سوره نجم

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ‌ (0)

به نام خداوند رحمتگر مهربان‏

﴿النجم‏، 0﴾

وَ النَّجْمِ إِذَا هَوَى‌ (1)

سوگند به اختر [ قرآن ] چون فرود مى‏آید ،

﴿النجم‏، 1﴾

مَا ضَلَّ صَاحِبُکُمْ وَ مَا غَوَى‌ (2)

[ که ] یار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده ;

﴿النجم‏، 2﴾

وَ مَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى‌ (3)

و از سر هوس سخن نمى‏گوید .

﴿النجم‏، 3﴾

إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ یُوحَى‌ (4)

این سخن بجز وحیى که وحى مى‏شود نیست .

﴿النجم‏، 4﴾

عَلَّمَهُ شَدِیدُ الْقُوَى‌ (5)

آن را [ فرشته ] شدید القوى به او فرا آموخت ،

﴿النجم‏، 5﴾

ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى‌ (6)

[ سروش ] نیرومندى که [ مسلّط ] درایستاد .

﴿النجم‏، 6﴾

وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى‌ (7)

در حالى که او در اُفق اعلى بود ;

﴿النجم‏، 7﴾

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى‌ (8)

سپس نزدیک آمد و نزدیکتر شد ،

﴿النجم‏، 8﴾

فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى‌ (9)

تا [ فاصله‏اش ] به قدرِ [ طول ] دو [ انتهاى ] کمان یا نزدیکتر شد ;

﴿النجم‏، 9﴾

فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى‌ (10)

آن گاه به بنده‏اش آنچه را باید وحى کند ، وحى فرمود .

﴿النجم‏، 10﴾

مَا کَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى‌ (11)

آنچه را دل دید انکار [ ش ] نکرد .

﴿النجم‏، 11﴾

أَ فَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا یَرَى‌ (12)

آیا در آنچه دیده است با او جدال مى‏کنید ؟

﴿النجم‏، 12﴾

وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى‌ (13)

و قطعاً بار دیگرى هم او را دیده است ،

﴿النجم‏، 13﴾

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى‌ (14)

نزدیک سدرة المنتهى ;

﴿النجم‏، 14﴾

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى‌ (15)

در همان جا که جنّة المأوى است .

﴿النجم‏، 15﴾

إِذْ یَغْشَى السِّدْرَةَ مَا یَغْشَى‌ (16)

آن گاه که درخت سدر را آنچه پوشیده بود ، پوشیده بود .

﴿النجم‏، 16﴾

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَ مَا طَغَى‌ (17)

دیده [ اش ] منحرف نگشت و [ از حدّ ] درنگذشت .

﴿النجم‏، 17﴾

لَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَى‌ (18)

به راستى که [ برخى ] از آیات بزرگِ پروردگار خود را بدید .

﴿النجم‏، 18﴾

أَ فَرَأَیْتُمُ اللاَّتَ وَ الْعُزَّى‌ (19)

به من خبر دهید از لات و عزّى ،

﴿النجم‏، 19﴾

وَ مَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى‌ (20)

و منات آن سوّمینِ دیگر ،

﴿النجم‏، 20﴾

أَ لَکُمُ الذَّکَرُ وَ لَهُ الْأُنْثَى‌ (21)

آیا [ به خیالتان ] براى شما پسر است و براى او دختر ؟

﴿النجم‏، 21﴾

تِلْکَ إِذاً قِسْمَةٌ ضِیزَى‌ (22)

در این صورت ، این تقسیمِ نادرستى است .

﴿النجم‏، 22﴾

إِنْ هِیَ إِلاَّ أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَ آبَاؤُکُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ مَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَ لَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَى‌ (23)

[ این بتان ] جز نامهایى بیش نیستند که شما و پدرانتان نامگذارى کرده‏اید [ و ] خدا بر [ حقّانیت ] آنها هیچ دلیلى نفرستاده است . [ آنان ] جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروى نمى‏کنند ، با آنکه قطعاً از جانب پروردگارشان هدایت برایشان آمده است .

﴿النجم‏، 23﴾

أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّى‌ (24)

مگر انسان آنچه را آرزو کند دارد ؟

﴿النجم‏، 24﴾

فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى‌ (25)

آن سرا و این سرا از آن خداست .

﴿النجم‏، 25﴾

وَ کَمْ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّمَاوَاتِ لاَ تُغْنِی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئاً إِلاَّ مِنْ بَعْدِ أَنْ یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ یَشَاءُ وَ یَرْضَى‌ (26)

و بسا فرشتگانى که در آسمانهایند [ و ] شفاعتشان به کارى نیاید ، مگر پس از آنکه خدا به هر که خواهد و خشنود باشد اذن دهد .

﴿النجم‏، 26﴾