بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿محمد، 0﴾
الَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (1)
کسانى که کفر ورزیدند و [ مردم را ] از راه خدا بازداشتند ، [ خدا ] اعمال آنان را تباه خواهد کرد .
﴿محمد، 1﴾
وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ آمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بَالَهُمْ (2)
و آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند و به آنچه بر محمّد ص نازل آمده گرویدهاند [ که ] آن خود حقّ [ و ] از جانب پروردگارشان است [ خدا نیز ] بدیهایشان را زدود و حال [ و روز ] شان را بهبود بخشید .
﴿محمد، 2﴾
ذٰلِکَ بِأَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَ أَنَّ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ کَذٰلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ (3)
این بدان سبب است که آنان که کفر ورزیدند ، از باطل پیروى کردند ، و کسانى که ایمان آوردند از همان حقّ که از جانب پروردگارشان است پیروى کردند . این گونه خدا براى [ بیدارى ] مردم مثالهایشان را مىزند .
﴿محمد، 3﴾
فَإِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنّاً بَعْدُ وَ إِمَّا فِدَاءً حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذٰلِکَ وَ لَوْ یَشَاءُ اللَّهُ لاَنْتَصَرَ مِنْهُمْ وَ لٰکِنْ لِیَبْلُوَ بَعْضَکُمْ بِبَعْضٍ وَ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَنْ یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ (4)
پس چون با کسانى که کفر ورزیدهاند برخورد کنید ، گردنها [ یشان ] را بزنید . تا چون آنان را [ در کشتار ] از پاى درآوردید ، پس [ اسیران را ] استوار در بند کشید ; سپس یا [ بر آنان ] منّت نهید [ و آزادشان کنید ] و یا فدیه [ و عوض از ایشان بگیرید ] ، تا در جنگ ، اسلحه بر زمین گذاشته شود . این است [ دستور خدا ] ; و اگر خدا مىخواست ، از ایشان انتقام مىکشید ، ولى [ فرمان پیکار داد ] تا برخى از شما را به وسیله برخى [ دیگر ] بیازماید ، و کسانى که در راه خدا کشته شدهاند ، هرگز کارهایشان را ضایع نمىکند .
﴿محمد، 4﴾
سَیَهْدِیهِمْ وَ یُصْلِحُ بَالَهُمْ (5)
به زودى آنان را راه مىنماید و حالشان را نیکو مىگرداند .
﴿محمد، 5﴾
وَ یُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ (6)
و در بهشتى که براى آنان وصف کرده ، آنان را درمىآورد .
﴿محمد، 6﴾
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ (7)
اى کسانى که ایمان آوردهاید ، اگر خدا را یارى کنید یاریتان مىکند و گامهایتان را استوار مىدارد .
﴿محمد، 7﴾
وَ الَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (8)
و کسانى که کفر ورزیدند ، نگونسارى بر آنان باد ; و [ خدا ] اعمالشان را بر باد داد .
﴿محمد، 8﴾
ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (9)
این بدان سبب است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است خوش نداشتند ، و [ خدا نیز ] کارهایشان را باطل کرد .
﴿محمد، 9﴾
أَ فَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ لِلْکَافِرِینَ أَمْثَالُهَا (10)
مگر در زمین نگشتهاند ، تا ببینند فرجام کسانى که پیش از آنها بودند به کجا انجامیده است ؟ خدا زیر و زبرشان کرد و کافران را نظایر [ همین کیفرها در پیش ] است .
﴿محمد، 10﴾
ذٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْکَافِرِینَ لاَ مَوْلَى لَهُمْ (11)
چرا که خدا سرپرست کسانى است که ایمان آوردهاند ، ولى کافران را سرپرست [ و یارى ] نیست .
﴿محمد، 11﴾