بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿یس، 0﴾
یس (1)
یس [ یاسین ]
﴿یس، 1﴾
وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ (2)
سوگند به قرآن حکمتآموز ،
﴿یس، 2﴾
إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ (3)
که قطعاً تو از [ جمله ] پیامبرانى ،
﴿یس، 3﴾
عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ (4)
بر راهى راست .
﴿یس، 4﴾
تَنْزِیلَ الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ (5)
[ و کتابت ] از جانب آن عزیزِ مهربان نازل شده است ،
﴿یس، 5﴾
لِتُنْذِرَ قَوْماً مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6)
تا قومى را که پدرانشان بیمداده نشدند و در غفلت ماندند ، بیم دهى .
﴿یس، 6﴾
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَکْثَرِهِمْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ (7)
آرى ، گفته [ خدا ] در باره بیشترشان محقّق گردیده است ، در نتیجه آنها نخواهند گروید .
﴿یس، 7﴾
إِنَّا جَعَلْنَا فِی أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِیَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (8)
ما در گردنهاى آنان ، تا چانههایشان ، غُلهایى نهادهایم ، به طورى که سرهایشان را بالا نگاه داشته و دیده فرو هشتهاند .
﴿یس، 8﴾
وَ جَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ (9)
و [ ما ] فراروى آنها سدّى و پشت سرشان سدّى نهاده و پردهاى بر [ چشمان ] آنان فرو گستردهایم ، در نتیجه نمىتوانند ببینند .
﴿یس، 9﴾
وَ سَوَاءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ (10)
و آنان را چه بیم دهى [ و ] چه بیم ندهى ، به حالشان تفاوت نمىکند : نخواهند گروید .
﴿یس، 10﴾
إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ (11)
بیم دادن تو ، تنها کسى را [ سودمند ] است که کتاب حقّ را پیروى کند و از [ خداىِ ] رحمان در نهان بترسد . [ چنین کسى را ] به آمرزش و پاداشى پر ارزش مژده ده .
﴿یس، 11﴾
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَى وَ نَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَ آثَارَهُمْ وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ (12)
آرى ! ماییم که مردگان را زنده مىسازیم و آنچه را از پیش فرستادهاند ، با آثار [ و اعمال ] شان درج مىکنیم ، و هر چیزى را در کارنامهاى روشن برشمردهایم .
﴿یس، 12﴾