سوره الضحى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿الضحى‏، 0﴾

وَ الضُّحَى‌ (1)

سوگند به روشنایى روز ،

﴿الضحى‏، 1﴾

وَ اللَّیْلِ إِذَا سَجَى‌ (2)

سوگند به شب چون آرام گیرد ،

﴿الضحى‏، 2﴾

مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَ مَا قَلَى‌ (3)

[ که ] پروردگارت تو را وانگذاشته ، و دشمن نداشته است .

﴿الضحى‏، 3﴾

وَ لَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولَى‌ (4)

و قطعاً آخرت براى تو از دنیا نیکوتر خواهد بود .

﴿الضحى‏، 4﴾

وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى‌ (5)

و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد ، تا خرسند گردى .

﴿الضحى‏، 5﴾

أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً فَآوَى‌ (6)

مگر نه تو را یتیم یافت ، پس پناه داد ؟

﴿الضحى‏، 6﴾

وَ وَجَدَکَ ضَالاًّ فَهَدَى‌ (7)

و تو را سرگشته یافت ، پس هدایت کرد ؟

﴿الضحى‏، 7﴾

وَ وَجَدَکَ عَائِلاً فَأَغْنَى‌ (8)

و تو را تنگدست یافت و بى‏نیاز گردانید ؟

﴿الضحى‏، 8﴾

فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلاَ تَقْهَرْ (9)

و امّا [ تو نیز به پاس نعمت ما ] یتیم را میازار ،

﴿الضحى‏، 9﴾

وَ أَمَّا السَّائِلَ فَلاَ تَنْهَرْ (10)

و گدا را مَران ،

﴿الضحى‏، 10﴾

وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ‌ (11)

و از نعمت پروردگار خویش [ با مردم ] سخن گوى .

﴿الضحى‏، 11﴾