سوره الواقعه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿الواقعة، 0﴾

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (1)

آن واقعه چون وقوع یابد ،

﴿الواقعة، 1﴾

لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ (2)

[ که ] در وقوعِ آن دروغى نیست :

﴿الواقعة، 2﴾

خَافِضَةٌ رَافِعَةٌ (3)

پست‏کننده [ و ] بالابرنده است .

﴿الواقعة، 3﴾

إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجّاً (4)

چون زمین با تکان [ سختى ] لرزانده شود ،

﴿الواقعة، 4﴾

وَ بُسَّتِ الْجِبَالُ بَسّاً (5)

و کوه‏ها [ جمله ] ریزه ریزه شوند ،

﴿الواقعة، 5﴾

فَکَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثّاً (6)

و غبارى پراکنده گردند ،

﴿الواقعة، 6﴾

وَ کُنْتُمْ أَزْوَاجاً ثَلاَثَةً (7)

و شما سه دسته شوید :

﴿الواقعة، 7﴾

فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ (8)

یاران دست راست ; کدامند یاران دست راست ؟

﴿الواقعة، 8﴾

وَ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (9)

و یاران چپ ; کدامند یاران چپ ؟

﴿الواقعة، 9﴾

وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ‌ (10)

و سبقت‏گیرندگان مقدّمند ;

﴿الواقعة، 10﴾

أُولٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ‌ (11)

آنانند همان مقرّبانِ [ خدا ] ،

﴿الواقعة، 11﴾

فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ‌ (12)

در باغستانهاى پر نعمت .

﴿الواقعة، 12﴾

ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ‌ (13)

گروهى از پیشینیان ،

﴿الواقعة، 13﴾

وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ‌ (14)

و اندکى از متأخّران .

﴿الواقعة، 14﴾

عَلَى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ (15)

بر تختهایى جواهرنشان ،

﴿الواقعة، 15﴾

مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ‌ (16)

که روبروى هم بر آنها تکیه داده‏اند .

﴿الواقعة، 16﴾