سوره محمد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿محمد، 0﴾

الَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ‌ (1)

کسانى که کفر ورزیدند و [ مردم را ] از راه خدا بازداشتند ، [ خدا ] اعمال آنان را تباه خواهد کرد .

﴿محمد، 1﴾

وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ آمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ کَفَّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بَالَهُمْ‌ (2)

و آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏اند و به آنچه بر محمّد ص نازل آمده گرویده‏اند [ که ] آن خود حقّ [ و ] از جانب پروردگارشان است [ خدا نیز ] بدیهایشان را زدود و حال [ و روز ] شان را بهبود بخشید .

﴿محمد، 2﴾

ذٰلِکَ بِأَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَ أَنَّ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ کَذٰلِکَ یَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ‌ (3)

این بدان سبب است که آنان که کفر ورزیدند ، از باطل پیروى کردند ، و کسانى که ایمان آوردند از همان حقّ که از جانب پروردگارشان است پیروى کردند . این گونه خدا براى [ بیدارى ] مردم مثالهایشان را مى‏زند .

﴿محمد، 3﴾

فَإِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنّاً بَعْدُ وَ إِمَّا فِدَاءً حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذٰلِکَ وَ لَوْ یَشَاءُ اللَّهُ لاَنْتَصَرَ مِنْهُمْ وَ لٰکِنْ لِیَبْلُوَ بَعْضَکُمْ بِبَعْضٍ وَ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَلَنْ یُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ‌ (4)

پس چون با کسانى که کفر ورزیده‏اند برخورد کنید ، گردنها [ یشان ] را بزنید . تا چون آنان را [ در کشتار ] از پاى درآوردید ، پس [ اسیران را ] استوار در بند کشید ; سپس یا [ بر آنان ] منّت نهید [ و آزادشان کنید ] و یا فدیه [ و عوض از ایشان بگیرید ] ، تا در جنگ ، اسلحه بر زمین گذاشته شود . این است [ دستور خدا ] ; و اگر خدا مى‏خواست ، از ایشان انتقام مى‏کشید ، ولى [ فرمان پیکار داد ] تا برخى از شما را به وسیله برخى [ دیگر ] بیازماید ، و کسانى که در راه خدا کشته شده‏اند ، هرگز کارهایشان را ضایع نمى‏کند .

﴿محمد، 4﴾

سَیَهْدِیهِمْ وَ یُصْلِحُ بَالَهُمْ‌ (5)

به زودى آنان را راه مى‏نماید و حالشان را نیکو مى‏گرداند .

﴿محمد، 5﴾

وَ یُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ‌ (6)

و در بهشتى که براى آنان وصف کرده ، آنان را درمى‏آورد .

﴿محمد، 6﴾

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ‌ (7)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید ، اگر خدا را یارى کنید یاریتان مى‏کند و گامهایتان را استوار مى‏دارد .

﴿محمد، 7﴾

وَ الَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ‌ (8)

و کسانى که کفر ورزیدند ، نگونسارى بر آنان باد ; و [ خدا ] اعمالشان را بر باد داد .

﴿محمد، 8﴾

ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ کَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ‌ (9)

این بدان سبب است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است خوش نداشتند ، و [ خدا نیز ] کارهایشان را باطل کرد .

﴿محمد، 9﴾

أَ فَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ لِلْکَافِرِینَ أَمْثَالُهَا (10)

مگر در زمین نگشته‏اند ، تا ببینند فرجام کسانى که پیش از آنها بودند به کجا انجامیده است ؟ خدا زیر و زبرشان کرد و کافران را نظایر [ همین کیفرها در پیش ] است .

﴿محمد، 10﴾

ذٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ مَوْلَى الَّذِینَ آمَنُوا وَ أَنَّ الْکَافِرِینَ لاَ مَوْلَى لَهُمْ‌ (11)

چرا که خدا سرپرست کسانى است که ایمان آورده‏اند ، ولى کافران را سرپرست [ و یارى ] نیست .

﴿محمد، 11﴾