بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الزخرف، 0﴾
حم (1)
حاء ، میم .
﴿الزخرف، 1﴾
وَ الْکِتَابِ الْمُبِینِ (2)
سوگند به کتاب روشنگر .
﴿الزخرف، 2﴾
إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِیّاً لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (3)
ما آن را قرآنى عربى قرار دادیم ، باشد که بیندیشید .
﴿الزخرف، 3﴾
وَ إِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ (4)
و همانا که آن در کتاب اصلى [ لوح محفوظ ] به نزد ما سخت والا و پرحکمت است .
﴿الزخرف، 4﴾
أَ فَنَضْرِبُ عَنْکُمُ الذِّکْرَ صَفْحاً أَنْ کُنْتُمْ قَوْماً مُسْرِفِینَ (5)
آیا به [ صِرفِ ] اینکه شما قومى منحرفید [ باید ] قرآن را از شما بازداریم ؟
﴿الزخرف، 5﴾
وَ کَمْ أَرْسَلْنَا مِنْ نَبِیٍّ فِی الْأَوَّلِینَ (6)
و چه بسا پیامبرانى که در [ میان ] گذشتگان روانه کردیم .
﴿الزخرف، 6﴾
وَ مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ نَبِیٍّ إِلاَّ کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ (7)
و هیچ پیامبرى به سوى ایشان نیامد ، مگر اینکه او را به ریشخند مىگرفتند .
﴿الزخرف، 7﴾
فَأَهْلَکْنَا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشاً وَ مَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِینَ (8)
و نیرومندتر از آنان را به هلاکت رسانیدیم و سنّت پیشینیان تکرار شد .
﴿الزخرف، 8﴾
وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِیزُ الْعَلِیمُ (9)
و اگر از آنان بپرسى : « آسمانها و زمین را چه کسى آفریده ؟ » قطعاً خواهند گفت : « آنها را همان قادر دانا آفریده است . »
﴿الزخرف، 9﴾
الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَکُمْ فِیهَا سُبُلاً لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ (10)
همان کسى که این زمین را براى شما گهوارهاى گردانید و براى شما در آن راهها نهاد ، باشد که راه یابید .
﴿الزخرف، 10﴾