بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (0)
به نام خداوند رحمتگر مهربان
﴿الدخان، 0﴾
حم (1)
حاء ، میم .
﴿الدخان، 1﴾
وَ الْکِتَابِ الْمُبِینِ (2)
سوگند به کتاب روشنگر ،
﴿الدخان، 2﴾
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنْذِرِینَ (3)
[ که ] ما آن را در شبى فرخنده نازل کردیم ، [ زیرا ] که ما هشداردهنده بودیم .
﴿الدخان، 3﴾
فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ (4)
در آن [ شب ] هر [ گونه ] کارى [ به نحوى ] استوار فیصله مىیابد .
﴿الدخان، 4﴾
أَمْراً مِنْ عِنْدِنَا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ (5)
[ این ] کارى است [ که ] از جانب ما [ صورت مىگیرد ] . ما فرستنده [ پیامبران ] بودیم .
﴿الدخان، 5﴾
رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ (6)
[ و این ] رحمتى از پروردگار توست ، که او شنواى داناست .
﴿الدخان، 6﴾
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا بَیْنَهُمَا إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنِینَ (7)
پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است ، اگر یقین دارید .
﴿الدخان، 7﴾
لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُوَ یُحْیِی وَ یُمِیتُ رَبُّکُمْ وَ رَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوَّلِینَ (8)
خدایى جز او نیست ; او زندگى مىبخشد و مىمیراند ; پروردگار شما و پروردگار پدران شماست .
﴿الدخان، 8﴾
بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ یَلْعَبُونَ (9)
ولى نه ، آنها به شک و شبهه خویش سرگرمند .
﴿الدخان، 9﴾
فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِینٍ (10)
پس در انتظار روزى باش که آسمان دودى نمایان برمىآورد ،
﴿الدخان، 10﴾
یَغْشَى النَّاسَ هٰذَا عَذَابٌ أَلِیمٌ (11)
که مردم را فرومىگیرد ; این است عذاب پردرد .
﴿الدخان، 11﴾
رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12)
[ مىگویند : ] « پروردگارا ، این عذاب را از ما دفع کن که ما ایمان داریم . »
﴿الدخان، 12﴾
أَنَّى لَهُمُ الذِّکْرَى وَ قَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ (13)
آنان را کجا [ جاى ] پند [ گرفتن ] باشد ، و حال آنکه به یقین براى آنان پیامبرى روشنگر آمده است .
﴿الدخان، 13﴾
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ (14)
پس ، از او روى برتافتند و گفتند : « تعلیمیافتهاى دیوانه است . »
﴿الدخان، 14﴾
إِنَّا کَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلاً إِنَّکُمْ عَائِدُونَ (15)
ما این عذاب را اندکى از شما برمىداریم [ ولى شما ] در حقیقت باز از سر مىگیرید .
﴿الدخان، 15﴾
یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْکُبْرَى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ (16)
روزى که دست به حمله مىزنیم ، همان حمله بزرگ ; [ آن گاه ] ما انتقامکشندهایم .
﴿الدخان، 16﴾
وَ لَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَ جَاءَهُمْ رَسُولٌ کَرِیمٌ (17)
و به یقین ، پیش از آنان قوم فرعون را بیازمودیم ، و پیامبرى بزرگوار برایشان آمد ،
﴿الدخان، 17﴾
أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبَادَ اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ (18)
که [ به آنان گفت : ] « بندگان خدا را به من بسپارید ، زیرا که من شما را فرستادهاى امینم .
﴿الدخان، 18﴾