الجزء ١٨
﴿ سورة المؤمنون - سورة ٢٣ - تعداد آیات ١١٨ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١﴾ الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿٢﴾ وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ ﴿٣﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لِلزَّکَاةِ فَاعِلُونَ ﴿٤﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿٥﴾ إِلا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ ﴿٦﴾ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِکَ فَأُولَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٧﴾ وَالَّذِینَ هُمْ لأمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿٨﴾ وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ ﴿٩﴾ أُولَئِکَ هُمُ الْوَارِثُونَ ﴿١٠﴾ الَّذِینَ یَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿١١﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِینٍ ﴿١٢﴾ ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَکِینٍ ﴿١٣﴾ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ ﴿١٤﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ بَعْدَ ذَلِکَ لَمَیِّتُونَ ﴿١٥﴾ ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تُبْعَثُونَ ﴿١٦﴾ وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا کُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِینَ ﴿١٧﴾ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْکَنَّاهُ فِی الأرْضِ وَإِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ ﴿١٨﴾ فَأَنْشَأْنَا لَکُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِیلٍ وَأَعْنَابٍ لَکُمْ فِیهَا فَوَاکِهُ کَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ ﴿١٩﴾ وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَیْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلآکِلِینَ ﴿٢٠﴾ وَإِنَّ لَکُمْ فِی الأنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِیکُمْ مِمَّا فِی بُطُونِهَا وَلَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ کَثِیرَةٌ وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ ﴿٢١﴾ وَعَلَیْهَا وَعَلَى الْفُلْکِ تُحْمَلُونَ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ فَقَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلا تَتَّقُونَ ﴿٢٣﴾ فَقَالَ الْمَلأ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَذَا إِلا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُرِیدُ أَنْ یَتَفَضَّلَ عَلَیْکُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لأنْزَلَ مَلائِکَةً مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی آبَائِنَا الأوَّلِینَ ﴿٢٤﴾ إِنْ هُوَ إِلا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِینٍ ﴿٢٥﴾ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِی بِمَا کَذَّبُونِ ﴿٢٦﴾ فَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُکْ فِیهَا مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَکَ إِلا مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ ﴿٢٧﴾ فَإِذَا اسْتَوَیْتَ أَنْتَ وَمَنْ مَعَکَ عَلَى الْفُلْکِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٢٨﴾ وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلا مُبَارَکًا وَأَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ ﴿٢٩﴾ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ وَإِنْ کُنَّا لَمُبْتَلِینَ ﴿٣٠﴾ ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِینَ ﴿٣١﴾ فَأَرْسَلْنَا فِیهِمْ رَسُولا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلا تَتَّقُونَ ﴿٣٢﴾ وَقَالَ الْمَلأ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِلِقَاءِ الآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا مَا هَذَا إِلا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یَأْکُلُ مِمَّا تَأْکُلُونَ مِنْهُ وَیَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ﴿٣٣﴾ وَلَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَکُمْ إِنَّکُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ ﴿٣٤﴾ أَیَعِدُکُمْ أَنَّکُمْ إِذَا مِتُّمْ وَکُنْتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّکُمْ مُخْرَجُونَ ﴿٣٥﴾ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ ﴿٣٦﴾ إِنْ هِیَ إِلا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوتُ وَنَحْیَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ ﴿٣٧﴾ إِنْ هُوَ إِلا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ کَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِینَ ﴿٣٨﴾ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِی بِمَا کَذَّبُونِ ﴿٣٩﴾ قَالَ عَمَّا قَلِیلٍ لَیُصْبِحُنَّ نَادِمِینَ ﴿٤٠﴾ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّیْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً فَبُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٤١﴾ ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِینَ ﴿٤٢﴾ مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ ﴿٤٣﴾ ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا کُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا کَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ ﴿٤٤﴾ ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿٤٥﴾ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَکْبَرُوا وَکَانُوا قَوْمًا عَالِینَ ﴿٤٦﴾ فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ ﴿٤٧﴾ فَکَذَّبُوهُمَا فَکَانُوا مِنَ الْمُهْلَکِینَ ﴿٤٨﴾ وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ ﴿٤٩﴾ وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ آیَةً وَآوَیْنَاهُمَا إِلَى رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِینٍ ﴿٥٠﴾ یَا أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّی بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ ﴿٥١﴾ وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّکُمْ فَاتَّقُونِ ﴿٥٢﴾ فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ زُبُرًا کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ ﴿٥٣﴾ فَذَرْهُمْ فِی غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِینٍ ﴿٥٤﴾ أَیَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِینَ ﴿٥٥﴾ نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرَاتِ بَل لا یَشْعُرُونَ ﴿٥٦﴾ إِنَّ الَّذِینَ هُمْ مِنْ خَشْیَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿٥٧﴾ وَالَّذِینَ هُمْ بِآیَاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ ﴿٥٨﴾ وَالَّذِینَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لا یُشْرِکُونَ ﴿٥٩﴾ وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ ﴿٦٠﴾ أُولَئِکَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ ﴿٦١﴾ وَلا نُکَلِّفُ نَفْسًا إِلا وُسْعَهَا وَلَدَیْنَا کِتَابٌ یَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لا یُظْلَمُونَ ﴿٦٢﴾ بَلْ قُلُوبُهُمْ فِی غَمْرَةٍ مِنْ هَذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِنْ دُونِ ذَلِکَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ ﴿٦٣﴾ حَتَّى إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِیهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ یَجْأَرُونَ ﴿٦٤﴾ لا تَجْأَرُوا الْیَوْمَ إِنَّکُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ ﴿٦٥﴾ قَدْ کَانَتْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْکُمْ فَکُنْتُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ تَنْکِصُونَ ﴿٦٦﴾ مُسْتَکْبِرِینَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ ﴿٦٧﴾ أَفَلَمْ یَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ یَأْتِ آبَاءَهُمُ الأوَّلِینَ ﴿٦٨﴾ أَمْ لَمْ یَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ ﴿٦٩﴾ أَمْ یَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَکْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ کَارِهُونَ ﴿٧٠﴾ وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأرْضُ وَمَنْ فِیهِنَّ بَلْ أَتَیْنَاهُمْ بِذِکْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِکْرِهِمْ مُعْرِضُونَ ﴿٧١﴾ أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ ﴿٧٢﴾ وَإِنَّکَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ ﴿٧٣﴾ وَإِنَّ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاکِبُونَ ﴿٧٤﴾ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَکَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾ وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَکَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا یَتَضَرَّعُونَ ﴿٧٦﴾ حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِیدٍ إِذَا هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٧﴾ وَهُوَ الَّذِی أَنْشَأَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالأبْصَارَ وَالأفْئِدَةَ قَلِیلا مَا تَشْکُرُونَ ﴿٧٨﴾ وَهُوَ الَّذِی ذَرَأَکُمْ فِی الأرْضِ وَإِلَیْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٩﴾ وَهُوَ الَّذِی یُحْیِی وَیُمِیتُ وَلَهُ اخْتِلافُ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ أَفَلا تَعْقِلُونَ ﴿٨٠﴾ بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الأوَّلُونَ ﴿٨١﴾ قَالُوا أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٨٢﴾ لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَذَا إِلا أَسَاطِیرُ الأوَّلِینَ ﴿٨٣﴾ قُلْ لِمَنِ الأرْضُ وَمَنْ فِیهَا إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٤﴾ سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلا تَذَکَّرُونَ ﴿٨٥﴾ قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ ﴿٨٦﴾ سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلا تَتَّقُونَ ﴿٨٧﴾ قُلْ مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ یُجِیرُ وَلا یُجَارُ عَلَیْهِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٨﴾ سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ ﴿٨٩﴾ بَلْ أَتَیْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ ﴿٩٠﴾ مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ وَمَا کَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذًا لَذَهَبَ کُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ ﴿٩١﴾ عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿٩٢﴾ قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِیَنِّی مَا یُوعَدُونَ ﴿٩٣﴾ رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِی فِی الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿٩٤﴾ وَإِنَّا عَلَى أَنْ نُرِیَکَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ﴿٩٥﴾ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَصِفُونَ ﴿٩٦﴾ وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ ﴿٩٧﴾ وَأَعُوذُ بِکَ رَبِّ أَنْ یَحْضُرُونِ ﴿٩٨﴾ حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ ﴿٩٩﴾ لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کَلا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ ﴿١٠٠﴾ فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلا أَنْسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَلا یَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِی جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِیهَا کَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ أَلَمْ تَکُنْ آیَاتِی تُتْلَى عَلَیْکُمْ فَکُنْتُمْ بِهَا تُکَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَیْنَا شِقْوَتُنَا وَکُنَّا قَوْمًا ضَالِّینَ ﴿١٠٦﴾ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ قَالَ اخْسَئُوا فِیهَا وَلا تُکَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ إِنَّهُ کَانَ فَرِیقٌ مِنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ ﴿١٠٩﴾ فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیًّا حَتَّى أَنْسَوْکُمْ ذِکْرِی وَکُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَکُونَ ﴿١١٠﴾ إِنِّی جَزَیْتُهُمُ الْیَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ قَالَ کَمْ لَبِثْتُمْ فِی الأرْضِ عَدَدَ سِنِینَ ﴿١١٢﴾ قَالُوا لَبِثْنَا یَوْمًا أَوْ بَعْضَ یَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّینَ ﴿١١٣﴾ قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلا قَلِیلا لَوْ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاکُمْ عَبَثًا وَأَنَّکُمْ إِلَیْنَا لا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لا إِلَهَ إِلا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَرِیمِ ﴿١١٦﴾ وَمَنْ یَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الْکَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ ﴿١١٨﴾
سورة المؤمنون
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
مؤمنان رستگار شدند; (1)
آنها که در نمازشان خشوع دارند; (2)
و آنها که از لغو و بیهودگی رویگردانند; (3)
و آنها که زکات را انجام میدهند; (4)
و آنها که دامان خود را (از آلودهشدن به بیعفتی) حفظ میکنند; (5)
تنها آمیزش جنسی با همسران و کنیزانشان دارند، که در بهرهگیری از آنان ملامت نمیشوند; (6)
و کسانی که غیر از این طریق را طلب کنند، تجاوزگرند! (7)
و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت میکنند; (8)
و آنها که بر نمازهایشان مواظبت مینمایند; (9)
(آری،) آنها وارثانند! (10)
(وارثانی) که بهشت برین را ارث میبرند، و جاودانه در آن خواهند ماند! (11)
و ما انسان را از عصارهای از گل آفریدیم; (12)
سپس او را نطفهای در قرارگاه مطمئن ( رحم) قرار دادیم; (13)
سپس نطفه را بصورت علقه ( خون بسته)، و علقه را بصورت مضغه ( چیزی شبیه گوشت جویده شده)، و مضغه را بصورت استخوانهایی درآوردیم; و بر استخوانها گوشت پوشاندیم; سپس آن را آفرینش تازهای دادیم; پس بزرگ است خدایی که بهترین آفرینندگان است! (14)
سپس شما بعد از آن میمیرید; (15)
سپس در روز قیامت برانگیخته میشوید! (16)
ما بر بالای سر شما هفت راه ( طبقات هفتگانه آسمان) قرار دادیم; و ما (هرگز) از خلق (خود) غافل نبودهایم! (17)
و از آسمان، آبی به اندازه معین نازل کردیم; و آن را در زمین (در جایگاه مخصوصی) ساکن نمودیم; و ما بر از بین بردن آن کاملا قادریم! (18)
سپس بوسیله آن باغهایی از درختان نخل و انگور برای شما ایجاد کردیم; باغهایی که در آن میوههای بسیار است; و از آن میخورید! (19)
و (نیز) درختی را که از طور سینا میروید ( درخت زیتون)، و از آن روغن و «نان خورش» برای خورندگان فراهم میگردد (آفریدیم)! (20)
و برای شما در چهارپایان عبرتی است; از آنچه در درون آنهاست ( از شیر) شما را سیراب میکنیم; و برای شما در آنها منافع بسیاری است; و از گوشت آنها میخورید; (21)
و بر آنها و بر کشتیها سوار میشوید! (22)
و ما نوح را بسوی قومش فرستادیم; او به آنها گفت: «ای قوم من! خداوند یکتا را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست! آیا (از پرستش بتها) پرهیز نمیکنید؟! (23)
جمعیت اشرافی (و مغرور) از قوم نوح که کافر بودند گفتند: «این مرد جز بشری همچون شما نیست، که میخواهد بر شما برتری جوید! اگر خدا میخواست (پیامبری بفرستد) فرشتگانی نازل میکرد; ما چنین چیزی را هرگز در نیاکان خود نشنیدهایم! (24)
او فقط مردی است که به نوعی جنون مبتلاست! پس مدتی درباره او صبر کنید (تا مرگش فرا رسد، یا از این بیماری رهایی یابد!)» (25)
(نوح) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تکذیبهای آنان یاری کن!» (26)
ما به نوح وحی کردیم که: «کشتی را در حضور ما، و مطابق وحی ما بساز. و هنگامی که فرمان ما (برای غرق آنان) فرا رسد، و آب از تنور بجوشد (که نشانه فرا رسیدن طوفان است)، از هر یک از انواع حیوانات یک جفت در کشتی سوار کن; و همچنین خانوادهات را، مگر آنانی که قبلا وعده هلاکشان داده شده ( همسر و فرزند کافرت); و دیگر درباره ستمگران با من سخن مگو، که آنان همگی هلاک خواهند شد. (27)
و هنگامی که تو و همه کسانی که با تو هستند بر کشتی سوار شدید، بگو: «ستایش برای خدایی است که ما را از قوم ستمگر نجات بخشید!» (28)
و بگو: «پروردگارا! ما را در منزلگاهی پربرکت فرود آر، و تو بهترین فرودآورندگانی!» (29)
(آری،) در این ماجرا (برای صاحبان عقل و اندیشه) آیات و نشانههایی است; و ما مسلما همگان را آزمایش میکنیم! (30)
سپس جمعیت دیگری را بعد از آنها به وجود آوردیم. (31)
و در میان آنان رسولی از خودشان فرستادیم که: «خدا را بپرستید; جز او معبودی برای شما نیست; آیا (با این همه، از شرک و بت پرستی) پرهیز نمیکنید؟!» (32)
ولی اشرافیان (خودخواه) از قوم او که کافر بودند، و دیدار آخرت را تکذیب میکردند، و در زندگی دنیا به آنان ناز و نعمت داده بودیم، گفتند: «این بشری است مثل شما; از آنچه میخورید میخورد; و از آنچه مینوشید مینوشد! (پس چگونه میتواند پیامبر باشد؟!) (33)
و اگر از بشری همانند خودتان اطاعت کنید، مسلما زیانکارید. (34)
آیا او به شما وعده میدهد هنگامی که مردید و خاک و استخوانهایی (پوسیده) شدید، بار دیگر (از قبرها) بیرون آورده میشوید؟! (35)
هیهات، هیهات از این وعدههایی که به شما داده میشود! (36)
مسلما غیر از این زندگی دنیای ما، چیزی در کار نیست; پیوسته گروهی از ما میمیریم، و نسل دیگری جای ما را میگیرد; و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد! (37)
او فقط مردی دروغگوست که بر خداافترا بسته; و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد!» (38)
(پیامبرشان) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تکذیبهای آنان یاری کن!» (39)
خداوند) فرمود: «بزودی از کار خود پشیمان خواهند شد! (اما زمانی که دیگر سودی به حالشان ندارد.)» (40)
سرانجام صیحه آسمانی آنها را بحق فرو گرفت; و ما آنها را همچون خاشاکی بر سیلاب قرار دادیم; دور باد قوم ستمگر (از رحمت خدا)! (41)
سپس اقوام دیگری را پس از آنها پدید آوردیم. (42)
هیچ ابمتی بر اجل و سر رسید حتمی خود پیشی نمیگیرد، و از آن تاخیر نیز نمیکند. (43)
سپس رسولان خود را یکی پس از دیگری فرستادیم; هر زمان رسولی برای (هدایت) قومی میآمد، او را تکذیب میکردند; ولی ما این امتهای سرکش را یکی پس از دیگری هلاک نمودیم، و آنها را احادیثی قرار دادیم (چنان محو شدند که تنها نام و گفتگویی از آنان باقی ماند.) دور باد (از رحمت خدا) قومی که ایمان نمیآورند! (44)
سپس موسی و برادرش هارون را با آیات خود و دلیلی روشن فرستادیم... (45)
بسوی فرعون و اطرافیان اشرافی او; اما آنها تکبر کردند، و آنها مردمی برتریجوی بودند. (46)
آنها گفتند: «آیا ما به دو انسان همانند خودمان ایمان بیاوریم، در حالی که قوم آنها بردگان ما هستند؟!» (47)
(آری،) آنها این دو را تکذیب کردند; و سرانجام همگی هلاک شدند. (48)
و ما به موسی کتاب (آسمانی) دادیم; شاید آنان ( بنی اسرائیل) هدایت شوند. (49)
و ما فرزند مریم ( عیسی) و مادرش را آیت و نشانهای قرار دادیم; و آنها را در سرزمین مرتفعی که دارای امنیت و آب جاری بود جای دادیم. (50)
ای پیامبران! از غذاهای پاکیزه بخورید، و عمل صالح انجام دهید، که من به آنچه انجام میدهید آگاهم. (51)
و این امت شما امت واحدی است; و من پروردگار شما هستم; پس، از مخالفت فرمان من بپرهیزید! (52)
اما آنها کارهای خود را در میان خویش به پراکندگی کشاندند، و هر گروهی به راهی رفتند; (و عجب اینکه) هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحالند! (53)
آنها را در جهل و غفلتشان بگذار تا زمانی (که مرگشان فرا رسد یا گرفتار عذاب الهی شوند). (54)
آنها گمان میکنند اموال و فرزندانی که بعنوان کمک به آنان میدهیم... (55)
برای این است که درهای خیرات را با شتاب به روی آنها بگشاییم!! (چنین نیست) بلکه آنها نمیفهمند (که این وسیله امتحانشان است). (56)
مسلما کسانی که از خوف پروردگارشان بیمناکند، (57)
و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان میآورند، (58)
و آنها که به پروردگارشان شرک نمیورزند، (59)
و آنها که نهایت کوشش را در انجام طاعات به خرج میدهند و با این حال، دلهایشان هراسناک است از اینکه سرانجام بسوی پروردگارشان بازمیگردند، (60)
(آری) چنین کسانی در خیرات سرعت میکنند و از دیگران پیشی میگیرند (و مشمول عنایات ما هستند). (61)
و ما هیچ کس را جز به اندازه تواناییش تکلیف نمیکنیم; و نزد ما کتابی است که (تمام اعمال بندگان را ثبت کرده و) بحق سخن میگوید; و به آنان هیچ ستمی نمیشود. (62)
ولی دلهای آنها از این نامه اعمال (و روز حساب و آیات قرآن) در بیخبری فرورفته; و اعمال (زشت) دیگری جز این دارند که پیوسته آن را انجام میدهند... (63)
تا زمانی که متنعمان مغرور آنها را در چنگال عذاب گرفتار سازیم; در این هنگام، نالههای دردناک و استغاثهآمیز سرمیدهند! (64)
(اما به آنها گفته میشود:) امروز فریاد نکنید، زیرا از سوی ما یاری نخواهید شد! (65)
(آیا فراموش کردهاید که) در گذشته آیات من پیوسته بر شما خوانده میشد; اما شما اعراض کرده به عقب بازمیگشتید؟! (66)
در حالی که در برابر او (پیامبر) استکبار میکردید، و شبها در جلسات خود به بدگویی میپرداختید؟! (67)
آیا آنها در این گفتار نیندیشیدند، یا اینکه چیزی برای آنان آمده که برای نیاکانشان نیامده است؟! (68)
یا اینکه پیامبرشان را نشناختند (و از سوابق او آگاه نیستند)، از این رو او را انکار میکنند؟! (69)
یا میگویند او دیوانه است؟! ولی او حق را برای آنان آورده; اما بیشترشان از حق کراهت دارند (و گریزانند). (70)
و اگر حق از هوسهای آنها پیروی کند، آسمانها و زمین و همه کسانی که در آنها هستند تباه میشوند! ولی ما قرآنی به آنها دادیم که مایه یادآوری (و عزت و شرف) برای آنهاست، اما آنان از (آنچه مایه) یادآوریشان (است) رویگردانند! (71)
یا اینکه تو از آنها مزد و هزینهای (در برابر دعوتت) میخواهی؟ با اینکه مزد پروردگارت بهتر، و او بهترین روزی دهندگان است! (72)
بطور قطع و یقین، تو آنان را به راه راست دعوت میکنی. (73)
اما کسانی که به آخرت ایمان ندارند از این راه منحرفند! (74)
و اگر به آنان رحم کنید و گرفتاریها و مشکلاتشان را برطرف سازیم، (نه تنها بیدار نمیشوند، بلکه) در طغیانشان لجاجت میورزند و (در این وادی) سرگردان میمانند! (75)
ما آنها را به عذاب و بلا گرفتار ساختیم (تا بیدار شوند)، اما آنان نه در برابر پروردگارشان تواضع کردند، و نه به درگاهش تضرع میکنند! (76)
(این وضع همچنان ادامه مییابد) تا زمانی که دری از عذاب شدید به روی آنان بگشاییم، (و چنان گرفتار میشوند که) ناگهان بکلی مایوس گردند. (77)
و او کسی است که برای شما گوش و چشم و قلب (عقل) ایجاد کرد; اما کمتر شکر او را بجا میآورید. (78)
و او کسی است که شما را در زمین آفرید; و به سوی او محشور میشوید! (79)
و او کسی است که زنده میکند و میمیراند; و رفت و آمد شب و روز از آن اوست; آیا اندیشه نمیکنید؟! (80)
(نه،) بلکه آنان نیز مثل آنچه پیشینیان گفته بودند گفتند. (81)
آنها گفتند: «آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوانهایی (پوسیده) شدیم، آیا بار دیگر برانگیخته خواهیم شد؟! (82)
این وعده به ما و پدرانمان از قبل داده شده; این فقط افسانههای پیشینیان است!» (83)
بگو: «زمین و کسانی که در آن هستند از آن کیست، اگر شما میدانید؟!» (84)
بزودی (در پاسخ تو) میگویند: «همه از آن خداست!» بگو: «آیا متذکر نمیشوید؟!» (85)
بگو: «چه کسی پروردگار آسمانهای هفتگانه، و پروردگار عرش عظیم است؟» (86)
بزودی خواهند گفت: «همه اینها از آن خداست!» بگو: «آیا تقوا پیشه نمیکنید (و از خدا نمیترسید و دست از شرک برنمیدارید)؟!» (87)
بگو: «اگر میدانید، چه کسی حکومت همه موجودات را در دست دارد، و به بی پناهان پناه میدهد، و نیاز به پناهدادن ندارد؟!» (88)
خواهند گفت: «(همه اینها) از آن خداست» بگو: «با این حال چگونه میگویید سحر شدهاید (و این سخنان سحر و افسون است)؟!» (89)
نه، (واقع این است که) ما حق را برای آنها آوردیم; و آنان دروغ میگویند! (90)
خدا هرگز فرزندی برای خود انتخاب نکرده; و معبود دیگری با او نیست; که اگر چنین میشد، هر یک از خدایان مخلوقات خود را تدبیر و اداره میکردند و بعضی بر بعضی دیگر برتری میجستند (و جهان هستی به تباهی کشیده میشد); منزه است خدا از آنچه آنان توصیف میکنند! (91)
او دانای نهان و آشکار است; پس برتر است از آنچه برای او همتا قرار میدهند! (92)
بگو: «پروردگار من! اگر عذابهایی را که به آنان وعده داده میشود به من نشان دهی (و در زندگیم آن را ببینم)... (93)
پروردگار من! مرا (در این عذابها) با گروه ستمگران قرار مده!» (94)
و ما تواناییم که آنچه را به آنها وعده میدهیم به تو نشان دهیم! (95)
بدی را به بهترین راه و روش دفع کن (و پاسخ بدی را به نیکی ده)! ما به آنچه توصیف میکنند آگاهتریم! (96)
و بگو: «پروردگارا! از وسوسههای شیاطین به تو پناه میبرم! (97)
و از اینکه آنان نزد من حاضر شوند (نیز) -ای پروردگار من- به تو پناه میبرم!» (98)
(آنها همچنان به راه غلط خود ادامه میدهند) تا زمانی که مرگ یکی از آنان فرارسد، میگوید: «پروردگار من! مرا بازگردانید! (99)
شاید در آنچه ترک کردم (و کوتاهی نمودم) عمل صالحی انجام دهم!» (ولی به او میگویند:) چنین نیست! این سخنی است که او به زبان میگوید (و اگر بازگردد، کارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند! (100)
هنگامی که در «صور» دمیده شود، هیچ یک از پیوندهای خویشاوندی میان آنها در آن روز نخواهد بود; و از یکدیگر تقاضای کمک نمیکنند (چون کاری از کسی ساخته نیست)! (101)
و کسانی که وزنه اعمالشان سنگین است، همان رستگارانند! (102)
و آنان که وزنه اعمالشان سبک باشد، کسانی هستند که سرمایه وجود خود را از دست داده، در جهنم جاودانه خواهند ماند! (103)
شعلههای سوزان آتش همچون شمشیر به صورتهایشان نواخته میشود; و در دوزخ چهرهای عبوس دارند. (104)
(به آنها گفته میشود:) آیا آیات من بر شما خوانده نمیشد، پس آن را تکذیب میکردید؟! (105)
میگویند: «پروردگارا! بدبختی ما بر ما چیره شد، و ما قوم گمراهی بودیم! (106)
پروردگارا! ما را از این (دوزخ) بیرون آر، اگر بار دیگر تکرار کردیم قطعا ستمگریم (و مستحق عذاب)!» (107)
(خداوند) میگوید: «دور شوید در دوزخ، و با من سخن مگویید! (108)
(فراموش کردهاید) گروهی از بندگانم میگفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم; ما را ببخش و بر ما رحم کن; و تو بهترین رحم کنندگانی! (109)
اما شما آنها را به باد مسخره گرفتید تا شما را از یاد من غافل کردند; و شما به آنان میخندیدید! (110)
ولی من امروز آنها را بخاطر صبر و استقامتشان پاداش دادم; آنها پیروز و رستگارند!» (111)
(خداوند) میگوید: «چند سال در روی زمین توقف کردید؟» (112)
(در پاسخ) میگویند: «تنها به اندازه یک روز، یا قسمتی از یک روز! از آنها که میتوانند بشمارند بپرس!» (113)
میگوید: «(آری،) شما مقدار کمی توقف نمودید اگر میدانستید!» (114)
آیا گمان کردید شما را بیهوده آفریدهایم، و بسوی ما باز نمیگردید؟ (115)
پس برتر است خداوندی که فرمانروای حق است (از اینکه شما را بیهدف آفریده باشد)! معبودی جز او نیست; و او پروردگار عرش کریم است! (116)
و هر کس معبود دیگری را با خدا بخواند -و مسلما هیچ دلیلی بر آن نخواهد داشت- حساب او نزد پروردگارش خواهد بود; یقینا کافران رستگار نخواهند شد! (117)
و بگو: «پروردگارا! مرا ببخش و رحمت کن; و تو بهترین رحم کنندگانی! (118)
SURA 23. Muminun, or The Believers
1. The believers must [eventually] win through,-
2. Those who humble themselves in their prayers;
3. Who avoid vain talk;
4. Who are active in deeds of charity;
5. Who abstain from sex,
6. Except with those joined to them in the marriage bond, or [the captives] whom
their right hands possess,- for [in their case] they are free from blame,
7. But those whose desires exceed those limits are transgressors;-
8. Those who faithfully observe their trusts and their covenants;
9. And who [strictly] guard their prayers;-
10. These will be the heirs,
11. Who will inherit Paradise: they will dwell therein [for ever].
12. Man We did create from a quintessence [of clay];
13. Then We placed him as [a drop of] sperm in a place of rest, firmly fixed;
14. Then We made the sperm into a clot of congealed blood; then of that clot We
made a [foetus] lump; then we made out of that lump bones and clothed the bones
with flesh; then we developed out of it another creature. So blessed be Allah,
the best to create!
15. After that, at length ye will die
16. Again, on the Day of Judgment, will ye be raised up.
17. And We have made, above you, seven tracts; and We are never unmindful of
[our] Creation.
18. And We send down water from the sky according to [due] measure, and We cause
it to soak in the soil; and We certainly are able to drain it off [with ease].
19. With it We grow for you gardens of date-palms and vines: in them have ye
abundant fruits: and of them ye eat [and have enjoyment],-
20. Also a tree springing out of Mount Sinai, which produces oil, and relish for
those who use it for food.
21. And in cattle [too] ye have an instructive example: from within their bodies
We produce [milk] for you to drink; there are, in them, [besides], numerous
[other] benefits for you; and of their [meat] ye eat;
22. An on them, as well as in slips, ye side.
23. [Further, We sent a long line of prophets for your instruction]. We sent
Noah to his people: He said, "O my people! worship Allah! Ye have no other god
but Him. Will ye not fear [Him]?"
24. The chiefs of the Unbelievers among his people said: "He is no more than a
man like yourselves: his wish is to assert his superiority over you: if Allah
had wished [to send messengers], He could have sent down angels; never did we
hear such a thing [as he says], among our ancestors of old."
25. [And some said]: "He is only a man possessed: wait [and have patience] with
him for a time."
26. [Noah] said: "O my Lord! help me: for that they accuse me of falsehood!"
27. So We inspired him [with this message]: "Construct the Ark within Our sight
and under Our guidance: then when comes Our Command, and the fountains of the
earth gush forth, take thou on board pairs of every species, male and female,
and thy family- except those of them against whom the Word has already gone
forth: And address Me not in favour of the wrong-doers; for they shall be
drowned [in the Flood].
28. And when thou hast embarked on the Ark - thou and those with thee,- say:
"Praise be to Allah, Who has saved us from the people who do wrong."
29. And say: "O my Lord! enable me to disembark with thy blessing: for Thou art
the Best to enable [us] to disembark."
30. Verily in this there are Signs [for men to understand]; [thus] do We try
[men].
31. Then We raised after them another generation.
32. And We sent to them a messenger from among themselves, [saying], "Worship
Allah! ye have no other god but Him. Will ye not fear [Him]?"
33. And the chiefs of his people, who disbelieved and denied the Meeting in the
Hereafter, and on whom We had bestowed the good things of this life, said: "He
is no more than a man like yourselves: he eats of that of which ye eat, and
drinks of what ye drink.
34. "If ye obey a man like yourselves, behold, it is certain ye will be lost.
35. "Does he promise that when ye die and become dust and bones, ye shall be
brought forth [again]?
36. "Far, very far is that which ye are promised!
37. "There is nothing but our life in this world! We shall die and we live! But
we shall never be raised up again!
38. "He is only a man who invents a lie against Allah, but we are not the ones
to believe in him!"
39. [The prophet] said: "O my Lord! help me: for that they accuse me of
falsehood."
40. [Allah] said: "In but a little while, they are sure to be sorry!"
41. Then the Blast overtook them with justice, and We made them as rubbish of
dead leaves [floating on the stream of Time]! So away with the people who do
wrong!
42. Then We raised after them other generations.
43. No people can hasten their term, nor can they delay [it].
44. Then sent We our messengers in succession: every time there came to a people
their messenger, they accused him of falsehood: so We made them follow each
other [in punishment]: We made them as a tale [that is told]: So away with a
people that will not believe!
45. Then We sent Moses and his brother Aaron, with Our Signs and authority
manifest,
46. To Pharaoh and his Chiefs: But these behaved insolently: they were an
arrogant people.47. They said: "Shall we believe in two men like ourselves? And their people are
subject to us!"
48. So they accused them of falsehood, and they became of those who were
destroyed.
49. And We gave Moses the Book, in order that they might receive guidance.
50. And We made the son of Mary and his mother as a Sign: We gave them both
shelter on high ground, affording rest and security and furnished with springs.
51. O ye messengers! enjoy [all] things good and pure, and work righteousness:
for I am well-acquainted with [all] that ye do.
52. And verily this Brotherhood of yours is a single Brotherhood, and I am your
Lord and Cherisher: therefore fear Me [and no other].
53. But people have cut off their affair [of unity], between them, into sects:
each party rejoices in that which is with itself.
54. But leave them in their confused ignorance for a time.
55. Do they think that because We have granted them abundance of wealth and
sons,
56. We would hasten them on in every good? Nay, they do not understand.
57. Verily those who live in awe for fear of their Lord;
58. Those who believe in the Signs of their Lord;
59. Those who join not [in worship] partners with their Lord;
60. And those who dispense their charity with their hearts full of fear, because
they will return to their Lord;-
61. It is these who hasten in every good work, and these who are foremost in
them.
62. On no soul do We place a burden greater than it can bear: before Us is a
record which clearly shows the truth: they will never be wronged.
63. But their hearts are in confused ignorance of this; and there are, besides
that, deeds of theirs, which they will [continue] to do,-
64. Until, when We seize in Punishment those of them who received the good
things of this world, behold, they will groan in supplication!
65. [It will be said]: "Groan not in supplication this day: for ye shall
certainly not be helped by Us.
66. "My Signs used to be rehearsed to you, but ye used to turn back on your
heels-
67. "In arrogance: talking nonsense about the [Qur'an], like one telling fables
by night."
68. Do they not ponder over the Word [of Allah], or has anything [new] come to
them that did not come to their fathers of old?
69. Or do they not recognise their Messenger, that they deny him?
70. Or do they say, "He is possessed"? Nay, he has brought them the Truth, but
most of them hate the Truth.
71. If the Truth had been in accord with their desires, truly the heavens and
the earth, and all beings therein would have been in confusion and corruption!
Nay, We have sent them their admonition, but they turn away from their
admonition.
72. Or is it that thou askest them for some recompense? But the recompense of
thy Lord is best: He is the Best of those who give sustenance.
73. But verily thou callest them to the Straight Way;
74. And verily those who believe not in the Hereafter are deviating from that
Way.
75. If We had mercy on them and removed the distress which is on them, they
would obstinately persist in their transgression, wandering in distraction to
and fro.
76. We inflicted Punishment on them, but they humbled not themselves to their
Lord, nor do they submissively entreat [Him]!-
77. Until We open on them a gate leading to a severe Punishment: then Lo! they
will be plunged in despair therein!
78. It is He Who has created for you [the faculties of] hearing, sight, feeling
and understanding: little thanks it is ye give!
79. And He has multiplied you through the earth, and to Him shall ye be gathered
back.
80. It is He Who gives life and death, and to Him [is due] the alternation of
Night and Day: will ye not then understand?
81. On the contrary they say things similar to what the ancients said.
82. They say: "What! when we die and become dust and bones, could we really be
raised up again?
83. "Such things have been promised to us and to our fathers before! they are
nothing but tales of the ancients!"
84. Say: "To whom belong the earth and all beings therein? [say] if ye know!"
85. They will say, "To Allah!" say: "Yet will ye not receive admonition?"
86. Say: "Who is the Lord of the seven heavens, and the Lord of the Throne [of
Glory] Supreme?"
87. They will say, "[They belong] to Allah." Say: "Will ye not then be filled
with awe?"
88. Say: "Who is it in whose hands is the governance of all things,- who
protects [all], but is not protected [of any]? [say] if ye know."
89. They will say, "[It belongs] to Allah." Say: "Then how are ye deluded?"
90. We have sent them the Truth: but they indeed practise falsehood!
91. No son did Allah beget, nor is there any god along with Him: [if there were
many gods], behold, each god would have taken away what he had created, and some
would have lorded it over others! Glory to Allah! [He is free] from the [sort
of] things they attribute to Him!
92. He knows what is hidden and what is open: too high is He for the partners
they attribute to Him!
93. Say: "O my Lord! if Thou wilt show me [in my lifetime] that which they are
warned against,-
94. "Then, O my Lord! put me not amongst the people who do wrong!"95. And We are certainly able to show thee [in fulfilment] that against which
they are warned.
96. Repel evil with that which is best: We are well acquainted with the things
they say.
97. And say "O my Lord! I seek refuge with Thee from the suggestions of the Evil
Ones.
98. "And I seek refuge with Thee O my Lord! lest they should come near me."
99. [In Falsehood will they be] Until, when death comes to one of them, he says:
"O my Lord! send me back [to life],-
100. "In order that I may work righteousness in the things I neglected." - "By
no means! It is but a word he says."- Before them is a Partition till the Day
they are raised up.
101. Then when the Trumpet is blown, there will be no more relationships between
them that Day, nor will one ask after another!
102. Then those whose balance [of good deeds] is heavy,- they will attain
salvation:
103. But those whose balance is light, will be those who have lost their souls,
in Hell will they abide.
104. The Fire will burn their faces, and they will therein grin, with their lips
displaced.
105. "Were not My Signs rehearsed to you, and ye did but treat them as
falsehood?"
106. They will say: "our Lord! Our misfortune overwhelmed us, and we became a
people astray!
107. "Our Lord! bring us out of this: if ever we return [to Evil], then shall we
be wrong-doers indeed!"
108. He will say: "Be ye driven into it [with ignominy]! And speak ye not to Me!
109. "A part of My servants there was, who used to pray 'our Lord! we believe;
then do Thou forgive us, and have mercy upon us: For Thou art the Best of those
who show mercy!"
110. "But ye treated them with ridicule, so much so that [ridicule of] them made
you forget My Message while ye were laughing at them!
111. "I have rewarded them this Day for their patience and constancy: they are
indeed the ones that have achieved Bliss..."
112. He will say: "What number of years did ye stay on earth?"
113. They will say: "We stayed a day or part of a day: but ask those who keep
account."
114. He will say: "Ye stayed not but a little,- if ye had only known!
115. "Did ye then think that We had created you in jest, and that ye would not
be brought back to Us [for account]?"
116. Therefore exalted be Allah, the King, the Reality: there is no god but He,
the Lord of the Throne of Honour!
117. If anyone invokes, besides Allah, Any other god, he has no authority
therefor; and his reckoning will be only with his Lord! and verily the
Unbelievers will fail to win through!
118. So say: "O my Lord! grant Thou forgiveness and mercy for Thou art the Best
of those who show mercy!"
﴿ 76- سورة الإنسان - تعداد آیات ٣١ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
هَلْ أَتَى عَلَى الإنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُنْ شَیْئًا مَذْکُورًا ﴿١﴾
إِنَّا خَلَقْنَا الإنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعًا بَصِیرًا ﴿٢﴾
إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا ﴿٣﴾
إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ سَلاسِلا وَأَغْلالا وَسَعِیرًا ﴿٤﴾
إِنَّ الأبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا ﴿٥﴾
عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا ﴿٦﴾
یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا ﴿٧﴾
وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِینًا وَیَتِیمًا وَأَسِیرًا ﴿٨﴾
إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِیدُ مِنْکُمْ جَزَاءً وَلا شُکُورًا ﴿٩﴾
إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا ﴿١٠﴾
فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِکَ الْیَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿١١﴾
وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِیرًا ﴿١٢﴾
مُتَّکِئِینَ فِیهَا عَلَى الأرَائِکِ لا یَرَوْنَ فِیهَا شَمْسًا وَلا زَمْهَرِیرًا ﴿١٣﴾
وَدَانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِیلا ﴿١٤﴾
وَیُطَافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَکْوَابٍ کَانَتْ قَوَارِیرَا ﴿١٥﴾
قَوَارِیرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیرًا ﴿١٦﴾
وَیُسْقَوْنَ فِیهَا کَأْسًا کَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِیلا ﴿١٧﴾
عَیْنًا فِیهَا تُسَمَّى سَلْسَبِیلا ﴿١٨﴾
وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا ﴿١٩﴾
وَإِذَا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعِیمًا وَمُلْکًا کَبِیرًا ﴿٢٠﴾
عَالِیَهُمْ ثِیَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿٢١﴾ إِنَّ هَذَا کَانَ لَکُمْ جَزَاءً وَکَانَ سَعْیُکُمْ مَشْکُورًا ﴿٢٢﴾
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلا ﴿٢٣﴾
فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَلا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ کَفُورًا ﴿٢٤﴾
وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلا ﴿٢٥﴾
وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلا طَوِیلا ﴿٢٦﴾
إِنَّ هَؤُلاءِ یُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَیَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ یَوْمًا ثَقِیلا ﴿٢٧﴾
نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِیلا ﴿٢٨﴾
إِنَّ هَذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلا ﴿٢٩﴾
وَمَا تَشَاءُونَ إِلا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیمًا حَکِیمًا ﴿٣٠﴾
یُدْخِلُ مَنْ یَشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِینَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِیمًا ﴿٣١﴾
سورة الانسان
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
آیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟! (1)
ما انسان را از نطفه مختلطی آفریدیم، و او را میآزماییم; (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم! (2)
ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس! (3)
ما برای کافران، زنجیرها و غلها و شعلههای سوزان آتش آماده کردهایم! (4)
به یقین ابرار (و نیکان) از جامی مینوشند که با عطر خوشی آمیخته است، (5)
از چشمهای که بندگان خاص خدا از آن مینوشند، و از هر جا بخواهند آن را جاری میسازند! (6)
آنها به نذر خود وفا میکنند، و از روزی که شر و عذابش گسترده است میترسند، (7)
و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» میدهند! (8)
(و میگویند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام میکنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمیخواهیم! (9)
ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزی که عبوس و سخت است! (10)
(بخاطر این عقیده و عمل) خداوند آنان را از شر آن روز نگه میدارد و آنها را میپذیرد در حالی که غرق شادی و سرورند! (11)
و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهای حریر بهشتی را به آنها پاداش میدهد! (12)
این در حالی است که در بهشت بر تختهای زیبا تکیه کردهاند، نه آفتاب را در آنجا میبینند و نه سرما را! (13)
و در حالی است که سایههای درختان بهشتی بر آنها فرو افتاده و چیدن میوههایش بسیار آسان است! (14)
و در گرداگرد آنها ظرفهایی سیمین و قدحهایی بلورین میگردانند (پر از بهترین غذاها و نوشیدنیها)، (15)
ظرفهای بلورینی از نقره، که آنها را به اندازه مناسب آماده کردهاند! (16)
و در آنجا از جامهایی سیراب میشوند که لبریز از شراب طهوری آمیخته با زنجبیل است، (17)
از چشمهای در بهشت که نامش سلسبیل است! (18)
و بر گردشان (برای پذیرایی) نوجوانانی جاودانی میگردند که هرگاه آنها را ببینی گمان میکنی مروارید پراکندهاند! (19)
و هنگامی که آنجا را ببینی نعمتها و ملک عظیمی را میبینی! (20)
بر اندام آنها ( بهشتیان) لباسهایی است از حریر نازک سبزرنگ، و از دیبای ضخیم، و با دستبندهایی از نقره آراستهاند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان مینوشاند! (21)
این پاداش شماست، و سعی و تلاش شما مورد قدردانی است! (22)
مسلما ما قرآن را بر تو نازل کردیم! (23)
پس در (تبلیغ و اجرای) حکم پروردگارت شکیبا (و با استقامت) باش، و از هیچ گنهکار یا کافری از آنان اطاعت مکن! (24)
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور! (25)
و در شبانگاه برای او سجده کن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی! (26)
آنها زندگی زودگذر دنیا را دوست دارند، در حالی که روز سختی را پشت سر خود رها میکنند! (27)
ما آنها را آفریدیم و پیوندهای وجودشان را محکم کردیم، و هر زمان بخواهیم جای آنان را به گروه دیگری میدهیم! (28)
این یک تذکر و یادآوری است، و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهی به سوی پروردگارش برمیگزیند! (29)
و شما هیچ چیز را نمیخواهید مگر اینکه خدا بخواهد، خداوند دانا و حکیم بوده و هست! (30)
و هر کس را بخواهد (و شایسته بداند) در رحمت (وسیع) خود وارد میکند، و برای ظالمان عذاب دردناکی آماده ساخته است! (31)
SURA 76. Dahr, or Time: or Insan, or Man
1. Has there not been over Man a long period of Time, when he was nothing - [not
even] mentioned?
2. Verily We created Man from a drop of mingled sperm, in order to try him: So
We gave him [the gifts], of Hearing and Sight.
3. We showed him the Way: whether he be grateful or ungrateful [rests on his
will].
4. For the Rejecters we have prepared chains, yokes, and a blazing Fire.
5. As to the Righteous, they shall drink of a Cup [of Wine] mixed with Kafur,-
6. A Fountain where the Devotees of Allah do drink, making it flow in unstinted
abundance.
7. They perform [their] vows, and they fear a Day whose evil flies far and wide.
8. And they feed, for the love of Allah, the indigent, the orphan, and the
captive,-
9. [Saying],"We feed you for the sake of Allah alone: no reward do we desire
from you, nor thanks.
10. "We only fear a Day of distressful Wrath from the side of our Lord."
11. But Allah will deliver them from the evil of that Day, and will shed over
them a Light of Beauty and [blissful] Joy.
12. And because they were patient and constant, He will reward them with a
Garden and [garments of] silk.
13. Reclining in the [Garden] on raised thrones, they will see there neither the
sun's [excessive heat] nor [the moon's] excessive cold.
14. And the shades of the [Garden] will come low over them, and the bunches [of
fruit], there, will hang low in humility.
15. And amongst them will be passed round vessels of silver and goblets of
crystal,-
16. Crystal-clear, made of silver: they will determine the measure thereof
[according to their wishes].
17. And they will be given to drink there of a Cup [of Wine] mixed with
Zanjabil,-
18. A fountain there, called Salsabil.
19. And round about them will [serve] youths of perpetual [freshness]: If thou
seest them, thou wouldst think them scattered Pearls.
20. And when thou lookest, it is there thou wilt see a Bliss and a Realm
Magnificent.
21. Upon them will be green Garments of fine silk and heavy brocade, and they
will be adorned with Bracelets of silver; and their Lord will give to them to
drink of a Wine Pure and Holy.
22. "Verily this is a Reward for you, and your Endeavour is accepted and
recognised."
23. It is We Who have sent down the Qur'an to thee by stages.
24. Therefore be patient with constancy to the Command of thy Lord, and hearken
not to the sinner or the ingrate among them.
25. And celebrate the name or thy Lord morning and evening,
26. And part of the night, prostrate thyself to Him; and glorify Him a long
night through.
27. As to these, they love the fleeting life, and put away behind them a Day
[that will be] hard.
28. It is We Who created them, and We have made their joints strong; but, when
We will, We can substitute the like of them by a complete change.
29. This is an admonition: Whosoever will, let him take a [straight] Path to his
Lord.
30. But ye will not, except as Allah wills; for Allah is full of Knowledge and
Wisdom.
31. He will admit to His Mercy whom He will; But the wrong-doers,- for them has
He prepared a grievous Penalty.
الجزء ٣٠
﴿ سورة النبأ - سورة ٧٨ - تعداد آیات ٤٠ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ ﴿١﴾ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ ﴿٢﴾ الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿٣﴾
کَلا سَیَعْلَمُونَ ﴿٤﴾ ثُمَّ کَلا سَیَعْلَمُونَ ﴿٥﴾ أَلَمْ نَجْعَلِ الأرْضَ مِهَادًا ﴿٦﴾
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿٧﴾ وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجًا ﴿٨﴾ وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتًا ﴿٩﴾
وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاسًا ﴿١٠﴾ وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿١١﴾
وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿١٢﴾ وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿١٣﴾
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿١٤﴾ لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿١٥﴾
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿١٦﴾ إِنَّ یَوْمَ الْفَصْلِ کَانَ مِیقَاتًا ﴿١٧﴾
یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿١٨﴾ وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ أَبْوَابًا ﴿١٩﴾
وَسُیِّرَتِ الْجِبَالُ فَکَانَتْ سَرَابًا ﴿٢٠﴾ إِنَّ جَهَنَّمَ کَانَتْ مِرْصَادًا ﴿٢١﴾
لِلطَّاغِینَ مَآبًا ﴿٢٢﴾ لابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا ﴿٢٣﴾
لا یَذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلا شَرَابًا ﴿٢٤﴾ إِلا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا ﴿٢٥﴾
جَزَاءً وِفَاقًا ﴿٢٦﴾ إِنَّهُمْ کَانُوا لا یَرْجُونَ حِسَابًا ﴿٢٧﴾ وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کِذَّابًا ﴿٢٨﴾
وَکُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنَاهُ کِتَابًا ﴿٢٩﴾ فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِیدَکُمْ إِلا عَذَابًا ﴿٣٠﴾
إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازًا ﴿٣١﴾ حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿٣٢﴾ وَکَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿٣٣﴾
وَکَأْسًا دِهَاقًا ﴿٣٤﴾ لا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلا کِذَّابًا ﴿٣٥﴾
جَزَاءً مِنْ رَبِّکَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿٣٦﴾
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لا یَمْلِکُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿٣٧﴾
یَوْمَ یَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلائِکَةُ صَفًّا لا یَتَکَلَّمُونَ إِلا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿٣٨﴾ ذَلِکَ الْیَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿٣٩﴾
إِنَّا أَنْذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ تُرَابًا ﴿٤٠﴾
سورة النباء
به نام خداوند بخشنده مهربان
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال میکنند؟! (1)
از خبر بزرگ و پراهمیت (رستاخیز)! (2)
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند! (3)
چنین نیست که آنها فکر میکنند، و بزودی میفهمند! (4)
باز هم چنین نیست که آنها میپندارند، و بزودی میفهمند (که قیامت حق است)! (5)
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟! (6)
و کوهها را میخهای زمین؟! (7)
و شما را بصورت زوجها آفریدیم! (8)
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم، (9)
و شب را پوششی (برای شما)، (10)
و روز را وسیلهای برای زندگی و معاش! (11)
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم! (12)
و چراغی روشن و حرارتبخش آفریدیم! (13)
و از ابرهای بارانزا آبی فراوان نازل کردیم، (14)
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم، (15)
و باغهایی پردرخت! (16)
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است! (17)
روزی که در «صور» دمیده میشود و شما فوج فوج (به محشر) میآیید! (18)
و آسمان گشوده میشود و بصورت درهای متعددی درمیآید! (19)
و کوهها به حرکت درمیآید و بصورت سرابی میشود! (20)
مسلما (در آن روز) جهنم کمینگاهی است بزرگ، (21)
و محل بازگشتی برای طغیانگران! (22)
مدتهای طولانی در آن میمانند! (23)
در آنجا نه چیز خنکی میچشند و نه نوشیدنی گوارایی، (24)
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون! (25)
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)! (26)
چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند، (27)
و آیات ما را بکلی تکذیب کردند! (28)
و ما همه چیز را شمارش و ثبت کردهایم! (29)
پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمیافزاییم! (30)
مسلما برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است: (31)
باغهایی سرسبز، و انواع انگورها، (32)
و حوریانی بسیار جوان و همسن و سال، (33)
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)! (34)
در آنجا نه سخن لغو و بیهودهای میشنوند و نه دروغی! (35)
این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیهای است کافی! (36)
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)! (37)
« روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف میایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمیگویند، و (آنگاه که میگویند) درست میگویند! (38)
آن روز حق است; هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمیگزیند! (39)
و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده میبیند، و کافر میگوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمیشدم)!» (40)
SURA 78. Nabaa, or The (Great) News
1. Concerning what are they disputing?
2. Concerning the Great News,
3. About which they cannot agree.
4. Verily, they shall soon [come to] know!
5. Verily, verily they shall soon [come to] know!
6. Have We not made the earth as a wide expanse,
7. And the mountains as pegs?
8. And [have We not] created you in pairs,
9. And made your sleep for rest,
10. And made the night as a covering,
11. And made the day as a means of subsistence?
12. And [have We not] built over you the seven firmaments,
13. And placed [therein] a Light of Splendour?
14. And do We not send down from the clouds water in abundance,
15. That We may produce therewith corn and vegetables,
16. And gardens of luxurious growth?
17. Verily the Day of Sorting out is a thing appointed,
18. The Day that the Trumpet shall be sounded, and ye shall come forth in
crowds;
19. And the heavens shall be opened as if there were doors,
20. And the mountains shall vanish, as if they were a mirage.
21. Truly Hell is as a place of ambush,
22. For the transgressors a place of destination:
23. They will dwell therein for ages.
24. Nothing cool shall they taste therein, nor any drink,
25. Save a boiling fluid and a fluid, dark, murky, intensely cold,
26. A fitting recompense [for them].
27. For that they used not to fear any account [for their deeds],
28. But they [impudently] treated Our Signs as false.
29. And all things have We preserved on record.
30. "So taste ye [the fruits of your deeds]; for no increase shall We grant you,
except in Punishment."
31. Verily for the Righteous there will be a fulfilment of [the heart's]
desires;
32. Gardens enclosed, and grapevines;
33. And voluptuous women of equal age;
34. And a cup full [to the brim].
35. No vanity shall they hear therein, nor Untruth:-
36. Recompense from thy Lord, a gift, [amply] sufficient,
37. [From] the Lord of the heavens and the earth, and all between, [Allah] Most
Gracious: None shall have power to argue with Him.
38. The Day that the Spirit and the angels will stand forth in ranks, none shall
speak except any who is permitted by [Allah] Most Gracious, and He will say what
is right.
39. That Day will be the sure Reality: Therefore, whoso will, let him take a
[straight] return to his Lord!
40. Verily, We have warned you of a Penalty near, the Day when man will see [the
deeds] which his hands have sent forth, and the Unbeliever will say, "Woe unto
me! Would that I were [metre] dust!"
﴿ سورة الإنفطار - سورة ٨٢ - تعداد آیات ١٩ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿١﴾ وَإِذَا الْکَوَاکِبُ انْتَثَرَتْ ﴿٢﴾
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿٣﴾ وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿٤﴾
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿٥﴾
یَا أَیُّهَا الإنْسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ ﴿٦﴾
الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ ﴿٧﴾
فِی أَیِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَکَّبَکَ ﴿٨﴾ کَلا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ ﴿٩﴾
وَإِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ ﴿١٠﴾ کِرَامًا کَاتِبِینَ ﴿١١﴾
یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿١٢﴾ إِنَّ الأبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿١٣﴾
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ ﴿١٤﴾ یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ ﴿١٥﴾
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ ﴿١٦﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿١٧﴾
ثُمَّ مَا أَدْرَاکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿١٨﴾
یَوْمَ لا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَیْئًا وَالأمْرُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿١٩﴾
سورة الانفطار
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
آن زمان که آسمان ( کرات آسمانی) از هم شکافته شود، (1)
و آن زمان که ستارگان پراکنده شوند و فرو ریزند، (2)
و آن زمان که دریاها به هم پیوسته شود، (3)
و آن زمان که قبرها زیر و رو گردد (و مردگان خارج شوند)، (4)
(در آن زمان) هر کس میداند آنچه را از پیش فرستاده و آنچه را برای بعد گذاشته است. (5)
ای انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟! (6)
همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظم ساخت، (7)
و در هر صورتی که خواست تو را ترکیب نمود. (8)
(آری) آن گونه که شما میپندارید نیست; بلکه شما روز جزا را منکرید! (9)
و بیشک نگاهبانانی بر شما گمارده شده... (10)
والا مقام و نویسنده (اعمال نیک و بد شما)، (11)
که میدانند شما چه میکنید! (12)
به یقین نیکان در نعمتی فراوانند. (13)
و بدکاران در دوزخند، (14)
روز جزا وارد آن میشوند و میسوزند، (15)
و آنان هرگز از آن غایب و دور نیستند! (16)
تو چه میدانی روز جزا چیست؟! (17)
باز چه میدانی روز جزا چیست؟! (18)
روزی است که هیچ کس قادر بر انجام کاری به سود دیگری نیست، و همه امور در آن روز از آن خداست! (19)
SURA 82. Infitar, or The Cleaving Asunder
1. When the Sky is cleft asunder;
2. When the Stars are scattered;
3. When the Oceans are suffered to burst forth;
4. And when the Graves are turned upside down;-
5. [Then] shall each soul know what it hath sent forward and [what it hath] kept
back.
6. O man! What has seduced thee from thy Lord Most Beneficent?-
7. Him Who created thee. Fashioned thee in due proportion, and gave thee a just
bias;
8. In whatever Form He wills, does He put thee together.
9. Day! nit ye do reject Right and Judgment!
10. But verily over you [are appointed angels] to protect you,-
11. Kind and honourable,- Writing down [your deeds]:
12. They know [and understand] all that ye do.
13. As for the Righteous, they will be in bliss;
14. And the Wicked - they will be in the Fire,
15. Which they will enter on the Day of Judgment,
16. And they will not be able to keep away therefrom.
17. And what will explain to thee what the Day of Judgment is?
18. Again, what will explain to thee what the Day of Judgment is?
19. [It will be] the Day when no soul shall have power [to do] aught for
another: For the command, that Day, will be [wholly] with Allah.