سوره المجادله

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿المجادلة، 0﴾

قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُکَ فِی زَوْجِهَا وَ تَشْتَکِی إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ یَسْمَعُ تَحَاوُرَکُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ (1)

خدا گفتار [ زنى ] را که در باره شوهرش با تو گفتگو و به خدا شکایت مى‏کرد شنید ; و خدا گفتگوى شما را مى‏شنود ، زیرا خدا شنواى بیناست .

﴿المجادلة، 1﴾

الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنْکُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلاَّ اللاَّئِی وَلَدْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَیَقُولُونَ مُنْکَراً مِنَ الْقَوْلِ وَ زُوراً وَ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (2)

از میان شما کسانى که زنانشان را « ظهار » مى‏کنند [ و مى‏گویند : پشت تو چون پشت مادر من است ] آنان مادرانشان نیستند . مادران آنها تنها کسانى‏اند که ایشان را زاده‏اند ، و قطعاً آنها سخنى زشت و باطل مى‏گویند ، و [ لى ] خدا مسلّماً درگذرنده آمرزنده است .

﴿المجادلة، 2﴾

وَ الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَتَمَاسَّا ذٰلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ (3)

و کسانى که زنانشان را ظهار مى‏کنند ، سپس از آنچه گفته‏اند پشیمان مى‏شوند ، بر ایشان [ فرض ] است که پیش از آنکه با یکدیگر همخوابگى کنند ، بنده‏اى را آزاد گردانند . این [ حکمى ] است که بدان پند داده مى‏شوید ، و خدا به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است .

﴿المجادلة، 3﴾

فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَتَمَاسَّا فَمَنْ لَمْ یَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْکِیناً ذٰلِکَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَ لِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ‌ (4)

و آن کس که [ بر آزادکردن بنده ] دسترسى ندارد ، باید پیش از تماس [ با زن خود ] دو ماه پیاپى روزه بدارد ; و هر که نتواند ، باید شصت بینوا را خوراک بدهد . این [ حکم ] براى آن است که به خدا و فرستاده او ایمان بیاورید ، و این است حدود خدا . و کافران را عذابى پردرد خواهد بود .

﴿المجادلة، 4﴾

إِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ کُبِتُوا کَمَا کُبِتَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ قَدْ أَنْزَلْنَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَ لِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُهِینٌ‌ (5)

بى‏گمان ، کسانى که با خدا و فرستاده او مخالفت مى‏کنند ذلیل خواهند شد ، همان‏گونه که آنان که پیش از ایشان بودند ذلیل شدند ، و به راستى آیات روشن [ خود ] را فرستاده‏ایم ، و کافران را عذابى خفّت‏آور خواهد بود .

﴿المجادلة، 5﴾

یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعاً فَیُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَ نَسُوهُ وَ اللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ (6)

روزى که خداوند همه آنان را بر مى‏انگیزد و به آنچه کرده‏اند آگاهشان مى‏گرداند . خدا [ کارهایشان را ] برشمرده است و حال آنکه آنها آن را فراموش کرده‏اند ، و خدا بر هر چیزى گواه است .

﴿المجادلة، 6﴾