سوره ص

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿ص‏، 0﴾

ص وَ الْقُرْآنِ ذِی الذِّکْرِ (1)

صاد . سوگند به قرآن پراندرز .

﴿ص‏، 1﴾

بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی عِزَّةٍ وَ شِقَاقٍ‌ (2)

آرى ، آنان که کفر ورزیدند در سرکشى و ستیزه‏اند .

﴿ص‏، 2﴾

کَمْ أَهْلَکْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَ لاَتَ حِینَ مَنَاصٍ‌ (3)

چه بسیار نسلها که پیش از ایشان هلاک کردیم که [ ما را ] به فریاد خواندند ، و [ لى ] دیگر مجال گریز نبود .

﴿ص‏، 3﴾

وَ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ وَ قَالَ الْکَافِرُونَ هٰذَا سَاحِرٌ کَذَّابٌ‌ (4)

و از اینکه هشداردهنده‏اى از خودشان برایشان آمده درشگفتند ، و کافران مى گویند : « این ، ساحرى شیّاد است .

﴿ص‏، 4﴾

أَ جَعَلَ الْآلِهَةَ إِلٰهاً وَاحِداً إِنَّ هٰذَا لَشَیْ‌ءٌ عُجَابٌ‌ (5)

آیا خدایان [ متعدّد ] را خداى واحدى قرار داده ؟ این واقعاً چیز عجیبى است . »

﴿ص‏، 5﴾

وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِکُمْ إِنَّ هٰذَا لَشَیْ‌ءٌ یُرَادُ (6)

و بزرگانشان روان شدند [ و گفتند : ] « بروید و بر خدایان خود ایستادگى نمایید که این امر قطعاً هدف [ ما ] ست .

﴿ص‏، 6﴾

مَا سَمِعْنَا بِهٰذَا فِی الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هٰذَا إِلاَّ اخْتِلاَقٌ‌ (7)

[ از طرفى ] این [ مطلب ] را در آیین اخیر [ عیسوى هم ] نشنیده‏ایم ; این [ ادّعا ] جز دروغ‏بافى نیست .

﴿ص‏، 7﴾

أَ أُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ مِنْ بَیْنِنَا بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِنْ ذِکْرِی بَلْ لَمَّا یَذُوقُوا عَذَابِ‌ (8)

آیا از میان ما قرآن بر او نازل شده است ؟ » [ نه ! ] بلکه آنان در باره قرآنِ من دودلند . [ نه ، ] بلکه هنوز عذاب [ مرا ] نچشیده‏اند .

﴿ص‏، 8﴾

أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّکَ الْعَزِیزِ الْوَهَّابِ‌ (9)

آیا گنجینه‏هاى رحمت پروردگار ارجمندِ بسیار بخشنده تو نزد ایشان است ؟

﴿ص‏، 9﴾

أَمْ لَهُمْ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبَابِ‌ (10)

آیا فرمانروایى آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است از آنِ ایشان است ؟ [ اگر چنین است ] پس [ با چنگ زدن ] در آن اسباب به بالا روند .

﴿ص‏، 10﴾

جُنْدٌ مَا هُنَالِکَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ‌ (11)

این سپاهکِ دسته‏هاى دشمن در آنجا [ بَدْر ] درهم شکستنى‏اند .

﴿ص‏، 11﴾

کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عَادٌ وَ فِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ (12)

پیش از ایشان قوم نوح و عاد و فرعونِ صاحب [ عمارت و ] خرگاهها تکذیب کردند .

﴿ص‏، 12﴾

وَ ثَمُودُ وَ قَوْمُ لُوطٍ وَ أَصْحَابُ الْأَیْکَةِ أُولٰئِکَ الْأَحْزَابُ‌ (13)

و ثمود و قوم لوط و اصحاب اَیْکَه [ نیز به تکذیب پرداختند ] آنها دسته‏هاى مخالف بودند .

﴿ص‏، 13﴾

إِنْ کُلٌّ إِلاَّ کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ‌ (14)

هیچ کدام نبودند که پیامبران [ ما ] را تکذیب نکنند ، پس عقوبت [ من بر آنان ] سزاوار آمد .

﴿ص‏، 14﴾

وَ مَا یَنْظُرُ هٰؤُلاَءِ إِلاَّ صَیْحَةً وَاحِدَةً مَا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ‌ (15)

و اینان جز یک فریاد را انتظار نمى‏برند که هیچ [ مجال ] سر خاراندنى در آن نیست .

﴿ص‏، 15﴾

وَ قَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ‌ (16)

و گفتند : « پروردگارا ، پیش از [ رسیدنِ ] روز حساب ، بهره ما را [ از عذاب ] به شتاب به ما بده . »

﴿ص‏، 16﴾