قران متن کامل با ترجمه + Quran English Farsi Arabic

تقدیم به معصومین و محبان علی علیه السلام

قران متن کامل با ترجمه + Quran English Farsi Arabic

تقدیم به معصومین و محبان علی علیه السلام

سورة الفجر - سوره فجر SURA 89. Fajr, or The Break of Day


﴿ سورة الفجر - سورة ٨٩ -   تعداد آیات ٣٠  


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم


وَالْفَجْرِ ﴿١﴾


وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾


 وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿٣﴾


 وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿٤﴾


هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿٥﴾


 أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿٦﴾


إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾


الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلادِ ﴿٨﴾


 وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾


 وَفِرْعَوْنَ ذِی الأوْتَادِ ﴿١٠﴾


 الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ ﴿١١﴾


 فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾


 فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾


إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾


فَأَمَّا الإنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١٥﴾


 وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١٦﴾


 کَلا بَل لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾


وَلا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾


 وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلا لَمًّا ﴿١٩﴾


وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾


کَلا إِذَا دُکَّتِ الأرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾


 وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾


وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿٢٣﴾


 یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾


 فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿٢٥﴾


 وَلا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿٢٦﴾


یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾


 ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿٢٨﴾


فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾


 وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾


سورة الفجر


 


به نام خداوند بخشنده مهربان


به سپیده دم سوگند، (1)


و به شبهای دهگانه، (2)


و به زوج و فرد، (3)


و به شب، هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت می‏کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (4)


آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (5)


آیا ندیدی پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (6)


و با آن شهر «ارم‏» باعظمت، (7)


همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (8)


و قوم «ثمود» که صخره‏های عظیم را از (کنار) دره می‏بریدند (و از آن خانه و کاخ می‏ساختند)! (9)


و فرعونی که قدرتمند و شکنجه‏گر بود، (10)


همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند، (11)


و فساد فراوان در آنها به بار آوردند; (12)


به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (13)


به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (14)


اما انسان هنگامی که پروردگارش او را برای آزمایش، اکرام می‏کند و نعمت می‏بخشد (مغرور می‏شود و) می‏گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است!» (15)


و اما هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ می‏گیرد (مایوس می‏شود و) می‏گوید: س‏خ‏للّهپروردگارم مرا خوار کرده است!» (16)


چنان نیست که شما می‏پندارید; شما یتیمان را گرامی نمی‏دارید، (17)


و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمی‏کنید، (18)


و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده می‏خورید، (19)


و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادی مرتکب می‏شوید)! (20)


چنان نیست که آنها می‏پندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (21)


و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (22)


و در آن روز جهنم را حاضر می‏کنند; (آری) در آن روز انسان متذکر می‏شود; اما این تذکر چه سودی برای او دارد؟! (23)


می‏گوید: «ای کاش برای (این) زندگیم چیزی از پیش فرستاده بودم!» (24)


در آن روز هیچ کس همانند او ( خدا) عذاب نمی‏کند، (25)


و هیچ کس همچون او کسی را به بند نمی‏کشد! (26)


تو ای روح آرام‏یافته! (27)


به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، (28)


پس در سلک بندگانم درآی، (29)


و در بهشتم وارد شو! (30)


 


SURA 89. Fajr, or The Break of Day


1. By the break of Day


2. By the Nights twice five;


3. By the even and odd [contrasted];


4. And by the Night when it passeth away;-


5. Is there [not] in these an adjuration [or evidence] for those who understand?


6. Seest thou not how thy Lord dealt with the 'Ad [people],-


7. Of the [city of] Iram, with lofty pillars,


8. The like of which were not produced in [all] the land?


9. And with the Thamud [people], who cut out [huge] rocks in the valley?-


10. And with Pharaoh, lord of stakes?


11. [All] these transgressed beyond bounds in the lands,


12. And heaped therein mischief [on mischief].


13. Therefore did thy Lord pour on them a scourge of diverse chastisements:


14. For thy Lord is [as a Guardian] on a watch-tower.


15. Now, as for man, when his Lord trieth him, giving him honour and gifts, then


saith he, [puffed up], "My Lord hath honoured me."


16. But when He trieth him, restricting his subsistence for him, then saith he


[in despair], "My Lord hath humiliated me!"


17. Nay, nay! but ye honour not the orphans!


18. Nor do ye encourage one another to feed the poor!-


19. And ye devour inheritance - all with greed,


20. And ye love wealth with inordinate love!


21. Nay! When the earth is pounded to powder,


22. And thy Lord cometh, and His angels, rank upon rank,


23. And Hell, that Day, is brought [face to face],- on that Day will man


remember, but how will that remembrance profit him?


24. He will say: "Ah! Would that I had sent forth [good deeds] for [this] my


[Future] Life!"


25. For, that Day, His Chastisement will be such as none [else] can inflict,


26. And His bonds will be such as none [other] can bind.


27. [To the righteous soul will be said:] "O [thou] soul, in [complete] rest and


satisfaction!


28. "Come back thou to thy Lord,- well pleased [thyself], and well-pleasing unto


Him!


29. "Enter thou, then, among My devotees!


30. "Yea, enter thou My Heaven!


 


 

v

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد