بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿النمل، 0﴾
طس تِلْکَ آیَاتُ الْقُرْآنِ وَ کِتَابٍ مُبِینٍ (1)
طا ، سین . این است آیات قرآن و [ آیاتِ ] کتابى روشنگر ،
﴿النمل، 1﴾
هُدًى وَ بُشْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ (2)
که [ مایه ] هدایت و بشارت براى مؤمنان است .
﴿النمل، 2﴾
الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ (3)
همانان که نماز برپا مىدارند و زکات مىدهند و خود به آخرت یقین دارند .
﴿النمل، 3﴾
إِنَّ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَیَّنَّا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ یَعْمَهُونَ (4)
کسانى که به آخرت ایمان ندارند ، کردارهایشان را در نظرشان بیاراستیم [ تا هم چنان ] سرگشته بمانند .
﴿النمل، 4﴾
أُولٰئِکَ الَّذِینَ لَهُمْ سُوءُ الْعَذَابِ وَ هُمْ فِی الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ (5)
آنان کسانىاند که عذاب سخت براى ایشان خواهد بود ، و در آخرت ، خود زیانکارترین [ مردم ] اند .
﴿النمل، 5﴾
وَ إِنَّکَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ عَلِیمٍ (6)
و حقّاً تو قرآن را از سوى حکیمى دانا دریافت مىدارى .
﴿النمل، 6﴾
إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّی آنَسْتُ نَاراً سَآتِیکُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِیکُمْ بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ (7)
[ یادکن ] هنگامى را که موسى به خانواده خود گفت : « من آتشى به نظرم رسید ، به زودى براى شما خبرى از آن خواهم آورد ، یا شعله آتشى براى شما مىآورم ، باشد که خود را گرم کنید . »
﴿النمل، 7﴾
فَلَمَّا جَاءَهَا نُودِیَ أَنْ بُورِکَ مَنْ فِی النَّارِ وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ (8)
چون نزد آن آمد ، آوا رسید که : « خجسته [ و مبارک گردید ] آنکه در کنار این آتش و آنکه پیرامون آن است ، و منزّه است خدا ، پروردگار جهانیان . »
﴿النمل، 8﴾
یَا مُوسَى إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (9)
« اى موسى ، این منم خداى عزیز حکیم . »
﴿النمل، 9﴾
وَ أَلْقِ عَصَاکَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ کَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِراً وَ لَمْ یُعَقِّبْ یَا مُوسَى لاَ تَخَفْ إِنِّی لاَ یَخَافُ لَدَیَّ الْمُرْسَلُونَ (10)
و عصایت را بیفکن . پس چون آن را همچون مارى دید که مىجنبد ، پشت گردانید و به عقب بازنگشت . « اى موسى ، مترس که فرستادگان پیش من نمىترسند .
﴿النمل، 10﴾
إِلاَّ مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْناً بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّی غَفُورٌ رَحِیمٌ (11)
لیکن کسى که ستم کرده سپس بعد از بدى نیکى را جایگزین [ آن ] گردانیده ، [ بداند ] که من آمرزنده مهربانم .
﴿النمل، 11﴾
وَ أَدْخِلْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ فِی تِسْعِ آیَاتٍ إِلَى فِرْعَوْنَ وَ قَوْمِهِ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْماً فَاسِقِینَ (12)
و دستت را در گریبانت کن تا سپیدِ بىعیب بیرون آید . [ اینها ] از [ جمله ] نشانههاى نُهگانهاى است [ که باید ] به سوى فرعون و قومش [ ببرى ] ، زیرا که آنان مردمى نافرمانند . »
﴿النمل، 12﴾
فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ آیَاتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوا هٰذَا سِحْرٌ مُبِینٌ (13)
و هنگامى که آیات روشنگر ما به سویشان آمد گفتند : « این سحرى آشکار است . »
﴿النمل، 13﴾
سلام دوست گلم شما باافتخارلینک شدین
شما می توانید بااسم وبلاگم لینکم کنید تشکر
موفق باشید