﴿ سورة الفجر - سورة ٨٩ - تعداد آیات ٣٠ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالْفَجْرِ ﴿١﴾
وَلَیَالٍ عَشْرٍ ﴿٢﴾
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿٣﴾
وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ ﴿٤﴾
هَلْ فِی ذَلِکَ قَسَمٌ لِذِی حِجْرٍ ﴿٥﴾
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعَادٍ ﴿٦﴾
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾
الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُهَا فِی الْبِلادِ ﴿٨﴾
وَثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾
وَفِرْعَوْنَ ذِی الأوْتَادِ ﴿١٠﴾
الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ ﴿١١﴾
فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ ﴿١٢﴾
فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾
إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿١٤﴾
فَأَمَّا الإنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ ﴿١٥﴾
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ ﴿١٦﴾
کَلا بَل لا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ ﴿١٧﴾
وَلا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ ﴿١٨﴾
وَتَأْکُلُونَ التُّرَاثَ أَکْلا لَمًّا ﴿١٩﴾
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿٢٠﴾
کَلا إِذَا دُکَّتِ الأرْضُ دَکًّا دَکًّا ﴿٢١﴾
وَجَاءَ رَبُّکَ وَالْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا ﴿٢٢﴾
وَجِیءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الإنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّکْرَى ﴿٢٣﴾
یَقُولُ یَا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیَاتِی ﴿٢٤﴾
فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿٢٥﴾
وَلا یُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿٢٦﴾
یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿٢٧﴾
ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیَةً مَرْضِیَّةً ﴿٢٨﴾
فَادْخُلِی فِی عِبَادِی ﴿٢٩﴾
وَادْخُلِی جَنَّتِی ﴿٣٠﴾
سورة الفجر
به نام خداوند بخشنده مهربان
به سپیده دم سوگند، (1)
و به شبهای دهگانه، (2)
و به زوج و فرد، (3)
و به شب، هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت میکند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (4)
آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمی برای صاحبان خرد نیست؟! (5)
آیا ندیدی پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (6)
و با آن شهر «ارم» باعظمت، (7)
همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (8)
و قوم «ثمود» که صخرههای عظیم را از (کنار) دره میبریدند (و از آن خانه و کاخ میساختند)! (9)
و فرعونی که قدرتمند و شکنجهگر بود، (10)
همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند، (11)
و فساد فراوان در آنها به بار آوردند; (12)
به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (13)
به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (14)
اما انسان هنگامی که پروردگارش او را برای آزمایش، اکرام میکند و نعمت میبخشد (مغرور میشود و) میگوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است!» (15)
و اما هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ میگیرد (مایوس میشود و) میگوید: سخللّهپروردگارم مرا خوار کرده است!» (16)
چنان نیست که شما میپندارید; شما یتیمان را گرامی نمیدارید، (17)
و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمیکنید، (18)
و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده میخورید، (19)
و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادی مرتکب میشوید)! (20)
چنان نیست که آنها میپندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (21)
و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (22)
و در آن روز جهنم را حاضر میکنند; (آری) در آن روز انسان متذکر میشود; اما این تذکر چه سودی برای او دارد؟! (23)
میگوید: «ای کاش برای (این) زندگیم چیزی از پیش فرستاده بودم!» (24)
در آن روز هیچ کس همانند او ( خدا) عذاب نمیکند، (25)
و هیچ کس همچون او کسی را به بند نمیکشد! (26)
تو ای روح آرامیافته! (27)
به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، (28)
پس در سلک بندگانم درآی، (29)
و در بهشتم وارد شو! (30)
SURA 89. Fajr, or The Break of Day
1. By the break of Day
2. By the Nights twice five;
3. By the even and odd [contrasted];
4. And by the Night when it passeth away;-
5. Is there [not] in these an adjuration [or evidence] for those who understand?
6. Seest thou not how thy Lord dealt with the 'Ad [people],-
7. Of the [city of] Iram, with lofty pillars,
8. The like of which were not produced in [all] the land?
9. And with the Thamud [people], who cut out [huge] rocks in the valley?-
10. And with Pharaoh, lord of stakes?
11. [All] these transgressed beyond bounds in the lands,
12. And heaped therein mischief [on mischief].
13. Therefore did thy Lord pour on them a scourge of diverse chastisements:
14. For thy Lord is [as a Guardian] on a watch-tower.
15. Now, as for man, when his Lord trieth him, giving him honour and gifts, then
saith he, [puffed up], "My Lord hath honoured me."
16. But when He trieth him, restricting his subsistence for him, then saith he
[in despair], "My Lord hath humiliated me!"
17. Nay, nay! but ye honour not the orphans!
18. Nor do ye encourage one another to feed the poor!-
19. And ye devour inheritance - all with greed,
20. And ye love wealth with inordinate love!
21. Nay! When the earth is pounded to powder,
22. And thy Lord cometh, and His angels, rank upon rank,
23. And Hell, that Day, is brought [face to face],- on that Day will man
remember, but how will that remembrance profit him?
24. He will say: "Ah! Would that I had sent forth [good deeds] for [this] my
[Future] Life!"
25. For, that Day, His Chastisement will be such as none [else] can inflict,
26. And His bonds will be such as none [other] can bind.
27. [To the righteous soul will be said:] "O [thou] soul, in [complete] rest and
satisfaction!
28. "Come back thou to thy Lord,- well pleased [thyself], and well-pleasing unto
Him!
29. "Enter thou, then, among My devotees!
30. "Yea, enter thou My Heaven!
﴿ سورة البلد - سورة ٩٠ - تعداد آیات ٢٠ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
لا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿١﴾
وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿٢﴾
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿٣﴾
لَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ فِی کَبَدٍ ﴿٤﴾
أَیَحْسَبُ أَنْ لَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ ﴿٥﴾
یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالا لُبَدًا ﴿٦﴾
أَیَحْسَبُ أَنْ لَمْ یَرَهُ أَحَدٌ ﴿٧﴾
أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَیْنَیْنِ ﴿٨﴾
وَلِسَانًا وَشَفَتَیْنِ ﴿٩﴾
وَهَدَیْنَاهُ النَّجْدَیْنِ ﴿١٠﴾
فَلا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿١١﴾
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿١٢﴾
فَکُّ رَقَبَةٍ ﴿١٣﴾
أَوْ إِطْعَامٌ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ ﴿١٤﴾
یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿١٥﴾
أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿١٦﴾
ثُمَّ کَانَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿١٧﴾
أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ ﴿١٨﴾
وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿١٩﴾
عَلَیْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ ﴿٢٠﴾
سورة البلد
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
قسم به این شهر مقدس ( مکه)، (1)
شهری که تو در آن ساکنی، (2)
و قسم به پدر و فرزندش ( ابراهیم خلیل و فرزندش اسماعیل ذبیح)، (3)
که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او پر از رنجهاست)! (4)
آیا او گمان میکند که هیچ کس نمیتواند بر او دست یابد؟! (5)
میگوید: «مال زیادی را (در کارهای خیر) نابود کردهام!» (6)
آیا (انسان) گمان میکند هیچ کس او را ندیده (که عمل خیری انجام نداده) است؟! (7)
آیا برای او دو چشم قرار ندادیم، (8)
و یک زبان و دو لب؟! (9)
و او را به راه خیر و شر هدایت کردیم! (10)
ولی او از آن گردنه مهم نگذشت! (11)
و تو نمیدانی آن گردنه چیست! (12)
آزادکردن بردهای، (13)
یا غذا دادن در روز گرسنگی... (14)
یتیمی از خویشاوندان، (15)
یا مستمندی خاکنشین را، (16)
سپس از کسانی باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به شکیبایی و رحمت توصیه میکنند! (17)
آنها «اصحاب الیمین»اند (که نامه اعمالشان را به دست راستشان میدهند)! (18)
و کسانی که آیات ما را انکار کردهاند افرادی شومند (که نامه اعمالشان به دست چپشان داده میشود). (19)
بر آنها آتشی است فروبسته (که راه فراری از آن نیست)! (20)
SURA 90. Balad, or The City
1. I do call to witness this City;-
2. And thou art a freeman of this City;-
3. And [the mystic ties of] parent and child;-
4. Verily We have created man into toil and struggle.
5. Thinketh he, that none hath power over him?
6. He may say [boastfully]; Wealth have I squandered in abundance!
7. Thinketh he that none beholdeth him?
8. Have We not made for him a pair of eyes?-
9. And a tongue, and a pair of lips?-
10. And shown him the two highways?
11. But he hath made no haste on the path that is steep.
12. And what will explain to thee the path that is steep?-
13. [It is:] freeing the bondman;
14. Or the giving of food in a day of privation
15. To the orphan with claims of relationship,
16. Or to the indigent [down] in the dust.
17. Then will he be of those who believe, and enjoin patience, [constancy, and
self-restraint], and enjoin deeds of kindness and compassion.
18. Such are the Companions of the Right Hand.
19. But those who reject Our Signs, they are the [unhappy] Companions of the
Left Hand.
20. On them will be Fire vaulted over [all round].
﴿ سورة اللیل - سورة ٩٢ - تعداد آیات ٢١ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَى ﴿١﴾
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿٢﴾
وَمَا خَلَقَ الذَّکَرَ وَالأنْثَى ﴿٣﴾
إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّى ﴿٤﴾
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿٥﴾
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿٦﴾
فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْرَى ﴿٧﴾
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿٨﴾
وَکَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿٩﴾
فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿١٠﴾
وَمَا یُغْنِی عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿١١﴾
إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَى ﴿١٢﴾
وَإِنَّ لَنَا لَلآخِرَةَ وَالأولَى ﴿١٣﴾
فَأَنْذَرْتُکُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿١٤﴾
لا یَصْلاهَا إِلا الأشْقَى ﴿١٥﴾
الَّذِی کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿١٦﴾
وَسَیُجَنَّبُهَا الأتْقَى ﴿١٧﴾
الَّذِی یُؤْتِی مَالَهُ یَتَزَکَّى ﴿١٨﴾
وَمَا لأحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى ﴿١٩﴾
إِلا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الأعْلَى ﴿٢٠﴾
وَلَسَوْفَ یَرْضَى ﴿٢١﴾
سورة اللیل
به نام خداوند بخشنده مهربان
قسم به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند، (1)
و قسم به روز هنگامی که تجلی کند، (2)
و قسم به آن کس که جنس مذکر و مؤنث را آفرید، (3)
که سعی و تلاش شما مختلف است: (4)
اما آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهیزگاری پیش گیرد، (5)
و جزای نیک (الهی) را تصدیق کند، (6)
ما او را در مسیر آسانی قرار میدهیم! (7)
اما کسی که بخل ورزد و (از این راه) بینیازی طلبد، (8)
و پاداش نیک (الهی) را انکار کند، (9)
بزودی او را در مسیر دشواری قرار میدهیم; (10)
و در آن هنگام که (در جهنم) سقوط میکند، اموالش به حال او سودی نخواهد داشت! (11)
به یقین هدایت کردن بر ماست، (12)
و آخرت و دنیا از آن ماست، (13)
و من شما را از آتشی که زبانه میکشد بیم میدهم، (14)
کسی جز بدبختترین مردم وارد آن نمیشود; (15)
همان کس که (آیات خدا را) تکذیب کرد و به آن پشت نمود! (16)
و بزودی با تقواترین مردم از آن دور داشته میشود، (17)
همان کس که مال خود را (در راه خدا) میبخشد تا پاک شود. (18)
و هیچ کس را نزد او حق نعمتی نیست تا بخواهد (به این وسیله) او را جزا دهد، (19)
بلکه تنها هدفش جلب رضای پروردگار بزرگ اوست; (20)
و بزودی راضی و خشنود میشود! (21)
SURA 92. Lail, or The Night
1. By the Night as it conceals [the light];
2. By the Day as it appears in glory;
3. By [the mystery of] the creation of male and female;-
4. Verily, [the ends] ye strive for are diverse.
5. So he who gives [in charity] and fears [Allah],
6. And [in all sincerity] testifies to the best,-
7. We will indeed make smooth for him the path to Bliss.
8. But he who is a greedy miser and thinks himself self-sufficient,
9. And gives the lie to the best,-
10. We will indeed make smooth for him the path to Misery;
11. Nor will his wealth profit him when he falls headlong [into the Pit].
12. Verily We take upon Ourselves to guide,
13. And verily unto Us [belong] the End and the Beginning.
14. Therefore do I warn you of a Fire blazing fiercely;
15. None shall reach it but those most unfortunate ones
16. Who give the lie to Truth and turn their backs.
17. But those most devoted to Allah shall be removed far from it,-
18. Those who spend their wealth for increase in self-purification,
19. And have in their minds no favour from anyone for which a reward is expected
in return,
20. But only the desire to seek for the Countenance of their Lord Most High;
21. And soon will they attain [complete] satisfaction.
﴿ سورة الضحى - سورة ٩٣ - تعداد آیات ١١ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالضُّحَى ﴿١﴾
وَاللَّیْلِ إِذَا سَجَى ﴿٢﴾
مَا وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَمَا قَلَى ﴿٣﴾
وَلَلآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الأولَى ﴿٤﴾
وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَى ﴿٥﴾
أَلَمْ یَجِدْکَ یَتِیمًا فَآوَى ﴿٦﴾
وَوَجَدَکَ ضَالا فَهَدَى ﴿٧﴾
وَوَجَدَکَ عَائِلا فَأَغْنَى ﴿٨﴾
فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ ﴿٩﴾
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلا تَنْهَرْ ﴿١٠﴾
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ ﴿١١﴾
سورة الضحی
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
قسم به روز در آن هنگام که آفتاب برآید (و همه جا را فراگیرد)، (1)
و سوگند به شب در آن هنگام که آرام گیرد، (2)
که خداوند هرگز تو را وانگذاشته و مورد خشم قرار نداده است! (3)
و مسلما آخرت برای تو از دنیا بهتر است! (4)
و بزودی پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد کرد که خشنود شوی! (5)
آیا او تو را یتیم نیافت و پناه داد؟! (6)
و تو را گمشده یافت و هدایت کرد، (7)
و تو را فقیر یافت و بینیاز نمود، (8)
حال که چنین است یتیم را تحقیر مکن، (9)
و سؤالکننده را از خود مران، (10)
و نعمتهای پروردگارت را بازگو کن! (11)
SURA 93. Dhuha, or The Glorious Morning Light
1. By the Glorious Morning Light,
2. And by the Night when it is still,-
3. Thy Guardian-Lord hath not forsaken thee, nor is He displeased.
4. And verily the Hereafter will be better for thee than the present.
5. And soon will thy Guardian-Lord give thee [that wherewith] thou shalt be
well-pleased.
6. Did He not find thee an orphan and give thee shelter [and care]?
7. And He found thee wandering, and He gave thee guidance.
8. And He found thee in need, and made thee independent.
9. Therefore, treat not the orphan with harshness,
10. Nor repulse the petitioner [unheard];
11. But the bounty of the Lord - rehearse and proclaim!
﴿ سورة الشرح - سورة 9٤- تعداد آیات ٨ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
أَلَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ ﴿١﴾
وَوَضَعْنَا عَنْکَ وِزْرَکَ ﴿٢﴾
الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ ﴿٣﴾
وَرَفَعْنَا لَکَ ذِکْرَکَ ﴿٤﴾
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿٥﴾
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا ﴿٦﴾
فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿٧﴾
وَإِلَى رَبِّکَ فَارْغَبْ ﴿٨﴾
سورة الشرح
به نام خداوند بخشنده مهربان
آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم، (1)
و بار سنگین تو را از تو برنداشتیم؟! (2)
همان باری که سخت بر پشت تو سنگینی میکرد! (3)
و آوازه تو را بلند ساختیم! (4)
به یقین با (هر) سختی آسانی است! (5)
(آری) مسلما با (هر) سختی آسانی است، (6)
پس هنگامی که از کار مهمی فارغ میشوی به مهم دیگری پرداز، (7)
و به سوی پروردگارت توجه کن! (8)
SURA 94. Inshirah, or The Expansion
1. Have We not expanded thee thy breast?-
2. And removed from thee thy burden
3. The which did gall thy back?-
4. And raised high the esteem [in which] thou [art held]?
5. So, verily, with every difficulty, there is relief:
6. Verily, with every difficulty there is relief.
7. Therefore, when thou art free [from thine immediate task], still labour hard,
8. And to thy Lord turn [all] thy attention.
v
﴿ سورة التین - سورة 95- تعداد آیات ٨ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ ﴿١﴾
وَطُورِ سِینِینَ ﴿٢﴾
وَهَذَا الْبَلَدِ الأمِینِ ﴿٣﴾
لَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ﴿٤﴾
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ ﴿٥﴾
إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ ﴿٦﴾
فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ ﴿٧﴾
أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ ﴿٨﴾
سورة التین
به نام خداوند بخشنده مهربان
قسم به انجیر و زیتون (یا: قسم به سرزمین شام و بیت المقدس)، (1)
و سوگند به «طور سینین»، (2)
و قسم به این شهر امن ( مکه)، (3)
که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم، (4)
سپس او را به پایینترین مرحله بازگرداندیم، (5)
مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند که برای آنها پاداشی تمامنشدنی است! (6)
پس چه چیز سبب میشود که بعد از این همه (دلایل روشن) روز جزا را انکار کنی؟! (7)
آیا خداوند بهترین حکمکنندگان نیست؟! (8)
SURA 95. Tin, or The Fig
1. By the Fig and the Olive,
2. And the Mount of Sinai,
3. And this City of security,-
4. We have indeed created man in the best of moulds,
5. Then do We abase him [to be] the lowest of the low,-
6. Except such as believe and do righteous deeds: For they shall have a reward
unfailing.
7. Then what can, after this, contradict thee, as to the judgment [to come]?
8. Is not Allah the wisest of judges?
﴿ سورة العلق - سورة ٩٦ - تعداد آیات ١٩ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿١﴾
خَلَقَ الإنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿٢﴾
اقْرَأْ وَرَبُّکَ الأکْرَمُ ﴿٣﴾
الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿٤﴾
عَلَّمَ الإنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿٥﴾
کَلا إِنَّ الإنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿٦﴾
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿٧﴾
إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿٨﴾
أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿٩﴾
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿١٠﴾
أَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿١١﴾
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿١٢﴾
أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿١٣﴾
أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿١٤﴾
کَلا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿١٥﴾
نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿١٦﴾
فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿١٧﴾
سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿١٨﴾
کَلا لا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿١٩﴾
سورة العلق
به نام خداوند بخشنده مهربان
بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، (1)
همان کس که انسان را از خون بستهای خلق کرد! (2)
بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، (3)
همان کسی که بوسیله قلم تعلیم نمود، (4)
و به انسان آنچه را نمیدانست یاد داد! (5)
چنین نیست (که شما میپندارید) به یقین انسان طغیان میکند، (6)
از اینکه خود را بینیاز ببیند! (7)
و به یقین بازگشت (همه) به سوی پروردگار تو است! (8)
به من خبر ده آیا کسی که نهی میکند، (9)
بندهای را به هنگامی که نماز میخواند (آیا مستحق عذاب الهی نیست)؟! (10)
به من خبر ده اگر این بنده به راه هدایت باشد، (11)
یا مردم را به تقوا فرمان دهد (آیا نهی کردن او سزاوار است)؟! (12)
به من خبر ده اگر (این طغیانگر) حق را انکار کند و به آن پشت نماید (آیا مستحق مجازات الهی نیست)؟! (13)
آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) میبیند؟! (14)
چنان نیست که او خیال میکند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصیهاش ( موی پیش سرش) را گرفته (و به سوی عذاب میکشانیم)، (15)
همان ناصیه دروغگوی خطاکار را! (16)
سپس هر که را میخواهد صدا بزند (تا یاریش کند)! (17)
ما هم بزودی ماموران دوزخ را صدا میزنیم (تا او را به دوزخ افکنند)! (18)
چنان نیست (که آن طغیانگر میپندارد); هرگز او را اطاعت مکن، و سجده نما و (به خدا) تقرب جوی! (19)
SURA 96. Iqraa, or Read! or Proclaim! or Alaq, or
The Clot of Blood
1. Proclaim! [or read!] in the name of thy Lord and Cherisher, Who created-
2. Created man, out of a [mere] clot of congealed blood:
3. Proclaim! And thy Lord is Most Bountiful,-
4. He Who taught [the use of] the pen,-
5. Taught man that which he knew not.
6. Day, but man doth transgress all bounds,
7. In that he looketh upon himself as self-sufficient.
8. Verily, to thy Lord is the return [of all].
9. Seest thou one who forbids-
10. A votary when he [turns] to pray?
11. Seest thou if he is on [the road of] Guidance?-
12. Or enjoins Righteousness?
13. Seest thou if he denies [Truth] and turns away?
14. Knoweth he not that Allah doth see?
15. Let him beware! If he desist not, We will drag him by the forelock,-
16. A lying, sinful forelock!
17. Then, let him call [for help] to his council [of comrades]:
18. We will call on the angels of punishment [to deal with him]!
19. Day, heed him not: But bow down in adoration, and bring thyself the closer
[to Allah]!
﴿ سورة القدر - سورة 97 - تعداد آیات 5 ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ﴿١﴾
وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿٢﴾
لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿٣﴾
تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ ﴿٤﴾
سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿٥﴾
سورة القدر
به نام خداوند بخشنده مهربان
ما آن ( قرآن) را در شب قدر نازل کردیم! (1)
و تو چه میدانی شب قدر چیست؟! (2)
شب قدر بهتر از هزار ماه است! (3)
فرشتگان و «روح» در آن شب به اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر کاری نازل میشوند. (4)
شبی است سرشار از سلامت (و برکت و رحمت) تا طلوع سپیده! (5)
SURA 97. Qadr, or The Night of Power (or Honor)
1. We have indeed revealed this [Message] in the Night of Power:
2. And what will explain to thee what the night of power is?
3. The Night of Power is better than a thousand months.
4. Therein come down the angels and the Spirit by Allah's permission, on every
errand:
5. Peace! ... This until the rise of morn!
﴿ سورة البینة - سورة 98 - تعداد آیات ٨ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ مُنْفَکِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ ﴿١﴾
رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ یَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً ﴿٢﴾
فِیهَا کُتُبٌ قَیِّمَةٌ ﴿٣﴾
وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیِّنَةُ ﴿٤﴾
وَمَا أُمِرُوا إِلا لِیَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ حُنَفَاءَ وَیُقِیمُوا الصَّلاةَ وَیُؤْتُوا الزَّکَاةَ وَذَلِکَ دِینُ الْقَیِّمَةِ ﴿٥﴾
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ فِی نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا أُولَئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ ﴿٦﴾
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ ﴿٧﴾
جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ ﴿٨﴾
سورة البینة
به نام خداوند بخشنده مهربان
کافران از اهل کتاب و مشرکان (میگفتند:) دست از آیین خود برنمیدارند تا دلیل روشنی برای آنها بیاید، (1)
پیامبری از سوی خدا (بیاید) که صحیفههای پاکی را (بر آنها) بخواند، (2)
و در آن نوشتههای صحیح و پرارزشی باشد! (ولی هنگامی که آمد ایمان نیاوردند، مانند اهل کتاب). (3)
اهل کتاب (نیز در دین خدا) اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه دلیل روشن برای آنان آمد! (4)
و به آنها دستوری داده نشده بود جز اینکه خدا را بپرستند در حالی که دین خود را برای او خالص کنند و از شرک به توحید بازگردند، نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند; و این است آیین مستقیم و پایدار! (5)
کافران از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخند، جاودانه در آن میمانند; آنها بدترین مخلوقاتند! (6)
(اما) کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بهترین مخلوقات (خدا)یند! (7)
پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهای بهشت جاویدان است که نهرها از زیر درختانش جاری است; همیشه در آن میمانند! (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از خدا خشنودند; و این (مقام والا) برای کسی است که از پروردگارش بترسد! (8)
SURA 98. Baiyina, or The Clear Evidence
1. Those who reject [Truth], among the People of the Book and among the
Polytheists, were not going to depart [from their ways] until there should come
to them Clear Evidence,-
2. An messenger from Allah, rehearsing scriptures kept pure and holy:
3. Wherein are laws [or decrees] right and straight.
4. Nor did the People of the Book make schisms, until after there came to them
Clear Evidence.
5. And they have been commanded no more than this: To worship Allah, offering
Him sincere devotion, being true [in faith]; to establish regular prayer; and to
practise regular charity; and that is the Religion Right and Straight.
6. Those who reject [Truth], among the People of the Book and among the
Polytheists, will be in Hell-Fire, to dwell therein [for aye]. They are the
worst of creatures.
7. Those who have faith and do righteous deeds,- they are the best of creatures.
8. Their reward is with Allah: Gardens of Eternity, beneath which rivers flow;
they will dwell therein for ever; Allah well pleased with them, and they with
Him: all this for such as fear their Lord and Cherisher.
﴿ سورة الزلزلة - سورة 99 - تعداد آیات ٨ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِذَا زُلْزِلَتِ الأرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿١﴾
وَأَخْرَجَتِ الأرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿٢﴾
وَقَالَ الإنْسَانُ مَا لَهَا ﴿٣﴾
یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿٤﴾
بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحَى لَهَا ﴿٥﴾
یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِیُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿٦﴾
فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ﴿٧﴾
وَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ ﴿٨﴾
سورة الزلزلة
به نام خداوند بخشنده مهربان
هنگامی که زمین شدیدا به لرزه درآید، (1)
و زمین بارهای سنگینش را خارج سازد! (2)
و انسان میگوید: «زمین را چه میشود (که این گونه میلرزد)؟!» (3)
در آن روز زمین تمام خبرهایش را بازگو میکند; (4)
چرا که پروردگارت به او وحی کرده است! (5)
در آن روز مردم بصورت گروههای پراکنده (از قبرها) خارج میشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود! (6)
پس هر کس هموزن ذرهای کار خیر انجام دهد آن را میبیند! (7)
و هر کس هموزن ذرهای کار بد کرده آن را میبیند! (8)
SURA 99. Zilzal, or The Convulsion
1. When the earth is shaken to her [utmost] convulsion,
2. And the earth throws up her burdens [from within],
3. And man cries [distressed]: 'What is the matter with her?'-
4. On that Day will she declare her tidings:
5. For that thy Lord will have given her inspiration.
6. On that Day will men proceed in companies sorted out, to be shown the deeds
that they [had done].
7. Then shall anyone who has done an atom's weight of good, see it!
8. And anyone who has done an atom's weight of evil, shall see it.
﴿ سورة القارعة - سورة ١٠١ - تعداد آیات ١١ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
الْقَارِعَةُ ﴿١﴾
مَا الْقَارِعَةُ ﴿٢﴾
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿٣﴾
یَوْمَ یَکُونُ النَّاسُ کَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿٤﴾
وَتَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿٥﴾
فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ ﴿٦﴾
فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیَةٍ ﴿٧﴾
وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ ﴿٨﴾
فَأُمُّهُ هَاوِیَةٌ ﴿٩﴾
وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ ﴿١٠﴾
نَارٌ حَامِیَةٌ ﴿١١﴾
سورة القارعة
به نام خداوند بخشنده مهربان
آن حادثه کوبنده، (1)
و چه حادثه کوبندهای! (2)
و تو چه میدانی که حادثه کوبنده چیست؟! (آن حادثه همان روز قیامت است!) (3)
روزی که مردم مانند پروانههای پراکنده خواهند بود، (4)
و کوهها مانند پشم رنگین حلاجیشده میگردد! (5)
اما کسی که (در آن روز) ترازوهای اعمالش سنگین است، (6)
در یک زندگی خشنودکننده خواهد بود! (7)
و اما کسی که ترازوهایش سبک است، (8)
پناهگاهش «هاویه» ( دوزخ) است! (9)
و تو چه میدانی «هاویه» چیست؟! (10)
آتشی است سوزان! (11)
SURA 101. Al Qaria, or The Day of Noise and Clamor
1. The [Day] of Noise and Clamour:
2. What is the [Day] of Noise and Clamour?
3. And what will explain to thee what the [Day] of Noise and Clamour is?
4. [It is] a Day whereon men will be like moths scattered about,
5. And the mountains will be like carded wool.
6. Then, he whose balance [of good deeds] will be [found] heavy,
7. Will be in a life of good pleasure and satisfaction.
8. But he whose balance [of good deeds] will be [found] light,-
9. Will have his home in a [bottomless] Pit.
10. And what will explain to thee what this is?
11. [It is] a Fire Blazing fiercely!
v
﴿ سورة التکاثر - سورة 102 - تعداد آیات ٨ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
أَلْهَاکُمُ التَّکَاثُرُ ﴿١﴾
حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿٢﴾
کَلا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣﴾
ثُمَّ کَلا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾
کَلا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ ﴿٥﴾
لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ ﴿٦﴾
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ ﴿٧﴾
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ ﴿٨﴾
سورة التکاثر
به نام خداوند بخشنده مهربان
افزون طلبی (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل نموده) است. (1)
تا آنجا که به دیدار قبرها رفتید (و قبور مردگان خود را برشمردید و به آن افتخار کردید)! (2)
چنین نیست که میپندارید، (آری) بزودی خواهید دانست! (3)
باز چنان نیست که شما میپندارید; بزودی خواهید دانست! (4)
چنان نیست که شما خیال میکنید; اگر شما علم الیقین (به آخرت) داشتید (افزون طلبی شما را از خدا غافل نمیکرد)! (5)
قطعا شما جهنم را خواهید دید! (6)
سپس (با ورود در آن) آن را به عین الیقین خواهید دید. (7)
سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهایی که داشتهاید بازپرسی خواهید شد! (8)
SURA 102. Takathur, or Piling Up
1. The mutual rivalry for piling up [the good things of this world] diverts you
[from the more serious things],
2. Until ye visit the graves.
3. But nay, ye soon shall know [the reality].
4. Again, ye soon shall know!
5. Nay, were ye to know with certainty of mind, [ye would beware!]
6. Ye shall certainly see Hell-Fire!
7. Again, ye shall see it with certainty of sight!
8. Then, shall ye be questioned that Day about the joy [ye indulged in!].
﴿ سورة الهمزة - سورة 104 - تعداد آیات ٩ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ ﴿١﴾
الَّذِی جَمَعَ مَالا وَعَدَّدَهُ ﴿٢﴾
یَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ ﴿٣﴾
کَلا لَیُنْبَذَنَّ فِی الْحُطَمَةِ ﴿٤﴾
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الْحُطَمَةُ ﴿٥﴾
نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ ﴿٦﴾
الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الأفْئِدَةِ ﴿٧﴾
إِنَّهَا عَلَیْهِمْ مُؤْصَدَةٌ﴿٨﴾
فِی عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ﴿٩﴾
سورة الهمزة
به نام خداوند بخشنده مهربان
وای بر هر عیبجوی مسخرهکنندهای! (1)
همان کس که مال فراوانی جمعآوری و شماره کرده (بیآنکه مشروع و نامشروع آن را حساب کند)! (2)
او گمان میکند که اموالش او را جاودانه میسازد! (3)
چنین نیست که میپندارد; بزودی در «حطمه» ( آتشی خردکننده) پرتاب میشود! (4)
و تو چه میدانی «حطمه» چیست؟! (5)
آتش برافروخته الهی است، (6)
آتشی که از دلها سرمیزند! (7)
این آتش بر آنها فروبسته شده، (8)
در ستونهای کشیده و طولانی! (9)
SURA 104. Humaza, or the Scandal Monger
1. Woe to every [kind of] scandal-monger and-backbiter,
2. Who pileth up wealth and layeth it by,
3. Thinking that his wealth would make him last for ever!
4. By no means! He will be sure to be thrown into That which Breaks to Pieces,
5. And what will explain to thee That which Breaks to Pieces?
6. [It is] the Fire of [the Wrath of] Allah kindled [to a blaze],
7. The which doth mount [Right] to the Hearts:
8. It shall be made into a vault over them,
9. In columns outstretched.
﴿ سورة الفیل - سورة 105 - تعداد آیات ٥ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ ﴿١﴾
أَلَمْ یَجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَضْلِیلٍ ﴿٢﴾
وَأَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْرًا أَبَابِیلَ ﴿٣﴾
تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ﴿٤﴾
فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ ﴿٥﴾
سورة الفیل
به نام خداوند بخشنده مهربان
آیا ندیدی پروردگارت با فیل سواران ( لشکر ابرهه که برای نابودی کعبه آمده بودند) چه کرد؟! (1)
آیا نقشه آنها را در ضلالت و تباهی قرار نداد؟! (2)
و بر سر آنها پرندگانی را گروه گروه فرستاد، (3)
که با سنگهای کوچکی آنان را هدف قرارمیدادند; (4)
سرانجام آنها را همچون کاه خوردهشده (و متلاشی) قرار داد! (5)
SURA 105. Fil, or The Elephant
1. Seest thou not how thy Lord dealt with the Companions of the Elephant?
2. Did He not make their treacherous plan go astray?
3. And He sent against them Flights of Birds,
4. Striking them with stones of baked clay.
5. Then did He make them like an empty field of stalks and straw, [of which the
corn] has been eaten up.
v
﴿ سورة قریش - سورة 106 - تعداد آیات ٤ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
لإیلافِ قُرَیْشٍ ﴿١﴾
إِیلافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّیْفِ ﴿٢﴾
فَلْیَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَیْتِ ﴿٣﴾
الَّذِی أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ ﴿٤﴾
سورة قریش
به نام خداوند بخشنده مهربان
(کیفر لشکر فیلسواران) بخاطر این بود که قریش (به این سرزمین مقدس) الفت گیرند (و زمینه ظهور پیامبر فراهم شود)! (1)
الفت آنها در سفرهای زمستانه و تابستانه (و بخاطر این الفت به آن بازگردند)! (2)
پس (بشکرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت کنند، (3)
همان کس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت. (4)
SURA 106. Quraish or The Quraish, (Custodians of
the Kaba)
1. For the covenants [of security and safeguard enjoyed] by the Quraish,
2. Their covenants [covering] journeys by winter and summer,-
3. Let them adore the Lord of this House,
4. Who provides them with food against hunger, and with security against fear
[of danger].
v
﴿ سورة الکوثر - سورة 108 - تعداد آیات ٣ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿١﴾
فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿٢﴾
إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الأبْتَرُ ﴿٣﴾
سورة الکوثر
به نام خداوند بخشنده مهربان
ما به تو کوثر ( خیر و برکت فراوان) عطا کردیم! (1)
پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن! (2)
(و بدان) دشمن تو قطعا بریدهنسل و بیعقب است! (3)
SURA 108. Kauthar, or Abundance
1. To thee have We granted the Fount [of Abundance].
2. Therefore to thy Lord turn in Prayer and Sacrifice.
3. For he who hateth thee, he will be cut off [from Future Hope].
﴿ سورة المسد - سورة ١١١ - تعداد آیات ٥ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ ﴿١﴾
مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ ﴿٢﴾
سَیَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ ﴿٣﴾
وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ ﴿٤﴾
فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ ﴿٥﴾
سورة المسد
به نام خداوند بخشنده مهربان
بریده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ بر او باد)! (1)
هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورد به حالش سودی نبخشید! (2)
و بزودی وارد آتشی شعلهور و پرلهیب میشود; (3)
SURA 111. Lahab, or (the Father of) Flame
1. Perish the hands of the Father of Flame! Perish he!
2. No profit to him from all his wealth, and all his gains!
3. Burnt soon will he be in a Fire of Blazing Flame!
4. His wife shall carry the [crackling] wood - As fuel!-
5. A twisted rope of palm-leaf fibre round her [own] neck!
v