سوره التین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿التین‏، 0﴾

وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ‌ (1)

سوگند به [ کوه ] تین و زیتون ،

﴿التین‏، 1﴾

وَ طُورِ سِینِینَ‌ (2)

و طور سینا ،

﴿التین‏، 2﴾

وَ هٰذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ‌ (3)

و این شهر امن [ و امان ] ،

﴿التین‏، 3﴾

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ‌ (4)

[ که ] براستى انسان را در نیکوترین اعتدال آفریدیم .

﴿التین‏، 4﴾

ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ‌ (5)

سپس او را به پست‏ترین [ مراتب ] پستى بازگردانیدیم ;

﴿التین‏، 5﴾

إِلاَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ‌ (6)

مگر کسانى را که گرویده و کارهاى شایسته کرده‏اند ، که پاداشى بى‏منّت خواهند داشت .

﴿التین‏، 6﴾

فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ‌ (7)

پس چه چیز ، تو را بعد [ از این ] به تکذیب جزا وامى‏دارد ؟

﴿التین‏، 7﴾

أَ لَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ‌ (8)

آیا خدا نیکوترین داوران نیست ؟

﴿التین‏، 8﴾