سوره الطلاق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿الطلاق‏، 0﴾

یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَ أَحْصُوا الْعِدَّةَ وَ اتَّقُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ لاَ تُخْرِجُوهُنَّ مِنْ بُیُوتِهِنَّ وَ لاَ یَخْرُجْنَ إِلاَّ أَنْ یَأْتِینَ بِفَاحِشَةٍ مُبَیِّنَةٍ وَ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَ مَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ لاَ تَدْرِی لَعَلَّ اللَّهَ یُحْدِثُ بَعْدَ ذٰلِکَ أَمْراً (1)

اى پیامبر ، چون زنان را طلاق گویید ، در [ زمان‏بندى ] عدّه آنان طلاقشان گویید و حساب آن عدّه را نگه دارید ، و از خدا ، پروردگارتان بترسید . آنان را از خانه‏هایشان بیرون مکنید ، و بیرون نروند مگر آنکه مرتکب کار زشت آشکارى شده باشند . این است احکام الهى . و هر کس از مقرّرات خدا [ پاى ] فراتر نهد ، قطعاً به خودش ستم کرده است . نمى‏دانى ، شاید خدا پس از این ، پیشامدى پدید آورد .

﴿الطلاق‏، 1﴾

فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ أَشْهِدُوا ذَوَیْ عَدْلٍ مِنْکُمْ وَ أَقِیمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذٰلِکُمْ یُوعَظُ بِهِ مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً (2)

پس چون عدّه آنان به سر رسید ، [ یا ] به شایستگى نگاهشان دارید ، یا به شایستگى از آنان جدا شوید ، و دو تن [ مرد ] عادل را از میان خود گواه گیرید ، و گواهى را براى خدا به پا دارید . این است اندرزى که به آن کس که به خدا و روز بازپسین ایمان دارد ، داده مى‏شود ، و هر کس از خدا پروا کند ، [ خدا ] براى او راه بیرون‏شدنى قرار مى‏دهد .

﴿الطلاق‏، 2﴾

وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لاَ یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدْراً (3)

و از جایى که حسابش را نمى‏کند ، به او روزى مى‏رساند ، و هر کس بر خدا اعتماد کند او براى وى بس است . خدا فرمانش را به انجام رساننده است . به راستى خدا براى هر چیزى اندازه‏اى مقرّر کرده است .

﴿الطلاق‏، 3﴾

وَ اللاَّئِی یَئِسْنَ مِنَ الْمَحِیضِ مِنْ نِسَائِکُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلاَثَةُ أَشْهُرٍ وَ اللاَّئِی لَمْ یَحِضْنَ وَ أُولاَتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَنْ یَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مِنْ أَمْرِهِ یُسْراً (4)

و آن زنانِ شما که از خون‏دیدن [ ماهانه ] نومیدند ، اگر شک دارید [ که خون مى‏بینند یا نه ؟ ] عدّه آنان سه ماه است ، و [ دخترانى ] که [ هنوز ] خون ندیده‏اند [ نیز عدّه‏شان سه ماه است ] ، و زنان آبستن مدّتشان این ش

﴿الطلاق‏، 4﴾

ذٰلِکَ أَمْرُ اللَّهِ أَنْزَلَهُ إِلَیْکُمْ وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَاتِهِ وَ یُعْظِمْ لَهُ أَجْراً (5)

این است فرمان خدا که آن را به سوى شما فرستاده است ; و هر کس از خدا پروا کند ، بدیهایش را از او بزداید و پاداشش را بزرگ گرداند .

﴿الطلاق‏، 5﴾