سوره السجده

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿السجده‏، 0﴾

الم‌ (1)

الف ، لام ، میم .

﴿السجده‏، 1﴾

تَنْزِیلُ الْکِتَابِ لاَ رَیْبَ فِیهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ‌ (2)

نازل شدن این کتاب که هیچ [ جاى ] شک در آن نیست از طرف پروردگار جهانهاست .

﴿السجده‏، 2﴾

أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوْماً مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِیرٍ مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ‌ (3)

آیا مى‏گویند : « آن را بربافته است » ؟ [ نه چنین است ] بلکه آن حقّ و از جانب پروردگار توست ، تا مردمى را که پیش از تو بیم‏دهنده‏اى براى آنان نیامده است هشدار دهى ، امید که راه یابند .

﴿السجده‏، 3﴾

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَکُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لاَ شَفِیعٍ أَ فَلاَ تَتَذَکَّرُونَ‌ (4)

خدا کسى است که آسمانها و زمین و آنچه را که میان آن دو است ، در شش هنگام آفرید ، آن گاه بر عرش [ قدرت ] استیلا یافت ، براى شما غیر از او سرپرست و شفاعتگرى نیست ; آیا باز هم پند نمى‏گیرید ؟

﴿السجده‏، 4﴾

یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ‌ (5)

کار [ جهان ] را از آسمان [ گرفته ] تا زمین ، اداره مى‏کند ; آن گاه [ نتیجه و گزارش آن ] در روزى که مقدارش آن چنان که شما [ آدمیان ] برمى‏شمارید هزار سال است ، به سوى او بالا مى‏رود .

﴿السجده‏، 5﴾

ذٰلِکَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ‌ (6)

اوست داناىِ نهان و آشکار ، که شکوهمندِ مهربان است .

﴿السجده‏، 6﴾

الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِنْ طِینٍ‌ (7)

همان کسى که هر چیزى را که آفریده است نیکو آفریده ، و آفرینش انسان را از گِل آغاز کرد ;

﴿السجده‏، 7﴾

ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلاَلَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ‌ (8)

سپس [ تداوم ] نسل او را از چکیده آبى پست مقرّر فرمود ;

﴿السجده‏، 8﴾

ثُمَّ سَوَّاهُ وَ نَفَخَ فِیهِ مِنْ رُوحِهِ وَ جَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِیلاً مَا تَشْکُرُونَ‌ (9)

آن گاه او را درست‏اندام کرد ، و از روح خویش در او دمید ، و براى شما گوش و دیدگان و دلها قرار داد ; چه اندک سپاس مى‏گزارید .

﴿السجده‏، 9﴾

وَ قَالُوا أَ إِذَا ضَلَلْنَا فِی الْأَرْضِ أَ إِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ بَلْ هُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ کَافِرُونَ‌ (10)

و گفتند : « آیا وقتى در [ دلِ ] زمین گم شدیم ، آیا [ باز ] ما در خلقت جدیدى خواهیم بود ؟ » [ نه ، ] بلکه آنها به لقاى پروردگارشان [ و حضور او ] کافرند .

﴿السجده‏، 10﴾

قُلْ یَتَوَفَّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ الَّذِی وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ‌ (11)

بگو : « فرشته مرگى که بر شما گمارده شده ، جانتان را مى‏ستاند ، آن گاه به سوى پروردگارتان بازگردانیده مى‏شوید . »

﴿السجده‏، 11﴾