سوره منافقون

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ 

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿المنافقون‏، 0﴾

إِذَا جَاءَکَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّکَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ إِنَّکَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَکَاذِبُونَ‌ (1)

چون منافقان نزد تو آیند گویند : « گواهى مى‏دهیم که تو واقعاً پیامبر خدایى . » و خدا [ هم ] مى‏داند که تو واقعاً پیامبر او هستى ، و خدا گواهى مى‏دهد که مردم دوچهره سخت دروغگویند .

﴿المنافقون‏، 1﴾

اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ‌ (2)

سوگندهاى خود را [ چون ] سپرى بر خود گرفته و [ مردم را ] از راه خدا بازداشته‏اند . راستى که آنان چه بد مى‏کنند .

﴿المنافقون‏، 2﴾

ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لاَ یَفْقَهُونَ‌ (3)

این بدان سبب است که آنان ایمان آورده ، سپس به انکار پرداخته‏اند و در نتیجه بر دلهایشان مهر زده شده و [ دیگر ] نمى‏فهمند .

﴿المنافقون‏، 3﴾

وَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُکَ أَجْسَامُهُمْ وَ إِنْ یَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ کَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ یَحْسَبُونَ کُلَّ صَیْحَةٍ عَلَیْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى یُؤْفَکُونَ‌ (4)

و چون آنان را ببینى ، هیکلهایشان تو را به تعجّب وامى‏دارد ، و چون سخن گویند به گفتارشان گوش فرا مى‏دهى گویى آنان شمعک‏هایى پشت بر دیوارند [ که پوک شده و درخور اعتماد نیستند ] : هر فریادى را به زیان خویش مى‏پندارند . خودشان دشمنند ; از آنان بپرهیز ; خدا بکشدشان ; تا کجا [ از حقیقت ] انحراف یافته‏اند .

﴿المنافقون‏، 4﴾