سوره طارق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ 

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿الطارق‏، 0﴾

وَ السَّمَاءِ وَ الطَّارِقِ‌ (1)

سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد .

﴿الطارق‏، 1﴾

وَ مَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ‌ (2)

و تو چه دانى که اختر شبگرد چیست ؟

﴿الطارق‏، 2﴾

النَّجْمُ الثَّاقِبُ‌ (3)

آن اختر فروزان .

﴿الطارق‏، 3﴾

إِنْ کُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَیْهَا حَافِظٌ (4)

هیچ کس نیست مگر اینکه نگاهبانى بر او [ گماشته شده ] است .

﴿الطارق‏، 4﴾

فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ‌ (5)

پس انسان باید بنگرد که از چه آفریده شده است ؟

﴿الطارق‏، 5﴾

خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ‌ (6)

از آب جهنده‏اى خلق شده ،

﴿الطارق‏، 6﴾

یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرَائِبِ‌ (7)

[ که ] از صُلْبِ مرد و میان استخوانهاى سینه زن بیرون مى‏آید .

﴿الطارق‏، 7﴾

إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)

در حقیقت ، او [ خدا ] بر بازگردانیدن وى بخوبى تواناست .

﴿الطارق‏، 8﴾

یَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)

آن روز که رازها [ همه ] فاش شود ،

﴿الطارق‏، 9﴾

فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَ لاَ نَاصِرٍ (10)

پس او را نه نیرویى مانَد و نه یارى .

﴿الطارق‏، 10﴾

وَ السَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ‌ (11)

سوگند به آسمانِ بارش‏انگیز ،

﴿الطارق‏، 11﴾

وَ الْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ‌ (12)

سوگند به زمین شکافدار [ آماده کشت ] ،

﴿الطارق‏، 12﴾

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ‌ (13)

[ که ] در حقیقت ، قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است ;

﴿الطارق‏، 13﴾

وَ مَا هُوَ بِالْهَزْلِ‌ (14)

و آن شوخى نیست .

﴿الطارق‏، 14﴾

إِنَّهُمْ یَکِیدُونَ کَیْداً (15)

آنان دست به نیرنگ مى‏زنند .

﴿الطارق‏، 15﴾

وَ أَکِیدُ کَیْداً (16)

و [ من نیز ] دست به نیرنگ مى‏زنم .

﴿الطارق‏، 16﴾

فَمَهِّلِ الْکَافِرِینَ أَمْهِلْهُمْ رُوَیْداً (17)

پس کافران را مهلت ده ، و کمى آنان را به حال خود واگذار .

﴿الطارق‏، 17﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿الأعلى‏، 0﴾

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَى‌ (1)

نام پروردگار والاىِ خود را به پاکى بستاى :

﴿الأعلى‏، 1﴾

الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى‌ (2)

همان که آفرید و هماهنگى بخشید .

﴿الأعلى‏، 2﴾

وَ الَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى‌ (3)

و آنکه اندازه‏گیرى کرد و راه نمود .

﴿الأعلى‏، 3﴾

وَ الَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى‌ (4)

و آنکه چمنزار را برآورد ;

﴿الأعلى‏، 4﴾

فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى‌ (5)

و پس [ از چندى ] آن را خاشاکى تیره‏گون گردانید .

﴿الأعلى‏، 5﴾

سَنُقْرِئُکَ فَلاَ تَنْسَى‌ (6)

ما بزودى [ آیات خود را به وسیله سروش غیبى ] بر تو خواهیم خواند ، تا فراموش نکنى ;

﴿الأعلى‏، 6﴾

إِلاَّ مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ مَا یَخْفَى‌ (7)

جز آنچه خدا خواهد ، که او آشکار و آنچه را که نهان است مى‏داند .

﴿الأعلى‏، 7﴾

وَ نُیَسِّرُکَ لِلْیُسْرَى‌ (8)

و براى تو آسانترین [ راه ] را فراهم مى‏گردانیم .

﴿الأعلى‏، 8﴾

فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْرَى‌ (9)

پس پند ده ، اگر پند سود بخشد .

﴿الأعلى‏، 9﴾

سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشَى‌ (10)

آن کس که ترسد ، بزودى عبرت گیرد .

﴿الأعلى‏، 10﴾

وَ یَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى‌ (11)

و نگون‏بخت ، خود را از آن دور مى‏دارد ;

﴿الأعلى‏، 11﴾

الَّذِی یَصْلَى النَّارَ الْکُبْرَى‌ (12)

همان کس که در آتشى بزرگ درآید ;

﴿الأعلى‏، 12﴾

ثُمَّ لاَ یَمُوتُ فِیهَا وَ لاَ یَحْیَى‌ (13)

آن گاه نه در آن مى‏میرد و نه زندگانى مى‏یابد .

﴿الأعلى‏، 13﴾

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّى‌ (14)

رستگار آن کس که خود را پاک گردانید ;

﴿الأعلى‏، 14﴾

وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى‌ (15)

و نام پروردگارش را یاد کرد و نماز گزارد .

﴿الأعلى‏، 15﴾