بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الأحزاب، 0﴾
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ اتَّقِ اللَّهَ وَ لاَ تُطِعِ الْکَافِرِینَ وَ الْمُنَافِقِینَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیماً حَکِیماً (1)
اى پیامبر ، از خدا پروا بدار و کافران و منافقان را فرمان مبر ، که خدا همواره داناى حکیم است .
﴿الأحزاب، 1﴾
وَ اتَّبِعْ مَا یُوحَى إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ إِنَّ اللَّهَ کَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیراً (2)
و آنچه را که از جانب پروردگارت به سوى تو وحى مىشود ، پیروى کن که خدا همواره به آنچه مىکنید آگاه است .
﴿الأحزاب، 2﴾
وَ تَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ کَفَى بِاللَّهِ وَکِیلاً (3)
و بر خدا اعتماد کن ، همین بس که خدا نگهبان [ تو ] ست .
﴿الأحزاب، 3﴾
مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ وَ مَا جَعَلَ أَزْوَاجَکُمُ اللاَّئِی تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِکُمْ وَ مَا جَعَلَ أَدْعِیَاءَکُمْ أَبْنَاءَکُمْ ذٰلِکُمْ قَوْلُکُمْ بِأَفْوَاهِکُمْ وَ اللَّهُ یَقُولُ الْحَقَّ وَ هُوَ یَهْدِی السَّبِیلَ (4)
خداوند براى هیچ مردى در درونش دو دل ننهاده است ، و آن همسرانتان را که مورد « ظِهار » قرار مىدهید مادران شما نگردانیده ، و پسرخواندگانتان را پسران [ واقعى ] شما قرار نداده است . این ، گفتار شما به زبان شماست ، و [ لى ] خدا حقیقت را مىگوید ، و او [ ست که ] به راه راست هدایت مىکند .
﴿الأحزاب، 4﴾
ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آبَاءَهُمْ فَإِخْوَانُکُمْ فِی الدِّینِ وَ مَوَالِیکُمْ وَ لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ فِیمَا أَخْطَأْتُمْ بِهِ وَ لٰکِنْ مَا تَعَمَّدَتْ قُلُوبُکُمْ وَ کَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً (5)
آنان را به [ نام ] پدرانشان بخوانید ، که این نزد خدا عادلانهتر است ، و اگر پدرانشان را نمىشناسید پس برادران دینى و موالى شمایند ، و در آنچه اشتباهاً مرتکب آن شدهاید بر شما گناهى نیست ، ولى در آنچه دلهایتان عمد داشته است [ مسئولید ] و خداست که همواره آمرزنده مهربان است .
﴿الأحزاب، 5﴾
النَّبِیُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَ أُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِی کِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُهَاجِرِینَ إِلاَّ أَنْ تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِیَائِکُمْ مَعْرُوفاً کَانَ ذٰلِکَ فِی الْکِتَابِ مَسْطُوراً (6)
پیامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر [ و نزدیکتر ] است و همسرانش مادران ایشانند ، و خویشاوندان [ طبقِ ] کتاب خدا ، بعضى [ نسبت ] به بعضى اولویّت دارند [ و ] بر مؤمنان و مهاجران [ مقدّمند ] ، مگر آنکه بخواهید به دوستان [ مؤمن ] خود [ وصیّت یا ] احسانى کنید ، و این در کتاب [ خدا ] نگاشته شده است .
﴿الأحزاب، 6﴾