قران متن کامل با ترجمه + Quran English Farsi Arabic

تقدیم به معصومین و محبان علی علیه السلام

قران متن کامل با ترجمه + Quran English Farsi Arabic

تقدیم به معصومین و محبان علی علیه السلام

سوره حدید - سورة الحدید SURA 57. Hadid, or Iron

﴿ سورة الحدید - سورة ٥٧ - تعداد آیات ٢٩ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿١﴾ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٢﴾ هُوَ الأوَّلُ وَالآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿٣﴾ هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الأرْضِ وَمَا یَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا یَعْرُجُ فِیهَا وَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنْتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ ﴿٤﴾ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ ﴿٥﴾ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَهُوَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٦﴾ آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُمْ مُسْتَخْلَفِینَ فِیهِ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَأَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿٧﴾ وَمَا لَکُمْ لا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّکُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِیثَاقَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿٨﴾ هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِکُمْ لَرَءُوفٌ رَحِیمٌ ﴿٩﴾ وَمَا لَکُمْ أَلا تُنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ لا یَسْتَوِی مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِینَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَکُلا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ ﴿١٠﴾ مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ کَرِیمٌ ﴿١١﴾ یَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یَسْعَى نُورُهُمْ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ بُشْرَاکُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿١٢﴾ یَوْمَ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ قِیلَ ارْجِعُوا وَرَاءَکُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَیْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِیهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ ﴿١٣﴾ یُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ قَالُوا بَلَى وَلَکِنَّکُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَکُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْکُمُ الأمَانِیُّ حَتَّى جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّکُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ ﴿١٤﴾ فَالْیَوْمَ لا یُؤْخَذُ مِنْکُمْ فِدْیَةٌ وَلا مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا مَأْوَاکُمُ النَّارُ هِیَ مَوْلاکُمْ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿١٥﴾ أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الأمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَکَثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿١٦﴾ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِی الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١٧﴾ إِنَّ الْمُصَّدِّقِینَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ کَرِیمٌ ﴿١٨﴾ وَالَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُولَئِکَ هُمُ الصِّدِّیقُونَ وَالشُّهَدَاءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ ﴿١٩﴾ اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الأمْوَالِ وَالأوْلادِ کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَکُونُ حُطَامًا وَفِی الآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلا مَتَاعُ الْغُرُورِ ﴿٢٠﴾ سَابِقُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَاءِ وَالأرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿٢١﴾ مَا أَصَابَ مِنْ مُصِیبَةٍ فِی الأرْضِ وَلا فِی أَنْفُسِکُمْ إِلا فِی کِتَابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ ﴿٢٢﴾ لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ وَاللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ ﴿٢٣﴾ الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَمَنْ یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ ﴿٢٤﴾ لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِیَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَیْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ ﴿٢٥﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا وَإِبْرَاهِیمَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَالْکِتَابَ فَمِنْهُمْ مُهْتَدٍ وَکَثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٢٦﴾ ثُمَّ قَفَّیْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِرُسُلِنَا وَقَفَّیْنَا بِعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَآتَیْنَاهُ الإنْجِیلَ وَجَعَلْنَا فِی قُلُوبِ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِیَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا کَتَبْنَاهَا عَلَیْهِمْ إِلا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَایَتِهَا فَآتَیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَکَثِیرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٢٧﴾ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِکُمْ کِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَیَجْعَلْ لَکُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿٢٨﴾ لِئَلا یَعْلَمَ أَهْلُ الْکِتَابِ أَلا یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ﴿٢٩﴾

 

سورة الحدید

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

آنچه در آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح می‏گویند; و او عزیز و حکیم است. (1)

مالکیت (و حاکمیت) آسمانها و زمین از آن اوست; زنده می‏کند و می‏میراند; و او بر هر چیز توانا است! (2)

اول و آخر و پیدا و پنهان اوست; و او به هر چیز داناست. (3)

او کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز ( شش دوران) آفرید; سپس بر تخت قدرت قرار گرفت (و به تدبیر جهان پرداخت); آنچه را در زمین فرو می‏رود می‏داند، و آنچه را از آن خارج می‏شود و آنچه از آسمان نازل می‏گردد و آنچه به آسمان بالا می‏رود; و هر جا باشید او با شما است، و خداوند نسبت به آنچه انجام می‏دهید بیناست! (4)

مالکیت آسمانها و زمین از آن اوست; و همه کارها به سوی او بازمی‏گردد. (5)

شب را در روز می‏کند و روز را در شب; و او به آنچه در دل سینه‏ها وجود دارد داناست. (6)

به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از آنچه شما را جانشین و نماینده (خود) در آن قرار داده انفاق کنید; (زیرا) کسانی که از شما ایمان بیاورند و انفاق کنند، اجر بزرگی دارند! (7)

چرا به خدا ایمان نیاورید در حالی که رسول (او) شما را می‏خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید، و از شما پیمان گرفته است (پیمانی از طریق فطرت و خرد)، اگر آماده ایمان‏آوردنید. (8)

او کسی است که آیات روشنی بر بنده‏اش ( محمد) نازل می‏کند تا شما را از تاریکیها به سوی نور برد; و خداوند نسبت به شما مهربان و رحیم است. (9)

چرا در راه خدا انفاق نکنید در حالی که میراث آسمانها و زمین همه از آن خداست (و کسی چیزی را با خود نمی‏برد)! کسانی که قبل از پیروزی انفاق کردند و جنگیدند (با کسانی که پس از پیروزی انفاق کردند) یکسان نیستند; آنها بلندمقامتر از کسانی هستند که بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد کردند; و خداوند به هر دو وعده نیک داده; و خدا به آنچه انجام می‏دهید آگاه است. (10)

کیست که به خدا وام نیکو دهد (و از اموالی که به او ارزانی داشته انفاق کند) تا خداوند آن را برای او چندین برابر کند؟ و برای او پاداش پرارزشی است! (11)

(این پاداش بزرگ) در روزی است که مردان و زنان باایمان را می‏نگری که نورشان پیش‏رو و در سمت راستشان بسرعت حرکت می‏کند (و به آنها می‏گویند:) بشارت باد بر شما امروز به باغهایی از بهشت که نهرها زیر (درختان) آن جاری است; جاودانه درآن خواهید ماند! و این همان رستگاری بزرگ است! (12)

روزی که مردان و زنان منافق به مؤمنان می‏گویند: «نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم!» به آنها گفته می‏شود: «به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید!» در این هنگام دیواری میان آنها زده می‏شود که دری دارد، درونش رحمت است و برونش عذاب! (13)

آنها را صدا می‏زنند: «مگر ما با شما نبودیم؟!» می‏گویند: «آری، ولی شما خود را به هلاکت افکندید و انتظار (مرگ پیامبر را) کشیدید، و (در همه چیز) شک و تردید داشتید، و آرزوهای دور و دراز شما را فریب داد تا فرمان خدا فرا رسید، و شیطان فریبکار شما را در برابر (فرمان) خداوند فریب داد! (14)

پس امروز نه از شما فدیه‏ای پذیرفته می‏شود، و نه از کافران; و جایگاهتان آتش است و همان سرپرستتان می‏باشد; و چه بد جایگاهی است! (15)

آیا وقت آن نرسیده است که دلهای مؤمنان در برابر ذکر خدا و آنچه از حق نازل کرده است خاشع گردد؟! و مانند کسانی نباشند که در گذشته به آنها کتاب آسمانی داده شد، سپس زمانی طولانی بر آنها گذشت و قلبهایشان قساوت پیدا کرد; و بسیاری از آنها گنهکارند! (16)

بدانید خداوند زمین را بعد از مرگ آن زنده می‏کند! ما آیات (خود) را برای شما بیان کردیم، شاید اندیشه کنید! (17)

مردان و زنان انفاق‏کننده، و آنها که (از این راه) به خدا «قرض الحسنه‏» دهند، (این قرض الحسنه) برای آنان مضاعف می‏شود و پاداش پرارزشی دارند! (18)

کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آوردند، آنها صدیقین و شهدا نزد پروردگارشانند; برای آنان است پاداش (اعمال)شان و نور (ایمان)شان; و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنها دوزخیانند. (19)

بدانید زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی و تجمل پرستی و فخرفروشی در میان شما و افزون طلبی در اموال و فرزندان است، همانند بارانی که محصولش کشاورزان را در شگفتی فرو می‏برد، سپس خشک می‏شود بگونه‏ای که آن را زردرنگ می‏بینی; سپس تبدیل به کاه می‏شود! و در آخرت، عذاب شدید است یا مغفرت و رضای الهی; و (به هر حال) زندگی دنیا چیزی جز متاع فریب نیست! (20)

به پیش تازید برای رسیدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتی که پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمین است و برای کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آورده‏اند; آماده شده است، این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد می‏دهد; و خداوند صاحب فضل‏عظیم است! (21)

هیچ مصیبتی (ناخواسته) در زمین و نه در وجود شما روی نمی‏دهد مگر اینکه همه آنها قبل از آنکه زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت است; و این امر برای خدا آسان است! (22)

این بخاطر آن است که برای آنچه از دست داده‏اید تاسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید; و خداوند هیچ متکبر فخرفروشی را دوست ندارد! (23)

همانها که بخل می‏ورزند و مردم را به بخل دعوت می‏کنند; و هر کس (از این فرمان) روی‏گردان شود، (به خود زیان می‏رساند نه به خدا)، چرا که خداوند بی‏نیاز و شایسته ستایش است! (24)

ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب (آسمانی) و میزان (شناسایی حق از باطل و قوانین عادلانه) نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند; و آهن را نازل کردیم که در آن نیروی شدید و منافعی برای مردم است، تا خداوند بداند چه کسی او و رسولانش را یاری می‏کند بی‏آنکه او را ببینند; خداوند قوی و شکست‏ناپذیر است! (25)

ما نوح و ابراهیم را فرستادیم، و در دودمان آن دو نبوت و کتاب قرار دادیم; بعضی از آنها هدایت یافته‏اند و بسیاری از آنها گنهکارند. (26)

سپس در پی آنان‏رسولان دیگر خود را فرستادیم، و بعد از آنان عیسی بن مریم را مبعوث کردیم و به او انجیل عطا کردیم، و در دل کسانی که از او پیروی کردند رافت و رحمت قرار دادیم; و رهبانیتی را که ابداع کرده بودند، ما بر آنان مقرر نداشته بودیم; گرچه هدفشان جلب خشنودی خدا بود، ولی حق آن را رعایت نکردند; از این‏رو ما به کسانی از آنها که ایمان آوردند پاداششان را دادیم; و بسیاری از آنها فاسقند! (27)

ای کسانی که ایمان آورده‏اید! تقوای الهی پیشه کنید و به رسولش ایمان بیاورید تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و برای شما نوری قرار دهد که با آن (در میان مردم و در مسیر زندگی خود) راه بروید و گناهان شما را ببخشد; و خداوند غفور و رحیم است. (28)

تا اهل کتاب بدانند که قادر بر چیزی از فضل خدا نیستند، و تمام فضل (و رحمت) به دست اوست، به هر کس بخواهد آن را می‏بخشد; و خداوند دارای فضل عظیم است! (29)

 

SURA 57. Hadid, or Iron

1. Whatever is in the heavens and on earth,- let it declare the Praises and

Glory of Allah: for He is the Exalted in Might, the Wise.

2. To Him belongs the dominion of the heavens and the earth: It is He Who gives

Life and Death; and He has Power over all things.

3. He is the First and the Last, the Evident and the Immanent: and He has full

knowledge of all things.

4. He it is Who created the heavens and the earth in Six Days, and is moreover

firmly established on the Throne [of Authority]. He knows what enters within the

earth and what comes forth out of it, what comes down from heaven and what

mounts up to it. And He is with you wheresoever ye may be. And Allah sees well

all that ye do.

5. To Him belongs the dominion of the heavens and the earth: and all affairs are

referred back to Allah.

6. He merges Night into Day, and He merges Day into Night; and He has full

knowledge of the secrets of [all] hearts.

7. Believe in Allah and His messenger, and spend [in charity] out of the

[substance] whereof He has made you heirs. For, those of you who believe and

spend [in charity],- for them is a great Reward.

8. What cause have ye why ye should not believe in Allah?- and the Messenger

invites you to believe in your Lord, and has indeed taken your Covenant, if ye

are men of Faith.

9. He is the One Who sends to His Servant Manifest Signs, that He may lead you

from the depths of Darkness into the Light and verily Allah is to you most kind

and Merciful.

10. And what cause have ye why ye should not spend in the cause of Allah?- For

to Allah belongs the heritage of the heavens and the earth. Not equal among you

are those who spent [freely] and fought, before the Victory, [with those who did

so later]. Those are higher in rank than those who spent [freely] and fought

afterwards. But to all has Allah promised a goodly [reward]. And Allah is well

acquainted with all that ye do.

11. Who is he that will Loan to Allah a beautiful loan? for [Allah] will

increase it manifold to his credit, and he will have [besides] a liberal Reward.

12. One Day shalt thou see the believing men and the believing women- how their

Light runs forward before them and by their right hands: [their greeting will

be]: "Good News for you this Day! Gardens beneath which flow rivers! to dwell

therein for aye! This is indeed the highest Achievement!"

13. One Day will the Hypocrites- men and women - say to the Believers: "Wait for

us! Let us borrow [a Light] from your Light!" It will be said: "Turn ye back to

your rear! then seek a Light [where ye can]!" So a wall will be put up betwixt

them, with a gate therein. Within it will be Mercy throughout, and without it,

all alongside, will be [Wrath and] Punishment!

14. [Those without] will call out, "Were we not with you?" [The others] will

reply, "True! but ye led yourselves into temptation; ye looked forward [to our

ruin]; ye doubted [Allah's Promise]; and [your false] desires deceived you;

until there issued the Command of Allah. And the Deceiver deceived you in

respect of Allah.

15. "This Day shall no ransom be accepted of you, nor of those who rejected

Allah." Your abode is the Fire: that is the proper place to claim you: and an

evil refuge it is!"

16. Has not the Time arrived for the Believers that their hearts in all humility

should engage in the remembrance of Allah and of the Truth which has been

revealed [to them], and that they should not become like those to whom was given

Revelation aforetime, but long ages passed over them and their hearts grew hard?

For many among them are rebellious transgressors.

17. Know ye [all] that Allah giveth life to the earth after its death! already

have We shown the Signs plainly to you, that ye may learn wisdom.

18. For those who give in Charity, men and women, and loan to Allah a Beautiful

Loan, it shall be increased manifold [to their credit], and they shall have

[besides] a liberal reward.

19. And those who believe in Allah and His messengers- they are the Sincere

[lovers of Truth], and the witnesses [who testify], in the eyes of their Lord:

They shall have their Reward and their Light. But those who reject Allah and

deny Our Signs,- they are the Companions of Hell-Fire.

20. Know ye [all], that the life of this world is but play and amusement, pomp

and mutual boasting and multiplying, [in rivalry] among yourselves, riches and

children. Here is a similitude: How rain and the growth which it brings forth,

delight [the hearts of] the tillers; soon it withers; thou wilt see it grow

yellow; then it becomes dry and crumbles away. But in the Hereafter is a Penalty

severe [for the devotees of wrong]. And Forgiveness from Allah and [His] Good

Pleasure [for the devotees of Allah]. And what is the life of this world, but

goods and chattels of deception?

21. Be ye foremost [in seeking] Forgiveness from your Lord, and a Garden [of

Bliss], the width whereof is as the width of heaven and earth, prepared for

those who believe in Allah and His messengers: that is the Grace of Allah, which

He bestows on whom he pleases: and Allah is the Lord of Grace abounding.

22. No misfortune can happen on earth or in your souls but is recorded in a

decree before We bring it into existence: That is truly easy for Allah:

23. In order that ye may not despair over matters that pass you by, nor exult

over favours bestowed upon you. For Allah loveth not any vainglorious boaster,-

24. Such persons as are covetous and commend covetousness to men. And if any

turn back [from Allah's Way], verily Allah is Free of all Needs, Worthy of all

Praise.

25. We sent aforetime our messengers with Clear Signs and sent down with them

the Book and the Balance [of Right and Wrong], that men may stand forth in

justice; and We sent down Iron, in which is [material for] mighty war, as well

as many benefits for mankind, that Allah may test who it is that will help,

Unseen, Him and His messengers: For Allah is Full of Strength, Exalted in Might

[and able to enforce His Will].

26. And We sent Noah and Abraham, and established in their line Prophethood and

Revelation: and some of them were on right guidance. But many of them became

rebellious transgressors.

27. Then, in their wake, We followed them up with [others of] Our messengers: We

sent after them Jesus the son of Mary, and bestowed on him the Gospel; and We

ordained in the hearts of those who followed him Compassion and Mercy. But the

Monasticism which they invented for themselves, We did not prescribe for them:

[We commanded] only the seeking for the Good Pleasure of Allah; but that they

did not foster as they should have done. Yet We bestowed, on those among them

who believed, their [due] reward, but many of them are rebellious transgressors.

28. O ye that believe! Fear Allah, and believe in His Messenger, and He will

bestow on you a double portion of His Mercy: He will provide for you a Light by

which ye shall walk [straight in your path], and He will forgive you [your

past]: for Allah is Oft-Forgiving, Most Merciful.

29. That the People of the Book may know that they have no power whatever over

the Grace of Allah, that [His] Grace is [entirely] in His Hand, to bestow it on

whomsoever He wills. For Allah is the Lord of Grace abounding.

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد