سوره الجن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ 

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿الجن‏، 0﴾

قُلْ أُوحِیَ إِلَیَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآناً عَجَباً (1)

بگو : « به من وحى شده است که تنى چند از جنّیان گوش فرا داشتند و گفتند : راستى ما قرآنى شگفت‏آور شنیدیم .

﴿الجن‏، 1﴾

یَهْدِی إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَ لَنْ نُشْرِکَ بِرَبِّنَا أَحَداً (2)

[ که ] به راه راست هدایت مى‏کند . پس به آن ایمان آوردیم و هرگز کسى را شریک پروردگارمان قرار نخواهیم داد .

﴿الجن‏، 2﴾

وَ أَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً (3)

و اینکه او ، پروردگار والاى ما ، همسر و فرزندى اختیار نکرده است .

﴿الجن‏، 3﴾

وَ أَنَّهُ کَانَ یَقُولُ سَفِیهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطاً (4)

و [ شگفت ] آنکه کم‏خِرَد ما ، در باره خدا سخنانى یاوه مى‏سراید .

﴿الجن‏، 4﴾

وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلَى اللَّهِ کَذِباً (5)

و ما پنداشته بودیم که انس و جنّ هرگز به خدا دروغ نمى‏بندند .

﴿الجن‏، 5﴾

وَ أَنَّهُ کَانَ رِجَالٌ مِنَ الْإِنْسِ یَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقاً (6)

و مردانى از آدمیان به مردانى از جنّ پناه مى‏بردند و بر سرکشى آنها مى‏افزودند .

﴿الجن‏، 6﴾

وَ أَنَّهُمْ ظَنُّوا کَمَا ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ یَبْعَثَ اللَّهُ أَحَداً (7)

و آنها [ نیز ] آن گونه که [ شما ] پنداشته‏اید ، گمان بردند که خدا هرگز کسى را زنده نخواهد گردانید .

﴿الجن‏، 7﴾

وَ أَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَساً شَدِیداً وَ شُهُباً (8)

و ما بر آسمان دست یافتیم و آن را پر از نگهبانان توانا و تیرهاى شهاب یافتیم .

﴿الجن‏، 8﴾

وَ أَنَّا کُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَنْ یَسْتَمِعِ الْآنَ یَجِدْ لَهُ شِهَاباً رَصَداً (9)

و در [ آسمان ] براى شنیدن ، به کمین مى‏نشستیم ، [ امّا ] اکنون هر که بخواهد به گوش باشد ، تیر شهابى در کمین خود مى‏یابد .

﴿الجن‏، 9﴾

وَ أَنَّا لاَ نَدْرِی أَ شَرٌّ أُرِیدَ بِمَنْ فِی الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَداً (10)

و ما [ درست ] نمى‏دانیم که آیا براى کسانى که در زمینند بدى خواسته شده یا پروردگارشان بر ایشان هدایت خواسته است ؟

﴿الجن‏، 10﴾

وَ أَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَ مِنَّا دُونَ ذٰلِکَ کُنَّا طَرَائِقَ قِدَداً (11)

و از میان ما برخى درستکارند و برخى غیر آن ، و ما فرقه‏هایى گوناگونیم .

﴿الجن‏، 11﴾

وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِی الْأَرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً (12)

و ما مى‏دانیم که هرگز نمى‏توانیم در زمین خداى را به ستوه آوریم ، و هرگز او را با گریز [ خود ] درمانده نتوانیم کرد

﴿الجن‏، 12﴾

وَ أَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَنْ یُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلاَ یَخَافُ بَخْساً وَ لاَ رَهَقاً (13)

و ما چون هدایت را شنیدیم بدان گرویدیم ; پس کسى که به پروردگار خود ایمان آورَد ، از کمى [ پاداش ] و سختى بیم ندارد .

﴿الجن‏، 13﴾