بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الفرقان، 0﴾
تَبَارَکَ الَّذِی نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعَالَمِینَ نَذِیراً (1)
بزرگ [ و خجسته ] است کسى که بر بنده خود ، فرقان [ کتاب جداسازنده حق از باطل ] را نازل فرمود ، تا براى جهانیان هشداردهندهاى باشد .
﴿الفرقان، 1﴾
الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِیراً (2)
همان کس که فرمانروایى آسمانها و زمین از آنِ اوست ، و فرزندى اختیار نکرده و براى او شریکى در فرمانروایى نبوده است ، و هر چیزى را آفریده و بدان گونه که درخور آن بوده اندازهگیرى کرده است .
﴿الفرقان، 2﴾
مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم
با خیال او ولی تنهای تنها میروم
در جوابم شاید او حتی نگوید “کیستی ؟”
شاید او حتی بگوید “لایق من نیستی”
مینویسم من که عمری با خیالت زیستم
گاهی از من یاد کن ، حالا که دیگر نیستم