal age;

34. And a cup full [to the brim].

35. No vanity shall they hear therein, nor Untruth:-

36. Recompense from thy Lord, a gift, [amply] sufficient,

37. [From] the Lord of the heavens and the earth, and all between, [Allah] Most

Gracious: None shall have power to argue with Him.

38. The Day that the Spirit and the angels will stand forth in ranks, none shall

speak except any who is permitted by [Allah] Most Gracious, and He will say what

is right.

39. That Day will be the sure Reality: Therefore, whoso will, let him take a

[straight] return to his Lord!

40. Verily, We have warned you of a Penalty near, the Day when man will see [the

deeds] which his hands have sent forth, and the Unbeliever will say, "Woe unto

me! Would that I were [metre] dust!"

سوره تازعات -سورة النازعات SURA 79. Naziat, or Those Who Tear Out

﴿ سورة النازعات - سورة ٧٩ - تعداد آیات ٤٦ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿١﴾ وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿٢﴾ وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿٣﴾

 فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿٤﴾ فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿٥﴾ یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿٦﴾

 تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿٧﴾ قُلُوبٌ یَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿٨﴾ أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿٩﴾

 یَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِی الْحَافِرَةِ ﴿١٠﴾ أَئِذَا کُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً ﴿١١﴾

 قَالُوا تِلْکَ إِذًا کَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿١٢﴾ فَإِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿١٣﴾

 فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾ هَلْ أتَاکَ حَدِیثُ مُوسَى ﴿١٥﴾

 إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِی الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾ اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿١٧﴾

 فَقُلْ هَلْ لَکَ إِلَى أَنْ تَزَکَّى ﴿١٨﴾ وَأَهْدِیَکَ إِلَى رَبِّکَ فَتَخْشَى ﴿١٩﴾

 فَأَرَاهُ الآیَةَ الْکُبْرَى ﴿٢٠﴾ فَکَذَّبَ وَعَصَى ﴿٢١﴾ ثُمَّ أَدْبَرَ یَسْعَى ﴿٢٢﴾

 فَحَشَرَ فَنَادَى ﴿٢٣﴾ فَقَالَ أَنَا رَبُّکُمُ الأعْلَى ﴿٢٤﴾

 فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَکَالَ الآخِرَةِ وَالأولَى ﴿٢٥﴾ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشَى ﴿٢٦﴾

 أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿٢٧﴾ رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا ﴿٢٨﴾

 وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿٢٩﴾ وَالأرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا ﴿٣٠﴾

 أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿٣١﴾ وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿٣٢﴾

 مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ ﴿٣٣﴾ فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى ﴿٣٤﴾

 یَوْمَ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ مَا سَعَى ﴿٣٥﴾ وَبُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یَرَى ﴿٣٦﴾

 فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿٣٧﴾ وَآثَرَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿٣٨﴾ فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿٣٩﴾

 وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿٤٠﴾ فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَأْوَى ﴿٤١﴾ یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا ﴿٤٢﴾ فِیمَ أَنْتَ مِنْ ذِکْرَاهَا ﴿٤٣﴾

 إِلَى رَبِّکَ مُنْتَهَاهَا ﴿٤٤﴾ إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَخْشَاهَا ﴿٤٥﴾

کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿٤٦﴾

سورة النباءسورة النازعات

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به فرشتگانی که (جان مجرمان را بشدت از بدنهایشان) برمی‏کشند، (1)

و فرشتگانی که (روح مؤمنان) را با مدارا و نشاط جدا می‏سازند، (2)

و سوگند به فرشتگانی که (در اجرای فرمان الهی) با سرعت حرکت می‏کنند، (3)

و سپس بر یکدیگر سبقت می‏گیرند، (4)

و آنها که امور را تدبیر می‏کنند! (5)

آن روز که زلزله‏های وحشتناک همه چیز را به لرزه درمی‏آورد، (6)

و بدنبال آن، حادثه دومین ( صیحه عظیم محشر) رخ می‏دهد، (7)

دلهایی در آن روز سخت مضطرب است، (8)

و چشمهای آنان از شدت ترس فروافتاده است! (9)

(ولی امروز) می‏گویند: «آیا ما به زندگی مجدد بازمی‏گردیم؟! (10)

آیا هنگامی که استخوانهای پوسیده‏ای شدیم (ممکن است زنده شویم)؟!» (11)

می‏گویند: «اگر قیامتی در کار باشد، بازگشتی است زیانبار!» (12)

ولی (بدانید) این بازگشت تنها با یک صیحه عظیم است! (13)

ناگهان همگی بر عرصه زمین ظاهر می‏گردند! (14)

آیا داستان موسی به تو رسیده است؟! (15)

در آن هنگام که پروردگارش او را در سرزمین مقدس «طوی‏» ندا داد (و گفت): (16)

به سوی فرعون برو که طغیان کرده است! (17)

و به او بگو: «آیا می‏خواهی پاکیزه شوی؟! (18)

و من تو را به سوی پروردگارت هدایت کنم تا از او بترسی (و گناه نکنی)؟!» (19)

سپس موسی بزرگترین معجزه را به او نشان داد! (20)

اما او تکذیب و عصیان کرد! (21)

سپس پشت کرد و پیوسته (برای محو آیین حق) تلاش نمود! (22)

و ساحران را جمع کرد و مردم را دعوت نمود، (23)

و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!» (24)

از این رو خداوند او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار ساخت! (25)

در این عبرتی است برای کسی که (از خدا) بترسد! (26)

آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشکل‏تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن را بنا نهاد؟! (27)

سقف آن را برافراشت و آن را منظم ساخت، (28)

و شبش را تاریک و روزش را آشکار نمود! (29)

و زمین را بعد از آن گسترش داد، (30)

و از آن آب و چراگاهش را بیرون آورد، (31)

و کوه‏ها را ثابت و محکم نمود! (32)

همه اینها برای بهره‏گیری شما و چهارپایانتان است! (33)

هنگامی که آن حادثه بزرگ رخ دهد، (34)

در آن روز انسان به یاد کوششهایش می‏افتد، (35)

و جهنم برای هر بیننده‏ای آشکار می‏گردد، (36)

اما آن کسی که طغیان کرده، (37)

و زندگی دنیا را مقدم داشته، (38)

مسلما دوزخ جایگاه اوست! (39)

و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوی بازدارد، (40)

قطعا بهشت جایگاه اوست! (41)

و از تو درباره قیامت می‏پرسند که در چه زمانی واقع می‏شود؟! (42)

تو را با یادآوری این سخن چه کار؟! (43)

نهایت آن به سوی پروردگار تو است (و هیچ کس جز خدا از زمانش آگاه نیست)! (44)

کار تو فقط بیم‏دادن کسانی است که از آن می‏ترسند! (45)

آنها در آن روز که قیام قیامت را می‏بینند چنین احساس می‏کنند که گویی توقفشان (در دنیا و برزخ) جز شامگاهی یا صبح آن بیشتر نبوده است! (46)

به نام خداوند بخشنده مهربان

آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‏کنند؟! (1)

از خبر بزرگ و پراهمیت (رستاخیز)! (2)

همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند! (3)

چنین نیست که آنها فکر می‏کنند، و بزودی می‏فهمند! (4)

باز هم چنین نیست که آنها می‏پندارند، و بزودی می‏فهمند (که قیامت حق است)! (5)

آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟! (6)

و کوه‏ها را میخهای زمین؟! (7)

و شما را بصورت زوجها آفریدیم! (8)

و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم، (9)

و شب را پوششی (برای شما)، (10)

و روز را وسیله‏ای برای زندگی و معاش! (11)

و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم! (12)

و چراغی روشن و حرارت‏بخش آفریدیم! (13)

و از ابرهای باران‏زا آبی فراوان نازل کردیم، (14)

تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم، (15)

و باغهایی پردرخت! (16)

(آری) روز جدایی، میعاد همگان است! (17)

روزی که در «صور» دمیده می‏شود و شما فوج فوج (به محشر) می‏آیید! (18)

و آسمان گشوده می‏شود و بصورت درهای متعددی درمی‏آید! (19)

و کوه‏ها به حرکت درمی‏آید و بصورت سرابی می‏شود! (20)

مسلما (در آن روز) جهنم کمینگاهی است بزرگ، (21)

و محل بازگشتی برای طغیانگران! (22)

مدتهای طولانی در آن می‏مانند! (23)

در آنجا نه چیز خنکی می‏چشند و نه نوشیدنی گوارایی، (24)

جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون! (25)

این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)! (26)

چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند، (27)

و آیات ما را بکلی تکذیب کردند! (28)

و ما همه چیز را شمارش و ثبت کرده‏ایم! (29)

پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمی‏افزاییم! (30)

مسلما برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است: (31)

باغهایی سرسبز، و انواع انگورها، (32)

و حوریانی بسیار جوان و هم‏سن و سال، (33)

و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)! (34)

در آنجا نه سخن لغو و بیهوده‏ای می‏شنوند و نه دروغی! (35)

این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیه‏ای است کافی! (36)

همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)! (37)

« روزی که «روح‏» و «ملائکه‏» در یک صف می‏ایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمی‏گویند، و (آنگاه که می‏گویند) درست می‏گویند! (38)

آن روز حق است; هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‏گزیند! (39)

و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده می‏بیند، و کافر می‏گوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمی‏شدم)!» (40)

SURA 79. Naziat, or Those Who Tear Out

1. By the [angels] who tear out [the souls of the wicked] with violence;

2. By those who gently draw out [the souls of the blessed];

3. And by those who glide along [on errands of mercy],

4. Then press forward as in a race,

5. Then arrange to do [the Commands of their Lord],

6. One Day everything that can be in commotion will be in violent commotion,

7. Followed by oft-repeated [commotions]:

8. Hearts that Day will be in agitation;

9. Cast down will be [their owners'] eyes.

10. They say [now]: "What! shall we indeed be returned to [our] former state?

11. "What! - when we shall have become rotten bones?"

12. They say: "It would, in that case, be a return with loss!"

13. But verily, it will be but a single [Compelling] Cry,

14. When, behold, they will be in the [full] awakening [to Judgment].

15. Has the story of Moses reached thee?

16. Behold, thy Lord did call to him in the sacred valley of Tuwa:-

17. "Go thou to Pharaoh for he has indeed transgressed all bounds:

18. "And say to him, 'Wouldst thou that thou shouldst be purified [from sin]?-

19. "'And that I guide thee to thy Lord, so thou shouldst fear Him?'"

20. Then did [Moses] show him the Great Sign.

21. But [Pharaoh] rejected it and disobeyed [guidance];

22. Further, he turned his back, striving hard [against Allah].

23. Then he collected [his men] and made a proclamation,

24. Saying, "I am your Lord, Most High".

25. But Allah did punish him, [and made an] example of him, - in the Hereafter,

as in this life.

26. Verily in this is an instructive warning for whosoever feareth [Allah].

27. What! Are ye the more difficult to create or the heaven [above]? [Allah]

hath constructed it:

28. On high hath He raised its canopy, and He hath given it order and

perfection.

29. Its night doth He endow with darkness, and its splendour doth He bring out

[with light].

30. And the earth, moreover, hath He extended [to a wide expanse];

31. He draweth out therefrom its moisture and its pasture;

32. And the mountains hath He firmly fixed;-

33. For use and convenience to you and your cattle.

34. Therefore, when there comes the great, overwhelming [Event],-

35. The Day when man shall remember [all] that he strove for,

36. And Hell-Fire shall be placed in full view for [all] to see,-

37. Then, for such as had transgressed all bounds,

38. And had preferred the life of this world,

39. The Abode will be Hell-Fire;

40. And for such as had entertained the fear of standing before their Lord's

[tribunal] and had restrained [their] soul from lower desires,

41. Their abode will be the Garden.

42. They ask thee about the Hour,-'When will be its appointed time?

43. Wherein art thou [concerned] with the declaration thereof?

44. With thy Lord in the Limit fixed therefor.

45. Thou art but a Warner for such as fear it.

46. The Day they see it, [It will be] as if they had tarried but a single

evening, or [at most till] the following morn!

سوره عبس -سورة عبس SURA 80. Abasa, or He Frowned

﴿ سورة عبس - سورة ٨٠ - تعداد آیات ٤٢ ﴾  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿١﴾ أَنْ جَاءَهُ الأعْمَى ﴿٢﴾ وَمَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّى ﴿٣﴾

 أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَى ﴿٤﴾ أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿٥﴾ فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿٦﴾

 وَمَا عَلَیْکَ أَلا یَزَّکَّى ﴿٧﴾ وَأَمَّا مَنْ جَاءَکَ یَسْعَى ﴿٨﴾ وَهُوَ یَخْشَى ﴿٩﴾

فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿١٠﴾ کَلا إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ ﴿١١﴾ فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ ﴿١٢﴾

فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ ﴿١٣﴾ مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿١٤﴾ بِأَیْدِی سَفَرَةٍ ﴿١٥﴾

 کِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿١٦﴾ قُتِلَ الإنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ ﴿١٧﴾ مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ ﴿١٨﴾

 مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿١٩﴾ ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ﴿٢٠﴾ ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿٢١﴾

ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿٢٢﴾ کَلا لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿٢٣﴾ فَلْیَنْظُرِ الإنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿٢٤﴾

 أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿٢٥﴾ ثُمَّ شَقَقْنَا الأرْضَ شَقًّا ﴿٢٦﴾ فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبًّا ﴿٢٧﴾

 وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿٢٨﴾ وَزَیْتُونًا وَنَخْلا ﴿٢٩﴾ وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿٣٠﴾ وَفَاکِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾

 مَتَاعًا لَکُمْ وَلأنْعَامِکُمْ ﴿٣٢﴾ فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾

 یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ ﴿٣٤﴾ وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ ﴿٣٥﴾ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ ﴿٣٦﴾

 لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ ﴿٣٧﴾ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿٣٨﴾

 ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿٣٩﴾ وَوُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ ﴿٤٠﴾ تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿٤١﴾

 أُولَئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿٤٢﴾

سورة عبس

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

چهره در هم کشید و روی برتافت... (1)

از اینکه نابینایی به سراغ او آمده بود! (2)

تو چه می‏دانی شاید او پاکی و تقوا پیشه کند، (3)

یا متذکر گردد و این تذکر به حال او مفید باشد! (4)

اما آن کس که توانگر است، (5)

تو به او روی می‏آوری، (6)

در حالی که اگر او خود را پاک نسازد، چیزی بر تو نیست! (7)

اما کسی که به سراغ تو می‏آید و کوشش می‏کند، (8)

و از خدا ترسان است، (9)

تو از او غافل می‏شوی! (10)

هرگز چنین نیست که آنها می‏پندارند; این (قرآن) تذکر و یادآوری است، (11)

و هر کس بخواهد از آن پند می‏گیرد! (12)

در الواح پرارزشی ثبت است، (13)

الواحی والاقدر و پاکیزه، (14)

به دست سفیرانی است (15)

والا مقام و فرمانبردار و نیکوکار! (16)

مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است! (17)

(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟! (18)

او را از نطفه ناچیزی آفرید، سپس اندازه‏گیری کرد و موزون ساخت، (19)

سپس راه را برای او آسان کرد، (20)

بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود،(21)

سپس هرگاه بخواهد او را زنده می‏کند! (22)

چنین نیست که او می‏پندارد; او هنوز آنچه را (خدا) فرمان داده، اطاعت نکرده است! (23)

انسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن) بنگرد! (24)

ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم، (25)

سپس زمین را از هم شکافتیم، (26)

و در آن دانه‏های فراوانی رویاندیم، (27)

و انگور و سبزی بسیار، (28)

و زیتون و نخل فراوان، (29)

و باغهای پردرخت، (30)

و میوه و چراگاه، (31)

تا وسیله‏ای برای بهره‏گیری شما و چهارپایانتان باشد! (32)

هنگامی که آن صدای مهیب ( صیحه رستاخیز) بیاید، (کافران در اندوه عمیقی فرومی‏روند)! (33)

در آن روز که انسان از برادر خود می‏گریزد، (34)

و از مادر و پدرش، (35)

و زن و فرزندانش; (36)

در آن روز هر کدام از آنها وضعی دارد که او را کاملا به خود مشغول می‏سازد! (37)

چهره‏هائی در آن روز گشاده و نورانی است، (38)

خندان و مسرور است; (39)

و صورتهایی در آن روز غبارآلود است، (40)

و دود تاریکی آنها را پوشانده است، (41)

آنان همان کافران فاجرند! (42)

SURA 80. Abasa, or He Frowned

1. [The Prophet] frowned and turned away,

2. Because there came to him the blind man [interrupting].

3. But what could tell thee but that perchance he might grow [in spiritual

understanding]?-

4. Or that he might receive admonition, and the teaching might profit him?

5. As to one who regards Himself as self-sufficient,

6. To him dost thou attend;

7. Though it is no blame to thee if he grow not [in spiritual understanding].

8. But as to him who came to thee striving earnestly,

9. And with fear [in his heart],

10. Of him wast thou unmindful.

11. By no means [should it be so]! For it is indeed a Message of instruction:

12. Therefore let whoso will, keep it in remembrance.

13. [It is] in Books held [greatly] in honour,

14. Exalted [in dignity], kept pure and holy,

15. [Written] by the hands of scribes-

16. Honourable and Pious and Just.

17. Woe to man! What hath made him reject Allah;

18. From what stuff hath He created him?

19. From a sperm-drop: He hath created him, and then mouldeth him in due

proportions;

20. Then doth He make His path smooth for him;

21. Then He causeth him to die, and putteth him in his grave;

22. Then, when it is His Will, He will raise him up [again].

23. By no means hath he fulfilled what Allah hath commanded him.

24. Then let man look at his food, [and how We provide it]:

25. For that We pour forth water in abundance,

26. And We split the earth in fragments,

27. And produce therein corn,

28. And Grapes and nutritious plants,

29. And Olives and Dates,

30. And enclosed Gardens, dense with lofty trees,

31. And fruits and fodder,-

32. For use and convenience to you and your cattle.

33. At length, when there comes the Deafening Noise,-

34. That Day shall a man flee from his own brother,

35. And from his mother and his father,

36. And from his wife and his children.

37. Each one of them, that Day, will have enough concern [of his own] to make

him indifferent to the others.

38. Some faces that Day will be beaming,

39. Laughing, rejoicing.

40. And other faces that Day will be dust-stained,

41. Blackness will cover them:

42. Such will be the Rejecters of Allah, the doers of iniquity.

سوره تکویر - سورة التکویر SURA 81. Takwir, or the Folding Up

﴿ سورة التکویر - سورة ٨١ -   تعداد آیات ٢٩ ﴾  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿١﴾ وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿٢﴾

وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿٣﴾ وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾

 وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾ وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾

 وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾ وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾

 بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿٩﴾ وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾

 وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿١١﴾ وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾

 وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾ عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾

 فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿١٦﴾

وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾

 إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿١٩﴾ ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿٢٠﴾

 مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿٢١﴾ وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾

 وَلَقَدْ رَآهُ بِالأفُقِ الْمُبِینِ ﴿٢٣﴾ وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿٢٤﴾

 وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿٢٥﴾ فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾

 إِنْ هُوَ إِلا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿٢٧﴾ لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿٢٨﴾

 وَمَا تَشَاءُونَ إِلا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿٢٩﴾

سورة التکویر

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

در آن هنگام که خورشید در هم پیچیده شود، (1)

و در آن هنگام که ستارگان بی‏فروغ شوند، (2)

و در آن هنگام که کوه‏ها به حرکت درآیند، (3)

و در آن هنگام که باارزش‏ترین اموال به دست فراموشی سپرده شود، (4)

و در آن هنگام که وحوش جمع شوند، (5)

و در آن هنگام که دریاها برافروخته شوند، (6)

و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد، (7)

و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود: (8)

به کدامین گناه کشته شدند؟! (9)

و در آن هنگام که نامه‏های اعمال گشوده شود، (10)

و در آن هنگام که پرده از روی آسمان برگرفته شود، (11)

و در آن هنگام که دوزخ شعله‏ور گردد، (12)

و در آن هنگام که بهشت نزدیک شود، (13)

(آری در آن هنگام) هر کس می‏داند چه چیزی را آماده کرده است! (14)

سوگند به ستارگانی که بازمی‏گردند، (15)

حرکت می‏کنند و از دیده‏ها پنهان می‏شوند، (16)

و قسم به شب، هنگامی که پشت کند و به آخر رسد، (17)

و به صبح، هنگامی که تنفس کند، (18)

که این (قرآن) کلام فرستاده بزرگواری است ( جبرئیل امین) (19)

که صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والائی دارد! (20)

در آسمانها مورد اطاعت (فرشتگان) و امین است! (21)

و مصاحب شما ( پیامبر) دیوانه نیست! (22)

او (جبرئیل) را در افق روشن دیده است! (23)

و او نسبت به آنچه از طریق وحی دریافت داشته بخل ندارد! (24)

این (قرآن) گفته شیطان رجیم نیست! (25)

پس به کجا می‏روید؟! (26)

این قرآن چیزی جز تذکری برای جهانیان نیست، (27)

برای کسی از شما که بخواهد راه مستقیم در پیش گیرد! (28)

و شما اراده نمی‏کنید مگر اینکه خداوند -پروردگار جهانیان- اراده کند و بخواهد! (29)

SURA 81. Takwir, or the Folding Up

1. When the sun [with its spacious light] is folded up;

2. When the stars fall, losing their lustre;

3. When the mountains vanish [like a mirage];

4. When the she-camels, ten months with young, are left untended;

5. When the wild beasts are herded together [in the human habitations];

6. When the oceans boil over with a swell;

7. When the souls are sorted out, [being joined, like with like];

8. When the female [infant], buried alive, is questioned -

9. For what crime she was killed;

10. When the scrolls are laid open;

11. When the world on High is unveiled;

12. When the Blazing Fire is kindled to fierce heat;

13. And when the Garden is brought near;-

14. [Then] shall each soul know what it has put forward.

15. So verily I call to witness the planets - that recede,

16. Go straight, or hide;

17. And the Night as it dissipates;

18. And the Dawn as it breathes away the darkness;-

19. Verily this is the word of a most honourable Messenger,

20. Endued with Power, with rank before the Lord of the Throne,

21. With authority there, [and] faithful to his trust.

22. And [O people!] your companion is not one possessed;

23. And without doubt he saw him in the clear horizon.

24. Neither doth he withhold grudgingly a knowledge of the Unseen.

25. Nor is it the word of an evil spirit accursed.

26. When whither go ye?

27. Verily this is no less than a Message to [all] the Worlds:

28. [With profit] to whoever among you wills to go straight:

29. But ye shall not will except as Allah wills,- the Cherisher of the Worlds.

سوره انفطار -سورة الإنفطار SURA 82. Infitar, or The Cleaving Asunder

﴿ سورة الإنفطار - سورة ٨٢ -   تعداد آیات ١٩ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿١﴾ وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انْتَثَرَتْ ﴿٢﴾

وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾ وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾

 عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾

یَا أَیُّهَا الإنْسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ﴿٦﴾

 الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿٧﴾

 فِی أَیِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکَّبَکَ ﴿٨﴾ کَلا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ ﴿٩﴾

 وَإِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ﴿١٠﴾ کِرَامًا کَاتِبِینَ ﴿١١﴾

 یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾ إِنَّ الأبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿١٣﴾

 وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ ﴿١٤﴾ یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ ﴿١٥﴾

 وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ ﴿١٦﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿١٧﴾

 ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿١٨﴾

 یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئًا وَالأمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿١٩﴾

سورة الانفطار

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر                                              

آن زمان که آسمان ( کرات آسمانی) از هم شکافته شود، (1)

و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ریزند، (2)

و آن زمان که دریاها به هم پیوسته شود، (3)

و آن زمان که قبرها زیر و رو گردد (و مردگان خارج شوند)، (4)

(در آن زمان) هر کس می‏داند آنچه را از پیش فرستاده و آنچه را برای بعد گذاشته است. (5)

ای انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟! (6)

همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظم ساخت، (7)

و در هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود. (8)

(آری) آن گونه که شما می‏پندارید نیست; بلکه شما روز جزا را منکرید! (9)

و بی‏شک نگاهبانانی بر شما گمارده شده... (10)

والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما)، (11)

که می‏دانند شما چه می‏کنید! (12)

به یقین نیکان در نعمتی فراوانند. (13)

و بدکاران در دوزخند، (14)

روز جزا وارد آن می‏شوند و می‏سوزند، (15)

و آنان هرگز از آن غایب و دور نیستند! (16)

تو چه می‏دانی روز جزا چیست؟! (17)

باز چه می‏دانی روز جزا چیست؟! (18)

روزی است که هیچ کس قادر بر انجام کاری به سود دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست! (19)

SURA 82. Infitar, or The Cleaving Asunder

1. When the Sky is cleft asunder;

2. When the Stars are scattered;

3. When the Oceans are suffered to burst forth;

4. And when the Graves are turned upside down;-

5. [Then] shall each soul know what it hath sent forward and [what it hath] kept

back.

6. O man! What has seduced thee from thy Lord Most Beneficent?-

7. Him Who created thee. Fashioned thee in due proportion, and gave thee a just

bias;

8. In whatever Form He wills, does He put thee together.

9. Day! nit ye do reject Right and Judgment!

10. But verily over you [are appointed angels] to protect you,-

11. Kind and honourable,- Writing down [your deeds]:

12. They know [and understand] all that ye do.

13. As for the Righteous, they will be in bliss;

14. And the Wicked - they will be in the Fire,

15. Which they will enter on the Day of Judgment,

16. And they will not be able to keep away therefrom.

17. And what will explain to thee what the Day of Judgment is?

18. Again, what will explain to thee what the Day of Judgment is?

19. [It will be] the Day when no soul shall have power [to do] aught for

another: For the command, that Day, will be [wholly] with Allah.

سوره مطففین -سورة المطففین SURA 83. Tatfif, or Dealing in Fraud

﴿ سورة المطففین - سورة ٨٣ -   تعداد آیات ٣٦ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ ﴿١﴾ الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُوا عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ ﴿٢﴾

 وَإِذَا کَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ ﴿٣﴾

 أَلا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ ﴿٤﴾ لِیَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿٥﴾

 یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٦﴾

 کَلا إِنَّ کِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِی سِجِّینٍ ﴿٧﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا سِجِّینٌ ﴿٨﴾

 کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٩﴾ وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ ﴿١٠﴾

الَّذِینَ یُکَذِّبُونَ بِیَوْمِ الدِّینِ ﴿١١﴾ وَمَا یُکَذِّبُ بِهِ إِلا کُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ ﴿١٢﴾

 إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ آیَاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الأوَّلِینَ ﴿١٣﴾

 کَلا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿١٤﴾

 کَلا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿١٥﴾

ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِیمِ ﴿١٦﴾

 ثُمَّ یُقَالُ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿١٧﴾

کَلا إِنَّ کِتَابَ الأبْرَارِ لَفِی عِلِّیِّینَ ﴿١٨﴾

 وَمَا أَدْرَاکَ مَا عِلِّیُّونَ ﴿١٩﴾ کِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٢٠﴾

 یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢١﴾ إِنَّ الأبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿٢٢﴾

 عَلَى الأرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿٢٣﴾ تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ ﴿٢٤﴾

 یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیقٍ مَخْتُومٍ ﴿٢٥﴾

 خِتَامُهُ مِسْکٌ وَفِی ذَلِکَ فَلْیَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿٢٦﴾

 وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِیمٍ ﴿٢٧﴾ عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢٨﴾

 إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ ﴿٢٩﴾

 وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغَامَزُونَ ﴿٣٠﴾

 وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکِهِینَ ﴿٣١﴾

 وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلاءِ لَضَالُّونَ ﴿٣٢﴾

وَمَا أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حَافِظِینَ ﴿٣٣﴾

 فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ ﴿٣٤﴾

 عَلَى الأرَائِکِ یَنْظُرُونَ ﴿٣٥﴾

 هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ مَا کَانُوا یَفْعَلُونَ ﴿٣٦﴾

سورة المطففین

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

وای بر کم‏فروشان! (1)

آنان که وقتی برای خود پیمانه می‏کنند، حق خود را بطور کامل می‏گیرند; (2)

اما هنگامی که می‏خواهند برای دیگران پیمانه یا وزن کنند، کم می‏گذارند! (3)

آیا آنها گمان نمی‏کنند که برانگیخته می‏شوند، (4)

در روزی بزرگ; (5)

روزی که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان می‏ایستند. (6)

چنین نیست که آنها (درباره قیامت) می‏پندارند، به یقین نامه اعمال بدکاران در «سجین‏» است! (7)

تو چه می‏دانی «سجین‏» چیست؟ (8)

نامه‏ای است رقم زده شده و سرنوشتی است حتمی! (9)

وای در آن روز بر تکذیب‏کنندگان! (10)

همانها که روز جزا را انکار می‏کنند. (11)

تنها کسی آن را انکار می‏کند که متجاوز و گنهکار است! (12)

(همان کسی که) وقتی آیات ما بر او خوانده می‏شود می‏گوید: «این افسانه‏های پیشینیان است!; س‏ذللّه (13)

چنین نیست که آنها می‏پندارند، بلکه اعمالشان چون زنگاری بر دلهایشان نشسته است! (14)

چنین نیست که می‏پندارند، بلکه آنها در آن روز از پروردگارشان محجوبند! (15)

سپس آنها به یقین وارد دوزخ می‏شوند! (16)

بعد به آنها گفته می‏شود: «این همان چیزی است که آن را انکار می‏کردید!» (17)

چنان نیست که آنها (درباره معاد) می‏پندارند، بلکه نامه اعمال نیکان در «علیین‏» است! (18)

و تو چه می‏دانی «علیین‏» چیست! (19)

نامه‏ای است رقم‏خورده و سرنوشتی است قطعی، (20)

که مقربان شاهد آنند! (21)

مسلما نیکان در انواع نعمت‏اند: (22)

بر تختهای زیبای بهشتی تکیه کرده و (به زیباییهای بهشت) می‏نگرند! (23)

در چهره‏هایشان طراوت و نشاط نعمت را می‏بینی و می‏شناسی! (24)

آنها از شراب (طهور) زلال دست‏نخورده و سربسته‏ای سیراب می‏شوند! (25)

مهری که بر آن نهاده شده از مشک است; و در این نعمتهای بهشتی راغبان باید بر یکدیگر پیشی گیرند! (26)

این شراب (طهور) آمیخته با «تسنیم‏» است، (27)

همان چشمه‏ای که مقربان از آن می‏نوشند. (28)

بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان می‏خندیدند، (29)

و هنگامی که از کنارشان می‏گذشتند آنان را با اشاره تمسخر می‏کردند، (30)

و چون به سوی خانواده خود بازمی‏گشتند مسرور و خندان بودند، (31)

و هنگامی که آنها را می‏دیدند می‏گفتند: «اینها گمراهانند!» (32)

در حالی که هرگز مامور مراقبت و متکفل آنان ( مؤمنان) نبودند! (33)

ولی امروز مؤمنان به کفار می‏خندند، (34)

در حالی که بر تختهای آراسته بهشتی نشسته و (به سرنوشت شوم آنها) می‏نگرند! (35)

آیا (با این حال) کافران پاداش اعمال خود را گرفتند؟! (36)

SURA 83. Tatfif, or Dealing in Fraud

1. Woe to those that deal in fraud,-

2. Those who, when they have to receive by measure from men, exact full measure,

3. But when they have to give by measure or weight to men, give less than due.

4. Do they not think that they will be called to account?-

5. On a Mighty Day,

6. A Day when [all] mankind will stand before the Lord of the Worlds?

7. Nay! Surely the record of the wicked is [preserved] in Sijjin.

8. And what will explain to thee what Sijjin is?

9. [There is] a Register [fully] inscribed.

10. Woe, that Day, to those that deny-

11. Those that deny the Day of Judgment.

12. And none can deny it but the Transgressor beyond bounds the Sinner!

13. When Our Signs are rehearsed to him, he says, "Tales of the ancients!"

14. By no means! but on their hearts is the stain of the [ill] which they do!

15. Verily, from [the Light of] their Lord, that Day, will they be veiled.

16. Further, they will enter the Fire of Hell.

17. Further, it will be said to them: "This is the [reality] which ye rejected

as false!

18. Day, verily the record of the Righteous is [preserved] in 'Illiyin.

19. And what will explain to thee what 'Illiyun is?

20. [There is] a Register [fully] inscribed,

21. To which bear witness those Nearest [to Allah].

22. Truly the Righteous will be in Bliss:

23. On Thrones [of Dignity] will they command a sight [of all things]:

24. Thou wilt recognise in their faces the beaming brightness of Bliss.

25. Their thirst will be slaked with Pure Wine sealed:

26. The seal thereof will be Musk: And for this let those aspire, who have

aspirations:

27. With it will be [given] a mixture of Tasnim:

28. A spring, from [the waters] whereof drink those Nearest to Allah.

29. Those in sin used to laugh at those who believed,

30. And whenever they passed by them, used to wink at each other [in mockery];

31. And when they returned to their own people, they would return jesting;

32. And whenever they saw them, they would say, "Behold! These are the people

truly astray!"

33. But they had not been sent as keepers over them!

34. But on this Day the Believers will laugh at the Unbelievers:

35. On Thrones [of Dignity] they will command [a sight] [of all things].

36. Will not the Unbelievers have been paid back for what they did?

سوره انشقاق SURA 84. Inshiqaq, or The Rending Asunder - سورة الانشقاق

﴿ سورة الانشقاق - سورة ٨٤ -   تعداد آیات ٢٥ ﴾

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿١﴾ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٢﴾

 وَإِذَا الأرْضُ مُدَّتْ ﴿٣﴾ وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿٤﴾

 وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿٥﴾

یَا أَیُّهَا الإنْسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلاقِیهِ ﴿٦﴾

 فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ﴿٧﴾ فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا ﴿٨﴾

 وَیَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿٩﴾ وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾

فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾ وَیَصْلَى سَعِیرًا ﴿١٢﴾

 إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾ إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ یَحُورَ ﴿١٤﴾

 بَلَى إِنَّ رَبَّهُ کَانَ بِهِ بَصِیرًا ﴿١٥﴾ فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿١٦﴾

 وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿١٧﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿١٨﴾

 لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿١٩﴾ فَمَا لَهُمْ لا یُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾

 وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لا یَسْجُدُونَ ﴿٢١﴾

 بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُکَذِّبُونَ ﴿٢٢﴾ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿٢٣﴾

 فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿٢٤﴾

 إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿٢٥﴾

سورة الانشقاق

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

در آن هنگام که آسمان ( کرات آسمانی) شکافته شود، (1)

و تسلیم فرمان پروردگارش شود -و سزاوار است چنین باشد- (2)

و در آن هنگام که زمین گسترده شود، (3)

و آنچه در درون دارد بیرون افکنده و خالی شود، (4)

و تسلیم فرمان پروردگارش گردد -و شایسته است که چنین باشد- (5)

ای انسان! تو با تلاش و رنج بسوی پروردگارت می‏روی و او را ملاقات خواهی کرد! (6)

پس کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شود، (7)

بزودی حساب آسانی برای او می‏شود، (8)

و خوشحال به اهل و خانواده‏اش بازمی‏گردد. (9)

و اما کسی که نامه اعمالش به پشت سرش داده شود، (10)

بزودی فریاد می‏زند وای بر من که هلاک شدم! (11)

و در شعله‏های سوزان آتش می‏سوزد. (12)

چرا که او در میان خانواده‏اش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود! (13)

او گمان می‏کرد هرگز بازگشت نمی‏کند! (14)

آری، پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را برای حساب ثبت کرد)! (15)

سوگند به شفق، (16)

و سوگند به شب و آنچه را جمع‏آوری می‏کند، (17)

و سوگند به ماه آنگاه که بدر کامل می‏شود، (18)

که همه شما پیوسته از حالی به حال دیگر منتقل می‏شوید (تا به کمال برسید). (19)

پس چرا آنان ایمان نمی‏آورند؟! (20)

و هنگامی که قرآن بر آنها خوانده می‏شود سجده نمی‏کنند؟! (21)

بلکه کافران پیوسته آیات الهی را انکار می‏کنند! (22)

و خداوند آنچه را در دل پنهان می‏دارند بخوبی می‏داند! (23)

پس آنها را به عذابی دردناک بشارت ده! (24)

مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، که برای آنان پاداشی است قطع‏نشدنی! (25)

SURA 84. Inshiqaq, or The Rending Asunder

1. When the sky is rent asunder,

2. And hearkens to [the Command of] its Lord, and it must needs [do so];-

3. And when the earth is flattened out,

4. And casts forth what is within it and becomes [clean] empty,

5. And hearkens to [the Command of] its Lord,- and it must needs [do so];- [then

will come Home the full reality].

6. O thou man! Verily thou art ever toiling on towards thy Lord- painfully

toiling,- but thou shalt meet Him.

7. Then he who is given his Record in his right hand,

8. Soon will his account be taken by an easy reckoning,

9. And he will turn to his people, rejoicing!

10. But he who is given his Record behind his back,-

11. Soon will he cry for perdition,

12. And he will enter a Blazing Fire.

13. Truly, did he go about among his people, rejoicing!

14. Truly, did he think that he would not have to return [to Us]!

15. Nay, nay! for his Lord was [ever] watchful of him!

16. So I do call to witness the ruddy glow of Sunset;

17. The Night and its Homing;

18. And the Moon in her fullness:

19. Ye shall surely travel from stage to stage.

20. What then is the matter with them, that they believe not?-

21. And when the Qur'an is read to them, they fall not prostrate,

314

22. But on the contrary the Unbelievers reject [it].

23. But Allah has full knowledge of what they secrete [in their breasts]

24. So announce to them a Penalty Grievous,

25. Except to those who believe and work righteous deeds: For them is a Reward

that will never fail.

سوره بروج - سورة البروج SURA 85. Buruj, or The Zodiacal Signs

﴿ سورة البروج - سورة ٨٥ -   تعداد آیات ٢٢ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿١﴾ وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿٢﴾

وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿٣﴾ قُتِلَ أَصْحَابُ الأخْدُودِ ﴿٤﴾

النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿٥﴾ إِذْ هُمْ عَلَیْهَا قُعُودٌ ﴿٦﴾

وَهُمْ عَلَى مَا یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ ﴿٧﴾

 وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ ﴿٨﴾

 الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ ﴿٩﴾

إِنَّ الَّذِینَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِیقِ ﴿١٠﴾ إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْکَبِیرُ ﴿١١﴾ إِنَّ بَطْشَ رَبِّکَ لَشَدِیدٌ ﴿١٢﴾ إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ ﴿١٣﴾

 وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿١٤﴾ ذُو الْعَرْشِ الْمَجِیدُ ﴿١٥﴾ فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ ﴿١٦﴾

 هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْجُنُودِ ﴿١٧﴾ فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿١٨﴾ بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی تَکْذِیبٍ ﴿١٩﴾ وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِیطٌ ﴿٢٠﴾ بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِیدٌ ﴿٢١﴾ فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ﴿٢٢﴾

سورة البروج

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به آسمان که دارای برجهای بسیار است، (1)

و سوگند به آن روز موعود، (2)

و سوگند به «شاهد» و «مشهود»! («شاهد»: پیامبر و گواهان اعمال، و «مشهود» : اعمال امت است) (3)

مرگ بر شکنجه‏گران صاحب گودال (آتش)، (4)

آتشی عظیم و شعله‏ور! (5)

هنگامی که در کنار آن نشسته بودند، (6)

و آنچه را با مؤمنان انجام می‏دادند (با خونسردی و قساوت) تماشا می‏کردند! (7)

آنها هیچ ایرادی بر مؤمنان نداشتند جز اینکه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند; (8)

همان کسی که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست و خداوند بر همه چیز گواه است! (9)

کسانی که مردان و زنان باایمان را شکنجه دادند سپس توبه نکردند،

برای آنها عذاب دوزخ و عذاب آتش سوزان است! (10)

و برای کسانی که ایمان آوردند و اعمال شایسته انجام دادند، باغهایی از بهشت است

که نهرها زیر درختانش جاری است; و این نجات و پیروزی بزرگ است! (11)

گرفتن قهرآمیز و مجازات پروردگارت به یقین بسیار شدید است! (12)

اوست که آفرینش را آغاز می‏کند و بازمی‏گرداند، (13)

و او آمرزنده و دوستدار (مؤمنان) است، (14)

صاحب عرش و دارای مجد و عظمت است، (15)

و آنچه را می‏خواهد انجام می‏دهد! (16)

آیا داستان لشکرها به تو رسیده است، (17)

لشکریان فرعون و ثمود؟! (18)

ولی کافران پیوسته در تکذیب حقند، (19)

و خداوند به همه آنها احاطه دارد! (20)

(این آیات، سحر و دروغ نیست،) بلکه قرآن باعظمت است... (21)

که در لوح محفوظ جای دارد! (22)

SURA 85. Buruj, or The Zodiacal Signs

1. By the sky, [displaying] the Zodiacal Signs;

2. By the promised Day [of Judgment];

3. By one that witnesses, and the subject of the witness;-

4. Woe to the makers of the pit [of fire],

5. Fire supplied [abundantly] with fuel:

6. Behold! they sat over against the [fire],

7. And they witnessed [all] that they were doing against the Believers.

8. And they ill-treated them for no other reason than that they believed in

Allah, Exalted in Power, Worthy of all Praise!-

9. Him to Whom belongs the dominion of the heavens and the earth! And Allah is

Witness to all things.

10. Those who persecute [or draw into temptation] the Believers, men and women,

and do not turn in repentance, will have the Penalty of Hell: They will have the

Penalty of the Burning Fire.

11. For those who believe and do righteous deeds, will be Gardens; beneath which

rivers flow: That is the great Salvation, [the fulfilment of all desires],

12. Truly strong is the Grip [and Power] of thy Lord.

13. It is He Who creates from the very beginning, and He can restore [life].

14. And He is the Oft-Forgiving, Full of Loving-Kindness,

15. Lord of the Throne of Glory,

16. Doer [without let] of all that He intends.

17. Has the story reached thee, of the forces-

18. Of Pharaoh and the Thamud?

19. And yet the Unbelievers [persist] in rejecting [the Truth]!

20. But Allah doth encompass them from behind!

21. Day, this is a Glorious Qur'an,

22. [Inscribed] in a Tablet Preserved!

سوره طارق - سورة الطارق SURA 86. Tariq, or The Night Visitant

﴿ سورة الطارق - سورة ٨٦ -   تعداد آیات ١٧ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿١﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿٢﴾

النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿٣﴾ إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ ﴿٤﴾

فَلْیَنْظُرِ الإنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿٥﴾ خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿٦﴾

 یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿٧﴾ إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿٨﴾

 یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿٩﴾ فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلا نَاصِرٍ ﴿١٠﴾

 وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿١١﴾ وَالأرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿١٢﴾

 إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿١٣﴾ وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿١٤﴾

إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْدًا ﴿١٥﴾ وَأَکِیدُ کَیْدًا ﴿١٦﴾

 فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْدًا ﴿١٧﴾

سورة الطارق

به نام خداوند بخشنده مهربان

سوگند به آسمان و کوبنده شب! (1)

و تو نمی‏دانی کوبنده شب چیست! (2)

همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیهاست! (3)

(به این آیت بزرگ الهی سوگند) که هر کس مراقب و محافظی دارد! (4)

انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است! (5)

از یک آب جهنده آفریده شده است، (6)

آبی که از میان پشت و سینه‏ها خارج می‏شود! (7)

مسلما او ( خدائی که انسان را از چنین چیز پستی آفرید) می‏تواند او را بازگرداند! (8)

در آن روز که اسرار نهان (انسان) آشکار میشود، (9)

و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست! (10)

سوگند به آسمان پرباران، (11)

و سوگند به زمین پرشکاف (که گیاهان از آن سر برمی‏آورند)، (12)

که این (قرآن) سخنی است که حق را از باطل جدا می‏کند، (13)

و هرگز شوخی نیست! (14)

آنها پیوسته حیله می‏کنند، (15)

و من هم در برابر آنها چاره می‏کنم! (16)

حال که چنین است کافران را (فقط) اندکی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند)! (17)

SURA 86. Tariq, or The Night Visitant

1. By the Sky and the Night-Visitant [therein];-

2. And what will explain to thee what the Night-Visitant is?-

3. [It is] the Star of piercing brightness;-

4. There is no soul but has a protector over it.

5. Now let man but think from what he is created!

6. He is created from a drop emitted-

7. Proceeding from between the backbone and the ribs:

8. Surely [Allah] is able to bring him back [to life]!

9. The Day that [all] things secret will be tested,

10. [Man] will have no power, and no helper.

11. By the Firmament which returns [in its round],

12. And by the Earth which opens out [for the gushing of springs or the

sprouting of vegetation],-

13. Behold this is the Word that distinguishes [Good from Evil]:

14. It is not a thing for amusement.

15. As for them, they are but plotting a scheme,

16. And I am planning a scheme.

17. Therefore grant a delay to the Unbelievers: Give respite to them gently [for

awhile].

سورة الأعلى سوره اعلی SURA 87. Ala, or The Most High

﴿ سورة الأعلى - سورة ٨٧ -   تعداد آیات ١٩ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الأعْلَى ﴿١﴾

 الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى ﴿٢﴾

وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى ﴿٣﴾

وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿٤﴾

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿٥﴾

 سَنُقْرِئُکَ فَلا تَنْسَى ﴿٦﴾

 إِلا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى ﴿٧﴾

 وَنُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى ﴿٨﴾

 فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى ﴿٩﴾

 سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى ﴿١٠﴾

وَیَتَجَنَّبُهَا الأشْقَى ﴿١١﴾

الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى ﴿١٢﴾

 ثُمَّ لا یَمُوتُ فِیهَا وَلا یَحْیَا ﴿١٣﴾

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى ﴿١٤﴾

 وَذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿١٥﴾

 بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا ﴿١٦﴾

 وَالآخِرَةُ خَیْرٌ وَأَبْقَى ﴿١٧﴾

 إِنَّ هَذَا لَفِی الصُّحُفِ الأولَى ﴿١٨﴾

 صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى ﴿١٩﴾  

سورة الاعلی

به نام خداوند بخشنده مهربان

منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‏ات را! (1)

همان خداوندی که آفرید و منظم کرد، (2)

و همان که اندازه‏گیری کرد و هدایت نمود، (3)

و آن کس را که چراگاه را به وجود آورد، (4)

سپس آن را خشک و تیره قرار داد! (5)

ما بزودی (قرآن را) بر تو می‏خوانیم و هرگز فراموش نخواهی کرد، (6)

مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و نهان را می‏داند! (7)

و ما تو را برای انجام هر کار خیر آماده می‏کنیم! (8)

پس تذکر ده اگر تذکر مفید باشد! (9)

و بزودی کسی که از خدا می‏ترسد متذکر می‏شود. (10)

اما بدبخت‏ترین افراد از آن دوری می‏گزیند، (11)

همان کسی که در آتش بزرگ وارد می‏شود، (12)

سپس در آن آتش نه می‏میرد و نه زنده می‏شود! (13)

به یقین کسی که پاکی جست (و خود را تزکیه کرد)، رستگار شد. (14)

و (آن که) نام پروردگارش را یاد کرد سپس نماز خواند! (15)

ولی شما زندگی دنیا را مقدم می‏دارید، (16)

در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است! (17)

این دستورها در کتب آسمانی پیشین (نیز) آمده است، (18)

در کتب ابراهیم و موسی. (19)

SURA 87. Ala, or The Most High

1. Glorify the name of thy Guardian-Lord Most High,

2. Who hath created, and further, given order and proportion;

3. Who hath ordained laws. And granted guidance;

4. And Who bringeth out the [green and luscious] pasture,

5. And then doth make it [but] swarthy stubble.

6. By degrees shall We teach thee to declare [the Message], so thou shalt not

forget,

7. Except as Allah wills: For He knoweth what is manifest and what is hidden.

8. And We will make it easy for thee [to follow] the simple [Path].

9. Therefore give admonition in case the admonition profits [the hearer].

10. The admonition will be received by those who fear [Allah]:

11. But it will be avoided by those most unfortunate ones,

12. Who will enter the Great Fire,

13. In which they will then neither die nor live.

14. But those will prosper who purify themselves,

15. And glorify the name of their Guardian-Lord, and [lift their hearts] in

prayer.

16. Day [behold], ye prefer the life of this world;

17. But the Hereafter is better and more enduring.

18. And this is in the Books of the earliest [Revelation],-

19. The Books of Abraham and Moses.

سورة الغاشیة SURA 88. Gashiya, or The Overwhelming Event

﴿ سورة الغاشیة - سورة ٨٨ -   تعداد آیات ٢٦ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿١﴾

 وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿٢﴾

 عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿٣﴾

تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿٤﴾

 تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿٥﴾

لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿٦﴾

 لا یُسْمِنُ وَلا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿٧﴾

 وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿٨﴾

 لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿٩﴾

 فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿١٠﴾

 لا تَسْمَعُ فِیهَا لاغِیَةً ﴿١١﴾

 فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿١٢﴾

فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿١٣﴾

 وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿١٤﴾

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿١٥﴾

 وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿١٦﴾

 أَفَلا یَنْظُرُونَ إِلَى الإبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿١٧﴾

وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿١٨﴾

 وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿١٩﴾

 وَإِلَى الأرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿٢٠﴾

 فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿٢١﴾

 لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿٢٢﴾

إِلا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿٢٣﴾

 فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الأکْبَرَ ﴿٢٤﴾

 إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿٢٥﴾

 ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿٢٦﴾

سورة الغاشیة

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

آیا داستان غاشیه ( روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را می‏پوشاند) به تو رسیده است؟! (1)

چهره‏هایی در آن روز خاشع و ذلت‏بارند، (2)

آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده‏اند (و نتیجه‏ای عایدشان نشده است)، (3)

و در آتش سوزان وارد می‏گردند; (4)

از چشمه‏ای بسیار داغ به آنان می‏نوشانند; (5)

غذائی جز از ضریع ( خار خشک تلخ و بدبو) ندارند; (6)

غذایی که نه آنها را فربه می‏کند و نه از گرسنگی می‏رهاند! (7)

چهره‏هایی در آن روز شاداب و باطراوتند، (8)

و از سعی و تلاش خود خشنودند، (9)

در بهشتی عالی جای دارند، (10)

که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده‏ای نمی‏شنوند! (11)

در آن چشمه‏ای جاری است، (12)

در آن تختهای زیبای بلندی است، (13)

و قدحهایی (که در کنار این چشمه) نهاده، (14)

و بالشها و پشتیهای صف‏داده شده، (15)

و فرشهای فاخر گسترده! (16)

آیا آنان به شتر نمی‏نگرند که چگونه آفریده شده است؟! (17)

و به آسمان نگاه نمی‏کنند که چگونه برافراشته شده؟! (18)

و به کوه‏ها که چگونه در جای خود نصب گردیده! (19)

و به زمین که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! (20)

پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهنده‏ای! (21)

تو سلطه‏گر بر آنان نیستی که (بر ایمان) مجبورشان کنی، (22)

مگر کسی که پشت کند و کافر شود، (23)

که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات می‏کند! (24)

به یقین بازگشت (همه) آنان به سوی ماست، (25)

و مسلما حسابشان (نیز) با ماست! (26)

SURA 88. Gashiya, or The Overwhelming Event

1. Has the story reached thee of the overwhelming [Event]?

2. Some faces, that Day, will be humiliated,

3. Labouring [hard], weary,-

4. The while they enter the Blazing Fire,-

5. The while they are given, to drink, of a boiling hot spring,

6. No food will there be for them but a bitter Dhari'

7. Which will neither nourish nor satisfy hunger.

8. [Other] faces that Day will be joyful,

9. Pleased with their striving,-

10. In a Garden on high,

11. Where they shall hear no [word] of vanity:

12. Therein will be a bubbling spring:

13. Therein will be Thrones [of dignity], raised on high,

14. Goblets placed [ready],

15. And cushions set in rows,

16. And rich carpets [all] spread out.

17. Do they not look at the Camels, how they are made?-

18. And at the Sky, how it is raised high?-

19. And at the Mountains, how they are fixed firm?-

20. And at the Earth, how it is spread out?

21. Therefore do thou give admonition, for thou art one to admonish.

22. Thou art not one to manage [men's] affairs.

23. But if any turn away and reject Allah,-

24. Allah will punish him with a mighty Punishment,

25. For to Us will be their return;

26. Then it will be for Us to call them to account.