سوره قیامت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ 

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿القیامة، 0﴾

لاَ أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ (1)

نه ! سوگند به روز رستاخیز ،

﴿القیامة، 1﴾

وَ لاَ أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2)

و [ باز ] نه ! سوگند به و جدان سرزنشگر !

﴿القیامة، 2﴾

أَ یَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ‌ (3)

آیا انسان مى‏پندارد که هرگز ریزه استخوان‏هایش را گرد نخواهیم آورد ؟ !

﴿القیامة، 3﴾

بَلَى قَادِرِینَ عَلَى أَنْ نُسَوِّیَ بَنَانَهُ‌ (4)

آرى [ بلکه ] تواناییم که [ خطوط ] سر انگشتانش را [ یکا یک ] درست [ و بازسازى ] کنیم .

﴿القیامة، 4﴾

بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ‌ (5)

ولى نه ، انسان مى‏خواهد که در پیشگاه او فسادکارى کند .

﴿القیامة، 5﴾

یَسْأَلُ أَیَّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ (6)

مى‏پرسد : « روز رستاخیز چه وقت است ؟ »

﴿القیامة، 6﴾

فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7)

پس آن گاه که دیده خیره گردد ،

﴿القیامة، 7﴾

وَ خَسَفَ الْقَمَرُ (8)

و ماه در خسوف افتد ،

﴿القیامة، 8﴾

وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ (9)

و آفتاب و ماه به هم گرد آیند ،

﴿القیامة، 9﴾

یَقُولُ الْإِنْسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرُّ (10)

آن روز انسان مى‏گوید : « [ راه ] گریز کجاست ؟ »

﴿القیامة، 10﴾

کَلاَّ لاَ وَزَرَ (11)

حاشا ؟ پناهگاهى نیست !

﴿القیامة، 11﴾

إِلَى رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12)

آن روز ، قرارگاه [ نهایى ] به سوى پروردگار توست !

﴿القیامة، 12﴾

یُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَ أَخَّرَ (13)

آن روز است که انسان را از آنچه از دیرباز یا پس از آن انجام داده آگاهى دهند .

﴿القیامة، 13﴾

بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ (14)

بلکه انسان خود بر نفس خویشتن بیناست ،

﴿القیامة، 14﴾

وَ لَوْ أَلْقَى مَعَاذِیرَهُ‌ (15)

هر چند دست به عذرتراشى زند .

﴿القیامة، 15﴾

لاَ تُحَرِّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ‌ (16)

زبانت را [ در هنگام وحى ] زود بحرکت درنیاور تا در خواندن [ قرآن ] شتابزدگى بخرج دهى .

﴿القیامة، 16﴾

إِنَّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ‌ (17)

در حقیقت گردآوردن و خواندن آن بر [ عهده ] ماست .

﴿القیامة، 17﴾

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ‌ (18)

پس چون آن را برخواندیم [ همان‏گونه ] خواندن آن را دنبال کن .

﴿القیامة، 18﴾

ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ‌ (19)

سپس توضیح آن [ نیز ] بر عهده ماست !

﴿القیامة، 19﴾