سوره الهمزة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ 

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿الهمزة، 0﴾

وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ (1)

واى بر هر بدگوى عیبجویى ،

﴿الهمزة، 1﴾

الَّذِی جَمَعَ مَالاً وَ عَدَّدَهُ‌ (2)

که مالى گرد آورد و برشمردش .

﴿الهمزة، 2﴾

یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ‌ (3)

پندارد که مالش او را جاوید کرده ;

﴿الهمزة، 3﴾

کَلاَّ لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ (4)

ولى نه ! قطعاً در آتش خردکننده فرو افکنده خواهد شد .

﴿الهمزة، 4﴾

وَ مَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ (5)

و تو چه دانى که آن آتشِ خردکننده چیست ؟

﴿الهمزة، 5﴾

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ (6)

آتشِ افروخته خدا [ یى ] است .

﴿الهمزة، 6﴾

الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ (7)

[ آتشى ] که به دلها مى‏رسد .

﴿الهمزة، 7﴾

إِنَّهَا عَلَیْهِمْ مُؤْصَدَةٌ (8)

و [ آتشى که ] در ستونهایى دراز ، آنان را در میان فرامى‏گیرد .

﴿الهمزة، 8﴾

فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ (9)

و [ آتشى که ] در ستونهایى دراز ، آنان را در میان فرامى‏گیرد .

﴿الهمزة، 9﴾