بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الشعراء، 0﴾
طسم (1)
طا ، سین ، میم .
﴿الشعراء، 1﴾
تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ (2)
این است آیههاى کتاب روشنگر .
﴿الشعراء، 2﴾
لَعَلَّکَ بَاخِعٌ نَفْسَکَ أَلاَّ یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ (3)
شاید تو از اینکه [ مشرکان ] ایمان نمىآورند ، جان خود را تباه سازى .
﴿الشعراء، 3﴾
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ (4)
اگر بخواهیم ، معجزهاى از آسمان بر آنان فرود مىآوریم ، تا در برابر آن ، گردنهایشان خاضع گردد .
﴿الشعراء، 4﴾
وَ مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنَ الرَّحْمٰنِ مُحْدَثٍ إِلاَّ کَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِینَ (5)
و هیچ تذکّر جدیدى از سوى [ خداى ] رحمان برایشان نیامد جز اینکه همواره از آن روى برمىتافتند .
﴿الشعراء، 5﴾
فَقَدْ کَذَّبُوا فَسَیَأْتِیهِمْ أَنْبَاءُ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ (6)
[ آنان ] در حقیقت به تکذیب پرداختند ، و به زودى خبر آنچه که بدان ریشخند مى کردند ، بدیشان خواهد رسید .
﴿الشعراء، 6﴾
أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ کَمْ أَنْبَتْنَا فِیهَا مِنْ کُلِّ زَوْجٍ کَرِیمٍ (7)
مگر در زمین ننگریستهاند که چه قدر در آن از هر گونه جفتهاى زیبا رویانیدهایم ؟
﴿الشعراء، 7﴾
إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیَةً وَ مَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ (8)
قطعاً در این [ هنرنمایى ] عبرتى است و [ لى ] بیشترشان ایمانآورنده نیستند .
﴿الشعراء، 8﴾
وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ (9)
و در حقیقت ، پروردگار تو همان شکستناپذیر مهربان است .
﴿الشعراء، 9﴾
وَ إِذْ نَادَى رَبُّکَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ (10)
و [ یاد کن ] هنگامى را که پروردگارت موسى را ندا درداد که به سوى قوم ستمکار برو :
﴿الشعراء، 10﴾
قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَ لاَ یَتَّقُونَ (11)
قوم فرعون ; آیا پروا ندارند ؟ !
﴿الشعراء، 11﴾
قَالَ رَبِّ إِنِّی أَخَافُ أَنْ یُکَذِّبُونِ (12)
گفت : « پروردگارا ، مىترسم مرا تکذیب کنند ،
﴿الشعراء، 12﴾
وَ یَضِیقُ صَدْرِی وَ لاَ یَنْطَلِقُ لِسَانِی فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ (13)
و سینهام تنگ مىگردد ، و زبانم باز نمىشود ، پس به سوى هارون بفرست .
﴿الشعراء، 13﴾
وَ لَهُمْ عَلَیَّ ذَنْبٌ فَأَخَافُ أَنْ یَقْتُلُونِ (14)
و [ از طرفى ] آنان بر [ گردن ] من خونى دارند و مىترسم مرا بکشند . »
﴿الشعراء، 14﴾
قَالَ کَلاَّ فَاذْهَبَا بِآیَاتِنَا إِنَّا مَعَکُمْ مُسْتَمِعُونَ (15)
فرمود : « نه ، چنین نیست ; نشانههاى ما را [ براى آنان ] ببرید که ما با شما شنوندهایم . »
﴿الشعراء، 15﴾
فَأْتِیَا فِرْعَوْنَ فَقُولاَ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ (16)
پس به سوى فرعون بروید و بگویید : « ما پیامبر پروردگار جهانیانیم ،
﴿الشعراء، 16﴾
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ (17)
فرزندان اسرائیل را با ما بفرست . »
﴿الشعراء، 17﴾
قَالَ أَ لَمْ نُرَبِّکَ فِینَا وَلِیداً وَ لَبِثْتَ فِینَا مِنْ عُمُرِکَ سِنِینَ (18)
[ فرعون ] گفت : « آیا تو را از کودکى در میان خود نپروردیم و سالیانى چند از عمرت را پیش ما نماندى ؟
﴿الشعراء، 18﴾
وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتِی فَعَلْتَ وَ أَنْتَ مِنَ الْکَافِرِینَ (19)
و [ سرانجام ] کار خود را کردى ، و تو از ناسپاسانى . »
﴿الشعراء، 19﴾
سلام دوست خوبم
خیلی ممنون که افتخاردادی وقدم گذاشتی
ویک دنیا سپاس ازین که لینکم کردین