﴿ سورة الفجر - سورة ٨٩ - تعداد آیات ٣٠ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالْفَجْرِ ﴿١﴾
وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿٣﴾
وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿٤﴾
هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿٥﴾
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿٦﴾
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾
الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلادِ ﴿٨﴾
وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾
وَفِرْعَوْنَ ذِی الأوْتَادِ ﴿١٠﴾
الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ ﴿١١﴾
فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾
فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾
إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾
فَأَمَّا الإنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١٥﴾
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١٦﴾
کَلا بَل لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾
وَلا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾
وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلا لَمًّا ﴿١٩﴾
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾
کَلا إِذَا دُکَّتِ الأرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾
وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾
وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿٢٣﴾
یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾
فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿٢٥﴾
وَلا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿٢٦﴾
یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾
ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿٢٨﴾
فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾
وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾
سورة الفجر
به نام خداوند بخشنده مهربان
به سپیده دم سوگند، (1)
و به شبهای دهگانه، (2)
و به زوج و فرد، (3)
و به شب، هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت میکند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (4)
آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (5)
آیا ندیدی پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (6)
و با آن شهر «ارم» باعظمت، (7)
همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (8)
و قوم «ثمود» که صخرههای عظیم را از (کنار) دره میبریدند (و از آن خانه و کاخ میساختند)! (9)
و فرعونی که قدرتمند و شکنجهگر بود، (10)
همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند، (11)
و فساد فراوان در آنها به بار آوردند; (12)
به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (13)
به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (14)
اما انسان هنگامی که پروردگارش او را برای آزمایش، اکرام میکند و نعمت میبخشد (مغرور میشود و) میگوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است!» (15)
و اما هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ میگیرد (مایوس میشود و) میگوید: سخللّهپروردگارم مرا خوار کرده است!» (16)
چنان نیست که شما میپندارید; شما یتیمان را گرامی نمیدارید، (17)
و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمیکنید، (18)
و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده میخورید، (19)
و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادی مرتکب میشوید)! (20)
چنان نیست که آنها میپندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (21)
و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (22)
و در آن روز جهنم را حاضر میکنند; (آری) در آن روز انسان متذکر میشود; اما این تذکر چه سودی برای او دارد؟! (23)
میگوید: «ای کاش برای (این) زندگیم چیزی از پیش فرستاده بودم!» (24)
در آن روز هیچ کس همانند او ( خدا) عذاب نمیکند، (25)
و هیچ کس همچون او کسی را به بند نمیکشد! (26)
تو ای روح آرامیافته! (27)
به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، (28)
پس در سلک بندگانم درآی، (29)
و در بهشتم وارد شو! (30)
SURA 89. Fajr, or The Break of Day
1. By the break of Day
2. By the Nights twice five;
3. By the even and odd [contrasted];
4. And by the Night when it passeth away;-
5. Is there [not] in these an adjuration [or evidence] for those who understand?
6. Seest thou not how thy Lord dealt with the 'Ad [people],-
7. Of the [city of] Iram, with lofty pillars,
8. The like of which were not produced in [all] the land?
9. And with the Thamud [people], who cut out [huge] rocks in the valley?-
10. And with Pharaoh, lord of stakes?
11. [All] these transgressed beyond bounds in the lands,
12. And heaped therein mischief [on mischief].
13. Therefore did thy Lord pour on them a scourge of diverse chastisements:
14. For thy Lord is [as a Guardian] on a watch-tower.
15. Now, as for man, when his Lord trieth him, giving him honour and gifts, then
saith he, [puffed up], "My Lord hath honoured me."
16. But when He trieth him, restricting his subsistence for him, then saith he
[in despair], "My Lord hath humiliated me!"
17. Nay, nay! but ye honour not the orphans!
18. Nor do ye encourage one another to feed the poor!-
19. And ye devour inheritance - all with greed,
20. And ye love wealth with inordinate love!
21. Nay! When the earth is pounded to powder,
22. And thy Lord cometh, and His angels, rank upon rank,
23. And Hell, that Day, is brought [face to face],- on that Day will man
remember, but how will that remembrance profit him?
24. He will say: "Ah! Would that I had sent forth [good deeds] for [this] my
[Future] Life!"
25. For, that Day, His Chastisement will be such as none [else] can inflict,
26. And His bonds will be such as none [other] can bind.
27. [To the righteous soul will be said:] "O [thou] soul, in [complete] rest and
satisfaction!
28. "Come back thou to thy Lord,- well pleased [thyself], and well-pleasing unto
Him!
29. "Enter thou, then, among My devotees!
30. "Yea, enter thou My Heaven!
v
﴿ سورة الغاشیة - سورة ٨٨ - تعداد آیات ٢٦ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ ﴿١﴾
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿٢﴾
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿٣﴾
تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً ﴿٤﴾
تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ ﴿٥﴾
لَیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلا مِنْ ضَرِیعٍ ﴿٦﴾
لا یُسْمِنُ وَلا یُغْنِی مِنْ جُوعٍ ﴿٧﴾
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿٨﴾
لِسَعْیِهَا رَاضِیَةٌ ﴿٩﴾
فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ﴿١٠﴾
لا تَسْمَعُ فِیهَا لاغِیَةً ﴿١١﴾
فِیهَا عَیْنٌ جَارِیَةٌ ﴿١٢﴾
فِیهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿١٣﴾
وَأَکْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿١٤﴾
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿١٥﴾
وَزَرَابِیُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿١٦﴾
أَفَلا یَنْظُرُونَ إِلَى الإبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ ﴿١٧﴾
وَإِلَى السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ ﴿١٨﴾
وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ ﴿١٩﴾
وَإِلَى الأرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ ﴿٢٠﴾
فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ ﴿٢١﴾
لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ ﴿٢٢﴾
إِلا مَنْ تَوَلَّى وَکَفَرَ ﴿٢٣﴾
فَیُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الأکْبَرَ ﴿٢٤﴾
إِنَّ إِلَیْنَا إِیَابَهُمْ ﴿٢٥﴾
ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا حِسَابَهُمْ ﴿٢٦﴾
سورة الغاشیة
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
آیا داستان غاشیه ( روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را میپوشاند) به تو رسیده است؟! (1)
چهرههایی در آن روز خاشع و ذلتبارند، (2)
آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شدهاند (و نتیجهای عایدشان نشده است)، (3)
و در آتش سوزان وارد میگردند; (4)
از چشمهای بسیار داغ به آنان مینوشانند; (5)
غذائی جز از ضریع ( خار خشک تلخ و بدبو) ندارند; (6)
غذایی که نه آنها را فربه میکند و نه از گرسنگی میرهاند! (7)
چهرههایی در آن روز شاداب و باطراوتند، (8)
و از سعی و تلاش خود خشنودند، (9)
در بهشتی عالی جای دارند، (10)
که در آن هیچ سخن لغو و بیهودهای نمیشنوند! (11)
در آن چشمهای جاری است، (12)
در آن تختهای زیبای بلندی است، (13)
و قدحهایی (که در کنار این چشمه) نهاده، (14)
و بالشها و پشتیهای صفداده شده، (15)
و فرشهای فاخر گسترده! (16)
آیا آنان به شتر نمینگرند که چگونه آفریده شده است؟! (17)
و به آسمان نگاه نمیکنند که چگونه برافراشته شده؟! (18)
و به کوهها که چگونه در جای خود نصب گردیده! (19)
و به زمین که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! (20)
پس تذکر ده که تو فقط تذکر دهندهای! (21)
تو سلطهگر بر آنان نیستی که (بر ایمان) مجبورشان کنی، (22)
مگر کسی که پشت کند و کافر شود، (23)
که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات میکند! (24)
به یقین بازگشت (همه) آنان به سوی ماست، (25)
و مسلما حسابشان (نیز) با ماست! (26)
SURA 88. Gashiya, or The Overwhelming Event
1. Has the story reached thee of the overwhelming [Event]?
2. Some faces, that Day, will be humiliated,
3. Labouring [hard], weary,-
4. The while they enter the Blazing Fire,-
5. The while they are given, to drink, of a boiling hot spring,
6. No food will there be for them but a bitter Dhari'
7. Which will neither nourish nor satisfy hunger.
8. [Other] faces that Day will be joyful,
9. Pleased with their striving,-
10. In a Garden on high,
11. Where they shall hear no [word] of vanity:
12. Therein will be a bubbling spring:
13. Therein will be Thrones [of dignity], raised on high,
14. Goblets placed [ready],
15. And cushions set in rows,
16. And rich carpets [all] spread out.
17. Do they not look at the Camels, how they are made?-
18. And at the Sky, how it is raised high?-
19. And at the Mountains, how they are fixed firm?-
20. And at the Earth, how it is spread out?
21. Therefore do thou give admonition, for thou art one to admonish.
22. Thou art not one to manage [men's] affairs.
23. But if any turn away and reject Allah,-
24. Allah will punish him with a mighty Punishment,
25. For to Us will be their return;
26. Then it will be for Us to call them to account.
﴿ سورة الفجر - سورة ٨٩ - تعداد آیات ٣٠ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالْفَجْرِ ﴿١﴾
وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿٣﴾
وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿٤﴾
هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿٥﴾
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿٦﴾
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾
الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلادِ ﴿٨﴾
وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾
وَفِرْعَوْنَ ذِی الأوْتَادِ ﴿١٠﴾
الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ ﴿١١﴾
فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾
فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾
إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾
فَأَمَّا الإنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١٥﴾
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١٦﴾
کَلا بَل لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾
وَلا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾
وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلا لَمًّا ﴿١٩﴾
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾
کَلا إِذَا دُکَّتِ الأرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾
وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾
وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿٢٣﴾
یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾
فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿٢٥﴾
وَلا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿٢٦﴾
یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾
ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿٢٨﴾
فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾
وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾
سورة الفجر
به نام خداوند بخشنده مهربان
به سپیده دم سوگند، (1)
و به شبهای دهگانه، (2)
و به زوج و فرد، (3)
و به شب، هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت میکند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (4)
آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (5)
آیا ندیدی پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (6)
و با آن شهر «ارم» باعظمت، (7)
همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (8)
و قوم «ثمود» که صخرههای عظیم را از (کنار) دره میبریدند (و از آن خانه و کاخ میساختند)! (9)
و فرعونی که قدرتمند و شکنجهگر بود، (10)
همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند، (11)
و فساد فراوان در آنها به بار آوردند; (12)
به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (13)
به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (14)
اما انسان هنگامی که پروردگارش او را برای آزمایش، اکرام میکند و نعمت میبخشد (مغرور میشود و) میگوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است!» (15)
و اما هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ میگیرد (مایوس میشود و) میگوید: سخللّهپروردگارم مرا خوار کرده است!» (16)
چنان نیست که شما میپندارید; شما یتیمان را گرامی نمیدارید، (17)
و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمیکنید، (18)
و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده میخورید، (19)
و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادی مرتکب میشوید)! (20)
چنان نیست که آنها میپندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (21)
و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (22)
و در آن روز جهنم را حاضر میکنند; (آری) در آن روز انسان متذکر میشود; اما این تذکر چه سودی برای او دارد؟! (23)
میگوید: «ای کاش برای (این) زندگیم چیزی از پیش فرستاده بودم!» (24)
در آن روز هیچ کس همانند او ( خدا) عذاب نمیکند، (25)
و هیچ کس همچون او کسی را به بند نمیکشد! (26)
تو ای روح آرامیافته! (27)
به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، (28)
پس در سلک بندگانم درآی، (29)
و در بهشتم وارد شو! (30)
SURA 89. Fajr, or The Break of Day
1. By the break of Day
2. By the Nights twice five;
3. By the even and odd [contrasted];
4. And by the Night when it passeth away;-
5. Is there [not] in these an adjuration [or evidence] for those who understand?
6. Seest thou not how thy Lord dealt with the 'Ad [people],-
7. Of the [city of] Iram, with lofty pillars,
8. The like of which were not produced in [all] the land?
9. And with the Thamud [people], who cut out [huge] rocks in the valley?-
10. And with Pharaoh, lord of stakes?
11. [All] these transgressed beyond bounds in the lands,
12. And heaped therein mischief [on mischief].
13. Therefore did thy Lord pour on them a scourge of diverse chastisements:
14. For thy Lord is [as a Guardian] on a watch-tower.
15. Now, as for man, when his Lord trieth him, giving him honour and gifts, then
saith he, [puffed up], "My Lord hath honoured me."
16. But when He trieth him, restricting his subsistence for him, then saith he
[in despair], "My Lord hath humiliated me!"
17. Nay, nay! but ye honour not the orphans!
18. Nor do ye encourage one another to feed the poor!-
19. And ye devour inheritance - all with greed,
20. And ye love wealth with inordinate love!
21. Nay! When the earth is pounded to powder,
22. And thy Lord cometh, and His angels, rank upon rank,
23. And Hell, that Day, is brought [face to face],- on that Day will man
remember, but how will that remembrance profit him?
24. He will say: "Ah! Would that I had sent forth [good deeds] for [this] my
[Future] Life!"
25. For, that Day, His Chastisement will be such as none [else] can inflict,
26. And His bonds will be such as none [other] can bind.
27. [To the righteous soul will be said:] "O [thou] soul, in [complete] rest and
satisfaction!
28. "Come back thou to thy Lord,- well pleased [thyself], and well-pleasing unto
Him!
29. "Enter thou, then, among My devotees!
30. "Yea, enter thou My Heaven!